Ισπανία και Τσάβες: "Η ιστορία δε θα μας δικαιώσει"

Οι Μαδριλένοι τιμούν τον Τσάβες στην Πλάγια ντελ Σολ:
"Ο καλύτερος φόρος τιμής να συνεχίζεις τη μάχη - Ζήτω ο Τσάβες"

Πηγή: eldiario.es

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Pascual Serrano για την εικόνα του Ούγκο Τσάβες στην Ισπανία – και κατ’ επέκταση στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης – αλλά και τις οικονομικές «επιδόσεις» Βενεζουέλας και Ισπανίας συγκριτικά κατά την τελευταία 15ετία. Ως προς το πρώτο, σε αντίθεση με την Ισπανία, ο Ούγκο Τσάβες είναι αρκετά δημοφιλής στη χώρα μας, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια των κ.κ. Πρετεντέρη, Παπαχελά, Μίχα κ.α. να τον παρουσιάσουν ως δικτάτορα, διεφθαρμένο ή γραφικό. Ως προς το δεύτερο, στη θέση της Ισπανίας θα μπορούσε κάλλιστα να φιγουράρει η Ελλάδα αλλά και η Πορτογαλία ή η Ιταλία ως μέτρο σύγκρισης, παρά τις ευνόητες διαφορές φυσικά.

Τα δεκατρία χρόνια προεδρίας του Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα και η ανάπτυξη της Μπολιβαριανής Επανάστασης θα περάσουν στην ιστορία ως το μεγαλύτερο παγκόσμιο πολιτικό φαινόμενο με το οποίο έχουν τόσο πολύ ασχοληθεί τα μέσα ενημέρωσης με σκοπό, παραδόξως, να παραμορφώσουν την πραγματικότητα.

Γυναίκες στην εξουσία στην Κούβα

Πηγή: Rebelión

Αν τη Γένεση την είχε γράψει η Εύα, πώς θα ήταν η πρώτη νύχτα αγάπης του ανθρώπινου είδους; Η Εύα θα είχε αρχίσει διευκρινίζοντας ότι δεν γεννήθηκε από καμιά πλευρά [του Αδάμ], ούτε γνώριζε κανένα ερπετό, ούτε πρόσφερε μήλα σε κανέναν, ούτε ποτέ ο Θεός της είπε ότι θα γεννάς με πόνο και ο σύζυγός σου θα σε εξουσιάζει. Ότι όλες αυτές οι ιστορίες είναι ασύστολα ψεύδη που ο Αδάμ είπε στον τύπο.

Εντουάντο Γκαλεάνο

Λέει μια κουβανική παροιμία ότι ο άντρας έχει πάντα την τελευταία κουβέντα σε μια συζήτηση: «Ναι αγάπη μου».

Και παρόλο που ο κανόνας αυτός δεν ισχύει πάντα, η γυναίκα έχει κερδίσει τόσο έδαφος στο εργατικό δυναμικό, ώστε να αποτελεί το 47% του συνόλου του, καθώς και να κατέχει θέσεις στη λήψη αποφάσεων στην πολιτική, την οικονομία, τον πολιτισμό και τις επιστήμες.

Ούγκο Τσάβες: Στις πύλες της μυθολογίας

Αντί αφιερώματος στη μνήμη του Ούγκο Τσάβες, έχουμε μεταφράσει ένα ξεχωριστό άρθρο του διακεκριμένου Κολομβιανού συγγραφέα William Ospina, που δημοσιεύτηκε πριν δύο περίπου μήνες στην εφημερίδα El Espectador της Κολομβίας.

Κάποτε ρώτησα τον Γκαρσία Μάρκες αν δεν ήταν πολύ δύσκολη η εποχή όταν μεγάλο μέρος της λατινοαμερικάνικης διανόησης έκοψε τους δεσμούς της με την Κουβανική Επανάσταση, και μόνο ο ίδιος και λίγοι ακόμα παρέμειναν φίλοι της.

Ο Γκάμπο απάντησε με μια θεωρία πολύ εκ βαθέων: «Για μένα, είπε, αυτό με την Κούβα ήταν πάντα μια υπόθεση της Καραϊβικής". Κατά τη γνώμη μου, αυτό ήθελε να πει ότι δεν είχε να κάνει με το μαρξισμό ή τις επαναστατικές θεωρίες, αλλά με τον αγώνα ενός λαού για την εθνική κυριαρχία και την κουλτούρα του απέναντι στην πολιορκία των δυνάμεων εισβολής.

Βενεζουέλα και Λατινική Αμερική πενθούν για τον Τσάβες

Πηγή: Cubadebate

Μεγάλος o αντίκτυπος του θανάτου του Ούγκο Τσάβες, όχι μόνο στη Βενεζουέλα αλλά και σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική και τον κόσμο. Στη Βενεζουέλα κηρύχτηκε επταήμερο πένθος, ενώ στην Κούβα τριήμερο. Πλήθος πολιτικοί ηγέτες και διεθνείς προσωπικότητες έχουν στείλει μηνύματα συλλυπητηρίων και συμπαράστασης στην οικογένεια και το λαό του εκλιπόντος.

Ακολουθούν μερικές χαρακτηριστικές φωτογραφίες που δείχνουν τη συγκίνηση  και τον πόνο των απλών ανθρώπων για τον θάνατο του αγαπημένου τους ηγέτη.

Καράκας, Βενεζουέλα

Η δαιμονοποίηση του Τσάβες

Πηγή: aporrea.org

Του Εντουάρντο Γκαλεάνο

Ο Ούγκο Τσάβες είναι ένας δαίμονας. Γιατί; Γιατί αλφαβήτισε δύο εκατομμύρια Βενεζουελανούς που δεν ήξεραν να διαβάζουν ούτε να γράφουν, αν και ζούσαν σε μια χώρα που έχει τον πιο σημαντικό φυσικό πλούτο στον κόσμο, που είναι το πετρέλαιο. 

 

Εγώ έζησα σ’ αυτή τη χώρα αρκετά χρόνια και γνώρισα πολύ τι ήταν. Τη λένε «Σαουδική Βενεζουέλα» για το πετρέλαιο. Είχαν δύο εκατομμύρια παιδιά που δεν μπορούσαν να πάνε στα σχολεία γιατί δεν είχαν χαρτιά. Εκεί ήρθε μια κυβέρνηση, αυτή η διαβολική, δαιμονική κυβέρνηση, που κάνει βασικά πράγματα, όπως να πει «Τα παιδιά πρέπει να γίνονται δεκτά στα σχολεία με ή χωρίς χαρτιά». 

 

Έχασε τη μάχη με τον καρκίνο ο Ούγκο Τσάβες

Θλιβερή μέρα για τη Βενεζουέλα και τη Λατινική Αμερική η σημερινή. Ο αντιπρόεδρος της χώρας Νικολάς Μαδούρο ανακοίνωσε με τηλεοπτικό του διάγγελμα πριν από λίγα λεπτά πως ο Ούγκο Τσάβες έχασε τη μάχη με τη ζωή σε ηλικία 58 ετών. "Είναι μια στιγμή μεγάλου πόνου" είπε ο Μαδούρο με τρεμάμενη φωνή. Ο πρόεδρος Τσάβες έδωσε με θάρρος μια άνιση μάχη, παλεύοντας σχεδόν δύο χρόνια με την ασθένεια του.

Πηγή: Telesur

Ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, ανακοίνωσε σε εθνικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ότι ο πρόεδρος Ούγκο Τσάβες κατέληξε σήμερα το απόγευμα [περίπου 4.25μμ τοπική ώρα] αφού έδωσε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο που τον ταλαιπωρούσε εδώ και δύο χρόνια.

Η ανακοίνωση έγινε από το στρατιωτικό νοσοκομείο Κάρλος Αρβέλο του Καράκας όπου νοσηλευόταν ο Τσάβες μετά από την επιστροφή του από την Κούβα. Ο Μαδούρο είπε ακόμα ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας βρίσκονται σε ετοιμότητα για να προστατεύσουν το λαό και να εγγυηθούν την ειρήνη.

Συνεργασία Cubadebate και Nodo50

Πηγή: Cubadebate

Από την προηγούμενη Πέμπτη η γνωστή κουβανική ιστοσελίδα αντιπληροφόρησης Cubadebate έχει αντίγραφο (mirror) στο σουηδικό πάροχο Nodo50, ο οποίος φιλοξενεί και παρέχει τεχνικές υπηρεσίες σε πάνω από 1.200 αριστερές οργανώσεις της Ισπανίας και της Λατινικής Αμερικής.

Το mirror site θα βελτιώσει την επισκεψιμότητα και την ταχύτητα του Cubadebate. Επιπλέον το γεγονός έχει και συμβολική σημασία για τις δύο πλευρές, καθώς ενισχύει τη συμμαχία ανάμεσα σε δύο προγράμματα αντιπληροφόρησης που ποντάρουν στη χρήση με νόημα του διαδικτύου και σε μια μεγαλύτερη παρουσία στα δίκτυα των οργανωμένων αντιστάσεων ενάντια στις ηγεμονικές δυνάμεις. 

Αλεϊδα Γκεβάρα: Το αντι-ιμπεριαλιστικό όραμα του Τσε

Πηγή: Guevaristas.

Για τις εξελίξεις στη λατινική Αμερική και την Κούβα αλλά και για τον επαναστάτη πατέρα της, Ερνέστο, μίλησε η Αλεϊδα Γκεβάρα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ρωσικό ειδησεογραφικό δίκτυο RT. Παραθέτουμε μεταφρασμένα τα σημαντικότερα σημεία της συνέντευξης στα οποία η Αλεϊδα αναφέρεται στον πατέρα της και στο πολιτικό του όραμα για μια ενωμένη, ισχυρή λατινική Αμερική ενάντια στον Ιμπεριαλισμό.

RT: Αλεϊδα, η μητέρα σου παρέμεινε σιωπηλή αναφορικά με την σχέση της με τον Κομαντάντε Τσε Γκεβάρα για σχεδόν 40 χρόνια – μέχρι πρόσφατα, όταν εξέδωσε ένα βιβλίο αποκαλύπτοντας ορισμένες λεπτομέρειες. Γιατί της ήταν τόσο δύσκολο να αφηγηθεί την ιστορία αυτή νωρίτερα; Γιατί περίμενε τόσο πολύ;

ΑΛΕΪΔΑ: Πρώτα απ’ όλα, έπρεπε να ξέρετε τη μητέρα μου. Προέρχεται από αγροτική περιοχή και οι άνθρωποι της κουβανικής επαρχίας (στα χωριά) – όπως οπουδήποτε αλλού υποθέτω – είναι πολύ ευαίσθητοι σε ότι αφορά τις ρομαντικές τους περιπέτειες. Είναι πολύ φειδωλοί σχετικά με τέτοια πράγματα και (η μητέρα μου) μεγάλωσε με αυτήν την κουλτούρα. Πάντα ήταν έτσι. Ήταν υπερβολικά ερωτευμένη με τον Τσε. Ήταν μια απίστευτα όμορφη ιστορία αγάπης. Και είναι ένα από τα πράγματα που με κάνουν να νιώθω τόσο ιδιαίτερη – όχι επειδή είμαι κόρη ενός σπουδαίου άνδρα, όχι. Νιώθω ιδιαίτερη διότι είμαι κόρη ενός άνδρα και μιας γυναίκας που ήταν στοργικά αγαπημένοι μεταξύ τους και είμαι το προϊόν της αγάπης τους. Αυτό με κάνει να νιώθω ιδιαίτερα.

Με τιμές ηρώων έγιναν δεκτοί στην πατρίδα τους οι τρεις Βολιβιανοί στρατιώτες

Πηγή: Telesur

Με τιμές ηρώων υποδέχτηκαν την Παρασκευή στη Βολιβία τους τρεις στρατιώτες που συνελήφθησαν στη Βόρεια Χιλή και πέρασαν 32 ημέρες στη φυλακή. Οι Άλεξ Τσόκε (20 ετών), Αουγκούστο Κάρδενας (19) και Χοσέ Φερνάντες (18) έτυχαν θερμής υποδοχής στο στρατιωτικό αεροδρόμιο του Ορούρο από εκατοντάδες συγκινημένους συμπατριώτες τους και τον ίδιο τον αρχηγό του στρατού, Φερνάντο Σεμπάγιος.

Υπό άλλες συνθήκες θα επρόκειτο για ένα ασήμαντο μεθοριακό επεισόδιο, αν δεν υπήρχε από πίσω τόσο έντονο πολιτικό παρασκήνιο. Ο Έβο Μοράλες χαρακτήρισε την απελευθέρωση των τριών στρατιωτών θρίαμβο και πρόσθεσε ότι οι αρχές της Χιλής θα έπρεπε να τους ζητήσουν συγγνώμη για την άδικη μεταχείριση που τους επεφύλαξαν. Σημειωτέον ότι οι κυβερνήσεις της Χιλής και της Βολιβίας έχουν διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις από το 1978, εξαιτίας μιας παλιάς εδαφικής διαφοράς.