 |
| Foto: José Manuel Correa |
Autor:
Νόμισαν ότι σκότωσαν τον Ερνέστο στην Ιγιέρα της Βολιβίας. Αλλά οι δολοφόνοι του δεν γνώριζαν ότι οι σφαίρες μπορούν να αδρανοποιήσουν μόνο τη σάρκα, την ίδια σάρκα που αργότερα καταβροχθίζει τη γη. Εκείνη τη μέρα σκότωσαν έναν άνθρωπο και γεννήθηκε ένα σύμβολο: ο Τσε.
Η αθανασία, για πολλούς, έγκειται στην αιώνια κατοικία ενός σαρκικού αλλά άφθαρτου σώματος. Ωστόσο, μια άλλη μορφή αιωνιότητας εκπέμπεται στο επίπεδο του άυλου: ένας άνθρωπος μπορεί να διαρκέσει όσο οι ίδιες του οι ιδέες. Υπό αυτή την έννοια, οι συνηθισμένοι άνθρωποι μόλις και μετά βίας θυμούνται, στην καλύτερη περίπτωση, για τρεις γενιές. Στη συνέχεια, το πέρασμά τους από αυτόν τον κόσμο ξεθωριάζει και έρχεται ο άλλος θάνατος: η λήθη.
Νόμισαν ότι σκότωσαν τον Ερνέστο στην Ιγιέρα της Βολιβίας. Αλλά οι δολοφόνοι του δεν γνώριζαν ότι οι σφαίρες μπορούν να αδρανοποιήσουν μόνο τη σάρκα, την ίδια σάρκα που αργότερα καταβροχθίζει τη γη. Εκείνη τη μέρα σκότωσαν έναν άνθρωπο και γεννήθηκε ένα σύμβολο: ο Τσε.
Ο Αντάρτης επέστρεψε έχοντας πολλαπλασιαστεί, έπαψε να είναι δικός μας καθώς κατακτούσε τον κόσμο με το ίδιο βαθύ βλέμμα της εμβληματικής φωτογραφίας του Kόρδα, ένα βλέμμα συγκλονισμένο από τον πόνο και την αδικία, ενώ γινόταν ο πένθιμος αποχαιρετισμός στα θύματα του σαμποτάζ που διέπραξε η CIA στο γαλλικό πλοίο La Coubre.
Από τότε, ο Γκεβάρα ήταν ήδη μαχητής στο πλευρό των δίκαιων θποθέσεων. Είχε χαϊδέψει τη Λατινική Αμερική στο ταξίδι του με τη μοτοσικλέτα και, αφού πάτησε το πόδι του στο γιοτ Γκράνμα, η ζωή του άλλαξε για πάντα. Με ένα χτύπημα θάρρους, κατέκτησε μια θέση στην ιστορία της πατρίδας του.
Ξεπερνώντας τους περιορισμούς που του επέβαλε το άσθμα του, έγινε ένας αληθινός επαναστάτης, ένας από εκείνους που δεν γνώριζαν φόβο και, κάνοντας τη Σάντα Κλάρα μια ελεύθερη πόλη, βοήθησε επίσης, σημαντικά, στην επίτευξη της πολυπόθητης ελευθερίας της χώρας που τον έκανε γιο της.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παραμένει σε επαγρύπνηση, από τον τόπο όπου αναπαύονται τα λείψανά του, ακριβώς στο κέντρο της Κούβας, σαν φάρος που φωτίζει το νησί της Καραϊβικής και ακτινοβολεί στον κόσμο. Και η πόλη ξυπνάει κάθε μέρα για να τον δει, όπως εκείνον τον Οκτώβριο του 1997, όταν εκατοντάδες κάτοικοι της Βίγια Κλάρα κρατούσαν στα χέρια τους ένα λουλούδι για τον Τσε.
Η κόρη του Αλείδα Γκεβάρα Μαρτς, είχε πει λίγους μήνες νωρίτερα ότι τα λείψανά του και των συντρόφων του στον αγώνα, επέστρεψαν στην Κούβα «μεταμορφωμένοι σε ήρωες, αιώνια νέοι, γενναίοι, δυνατοί, τολμηροί. Κανείς δεν μπορεί να μας το στερήσει αυτό- θα είναι πάντα ζωντανοί μαζί με τα παιδιά τους, ανάμεσα στο λαό».
Μέσα στο λαό ακριβώς, εκείνη τη 17η Οκτωβρίου, στην τεράστια ουρά των ανθρώπων που τον τίμησαν στη Σάντα Κλάρα, υπήρχε ένα μικρό κορίτσι δίπλα στον πατέρα της. Στα μικροσκοπικά χεράκια της κρατούσε ένα τριαντάφυλλο που ο μαχητής που επέστρεφε στην πατρίδα είχε τοποθετήσει προς τιμήν της. Τα ίδια χέρια που σήμερα γράφουν για τον Τσε.
Τι ανόητοι αυτοί που προσπάθησαν να τον σκοτώσουν! Τραυμάτισαν τη σάρκα του, αλλά εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε ο ήρωας, με το λυτρωτικό αστέρι στο μέτωπό του και με το φιλί της αθανασίας.
🔔 Εγγραφείτε στο κανάλι στο Telegram 👉 https://t.me/prensarebel