“Δεν φοβούνται τόσο την ταινία όσο την ιστορία της”
Oι Gerardo Hernández και René González, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ιστορίας που αφηγείται η ταινία μιλούν γι'αυτήν.
Η συνέντευξη δόθηκε στον κουβανικό ιστότοπο http://www.cubadebate.cu/ , όταν η ταινία παίχτηκε πριν 6 μήνες στο Festival del Nuevo Cine Latinoamericano στην Αβάνα.
Η ταινία προβάλλεται στους ελληνικούς κινηματογράφους από τις 11 Ιουνίου με τον τίτλο: “ΑΒΑΝΑ Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ”.
Aναφορικά με την παρουσίαση στο 41ο New Latin American Cinema Festival της ταινίας "Red Avispa", του Γάλλου σκηνοθέτη Olivier Assayas, το Cubadebate συζήτησε για σχεδόν μισή ώρα με τους ήρωες της Δημοκρατίας της Κούβας Gerardo Hernández και René González, τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας που αφηγείται η ταινία.
"Δεν είναι ακριβώς η ταινία των Πέντε Κουβανών , είναι η ιστορία ενός τμήματος από εμάς , αλλά περισσότερο από αυτό, επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση μεταξύ Κούβας και Ηνωμένων Πολιτειών", ξεκινά τη συζήτηση ο Ρενέ, στον οποίο επικεντρώνεται μεγάλο μέρος της πλοκής της ταινίας.
"Μου φαίνεται σημαντικό ότι από την οπτική ενός Ευρωπαίου ,που δεν έχει άμεση σχέση με αυτήν τη σύγκρουση τόσων ετών, έγινε μια ταινία που το θέμα ξετυλίχθηκε στον παγκόσμιο τύπο όταν συνέβησαν τα πραγματικά γεγονότα".
"Ξέρω ότι πρόκειται να προκαλέσει συζήτηση στους Κουβανούς, γιατί είναι το πιο δύσκολο κοινό για μια ταινία σαν αυτή. Αλλά νομίζω ότι αν οι θεατές μας την έχουν βαθμολογήσει με 50 πόντους, αυτό σημαίνει ότι είναι μια καλή ταινία", θεωρεί ο Ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας.
Και για τους δύο, "το πιο ενδιαφέρον είναι ότι παρατίθενται 50 χρόνια επιθετικότητας, τρομοκρατίας και εγκλημάτων κατά της Κούβας".
“Δεν φοβούνται τόσο την ταινία όσο η ιστορία της, μια ιστορία που αν μπορούσαν να την πουν θα το είχαν κάνει, γιατί αυτούς τους επιβαρύνουν χρήμα και διασυνδέσεις.
H δίκη, ήταν μια δίκη στην οποία οι 12 ένορκοι δεσμεύτηκαν με έναν όρκο σιωπής, που δεν τόλμησαν να μιλήσουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο καθένας θα είχε φτιάξει το βιβλίο του από όταν ορίστηκε ένορκος στην “Υπόθεση των 5”.
Αυτή η υπόθεση ντροπιάζει το δικαστικό σύστημα, τη δικαστή, τους ενόρκους, τους εισαγγελείς. Γι 'αυτό είναι μια ιστορία που δεν μπορούν να πουν, γιατί την φοβούνται, γιατί για τόσο καιρό την έκρυβαν και προσπάθησαν να μην την μάθει κανείς. Φοβούνται ότι η ιστορία των επιθέσεων των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας για τόσα χρόνια θα γίνει γνωστή" , υπογράμμισε ο Ρενέ.
"Δεν είναι ακριβώς η ταινία των Πέντε Κουβανών , είναι η ιστορία ενός τμήματος από εμάς , αλλά περισσότερο από αυτό, επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση μεταξύ Κούβας και Ηνωμένων Πολιτειών", ξεκινά τη συζήτηση ο Ρενέ, στον οποίο επικεντρώνεται μεγάλο μέρος της πλοκής της ταινίας.
"Μου φαίνεται σημαντικό ότι από την οπτική ενός Ευρωπαίου ,που δεν έχει άμεση σχέση με αυτήν τη σύγκρουση τόσων ετών, έγινε μια ταινία που το θέμα ξετυλίχθηκε στον παγκόσμιο τύπο όταν συνέβησαν τα πραγματικά γεγονότα".
"Ξέρω ότι πρόκειται να προκαλέσει συζήτηση στους Κουβανούς, γιατί είναι το πιο δύσκολο κοινό για μια ταινία σαν αυτή. Αλλά νομίζω ότι αν οι θεατές μας την έχουν βαθμολογήσει με 50 πόντους, αυτό σημαίνει ότι είναι μια καλή ταινία", θεωρεί ο Ήρωας της Δημοκρατίας της Κούβας.
Και για τους δύο, "το πιο ενδιαφέρον είναι ότι παρατίθενται 50 χρόνια επιθετικότητας, τρομοκρατίας και εγκλημάτων κατά της Κούβας".
“Δεν φοβούνται τόσο την ταινία όσο η ιστορία της, μια ιστορία που αν μπορούσαν να την πουν θα το είχαν κάνει, γιατί αυτούς τους επιβαρύνουν χρήμα και διασυνδέσεις.
H δίκη, ήταν μια δίκη στην οποία οι 12 ένορκοι δεσμεύτηκαν με έναν όρκο σιωπής, που δεν τόλμησαν να μιλήσουν. Σε κάθε άλλη περίπτωση, ο καθένας θα είχε φτιάξει το βιβλίο του από όταν ορίστηκε ένορκος στην “Υπόθεση των 5”.
Αυτή η υπόθεση ντροπιάζει το δικαστικό σύστημα, τη δικαστή, τους ενόρκους, τους εισαγγελείς. Γι 'αυτό είναι μια ιστορία που δεν μπορούν να πουν, γιατί την φοβούνται, γιατί για τόσο καιρό την έκρυβαν και προσπάθησαν να μην την μάθει κανείς. Φοβούνται ότι η ιστορία των επιθέσεων των ΗΠΑ εναντίον της Κούβας για τόσα χρόνια θα γίνει γνωστή" , υπογράμμισε ο Ρενέ.
Ρενέ : “Ο χαρακτήρας της Πενέλοπε Κρουζ πείθει”
Ο Έντγκαρ Ραμίρεζ ενσαρκώνει τον χαρακτήρα του Ρενέ Γκονζάλες στην ταινία |
Πως σας φάνηκε η απόδοση των χαρακτήρων; - ρωτά το
Cubadebate - και η απάντηση και των δύο συνοδεύεται από ένα
μεταδοτικό χαμόγελο.
"Η Όλγα και εγώ
δεν συμφωνήσαμε και πολύ σε αυτό το
θέμα. Παρακολουθούσα μια συνέντευξη της Πενέλοπε
Κρους, στην οποία είπε ότι δημιούργησε
τη δική της Κουβανή. Δεν υπάρχει
αμφιβολία ότι η Κουβανή που χτίστηκε από την Πενέλοπε μπορεί να έχει μερικά από τα στερεότυπα που
εμφανίζονται για εμάς στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες. Δεν είναι η Όλγα, ίσως να είναι στο ταμπεραμέντο και στο πνεύμα της
αντίστασης. Αλλά με αυτή την έννοια, νομίζω ότι μετέδωσε το
προσωπικό δράμα που έζησε η Όλγα όλο
αυτό το διάστημα. Εμένα με έπεισε ο χαρακτήρας της Πενέλοπε, σαν να ήταν οποιαδήποτε Κουβανή".
Όσον αφορά την ερμηνεία του Έντγκαρ Ραμίρες, ο οποίος ενσωματώνει την ιστορία του, ομολόγησε ότι ένοιωσε μεγάλη έκπληξη: “Έμεινα έκπληκτος, γιατί δεν είχαμε ποτέ προσωπική επαφή. Προφανώς μελέτησε τον χαρακτήρα και ναι, μοιάζει αρκετά με αυτό που είμαι. Υπάρχουν ακόμη και σκηνές όπου ένοιωσα την ένταση . Όπως και οι συναντήσεις με τον Χεράρντο για ανταλλαγή πληροφοριών, μου θύμισαν τις συναντήσεις που κάναμε όταν βρισκόμαστε στο Μαϊάμι", σημείωσε.
Εν τω μεταξύ, ο Γκαέλ Γκαρία Μπερνάλ, ευχαρίστησε επίσης τον Χεράρντο Ερνάντες, ο οποίος θεωρεί ότι ο μεξικανός ηθοποιός έκανε καλή δουλειά.
“Μερικοί άνθρωποι μας έχουν εκφράσει κάποια απογοήτευση. Λένε ότι είναι μια καλή ταινία, αλλά δεν είναι αυτή των Πέντε, κάτι που είπαμε κι εμείς από την αρχή. Δεν μπορεί να είναι η ταινία των Πέντε, γιατί ο Φερνάντο δεν εμφανίζεται καν, και ο Ραμόν και ο Αντόνιο αναφέρονται σύντομα. Την ταινία των Πέντε θα έπρεπε να την φτιάξουμε εμείς εδώ”, προσθέτει ο Χεράρντο, ο οποίος καταδικάστηκε σε δύο φορές ισόβια στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η αξία (της ταινίας) είναι ότι θέτει το ζήτημα της τρομοκρατίας στο Χόλιγουντ
Αυτό που άρεσε περισσότερο στο Χεράρντο στην ταινία ήταν η τόλμη να θέσει το θέμα της τρομοκρατίας στο
Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένων και των
πιέσεων που ασκήθηκαν σε ηθοποιούς για να μην παίξουν στην ταινία.
“Είναι γνωστό ότι στο
Μαϊάμι έχουν απειλήσει να κάψουν τους κινηματογράφους που θα δείξουν την ταινία
, και νομίζω ότι είναι γενναίο να γίνει μια ταινία που, χωρίς να είναι υπέρ της Κούβας,
δείχνει την αλήθεια και αυτή η
αλήθεια μας ευνοεί επειδή είμαστε θύματα για περισσότερο από μισό αιώνα ".
"Μιλάμε για μια ιστορία τρομοκρατικών ενεργειών κατά
της Κούβας για περισσότερο από μισό αιώνα που είναι εντελώς άγνωστη στον κόσμο.
Η ταινία έχει την αξία να μιλάει για τις βόμβες το 1997 και άλλα γεγονότα, και επιπλέον εξηγεί τι κάναμε εμείς οι Πέντε και την ανάγκη να είμαστε εκεί “.
Χεράρντο: ”H κατάρριψη των ελαφρών αεροσκαφών, ένα θέμα που χειραγωγήθηκε πολύ στις ΗΠΑ”
Η κατάρριψη των ελαφρών αεροσκαφών της οργάνωσης "Hermanos al Rescate" (Αδέρφια στη Διάσωση) ήταν ένα από τα πιο χειραγωγημένα θέματα στην περίπτωση των πέντε ηρώων. Αυτές οι σκηνές έχουν επίσης μεγάλο βάρος στην ταινία.
"Είναι μια σκηνή με αντίκτυπο. Εμφανίζονται τα αεροπλάνα τη στιγμή που τα MING τα καταρρίπτουν. Είναι μια τεταμένη στιγμή στην ταινία και βάζει άλλη μια φορά στο κάδρο το περιστατικό της κατάρριψης των αεροσκαφών το 1996¨, λέει ο Χεράρντο, προσθέτοντας ότι ήταν ένα θέμα που χειραγωγήθηκε πολύ στις ΗΠΑ, γιατί υπάρχει πολύ παραπληροφόρηση σχετικά με αυτό.
Εντελώς παράλογο, και μιλάω για τους δικαστές που χειρίστηκαν την υπόθεση. Η οπτική που θέλησαν να μεταδώσουν ήταν αυτή της συνωμοσίας., ότι δηλαδή ο Πάμπλο επέστρεψε στις 23 επειδή η κατάρριψη θα γινόταν στις 24. Υπάρχουν μηνύματα επικοινωνίας μεταξύ μας που το παρουσιάζουν ως εξής: "Να επιστρέψεις, υπάρχει εισιτήριο από τις 23 έως τις 27, να επιστρέψεις οποιαδήποτε από αυτές τις μέρες". Αλλά αυτό το μέρος της ιστορίας το αγνοούν. Επιπλέον, ο Χουάν Πάμπλο Ρόκε ήταν το πρόσωπο που έκανε τα πιο πολλά για να αποφευχθεί η κατάρριψη των αεροπλάνων. Μιλάμε για ένα περιστατικό που έλαβε χώρα αφού η Κούβα είχε υποβάλει 16 φορές Διπλωματική Νότα.
"Ο Μπασούλτο, με παρελθόν τρομοκράτη, παρουσιάζεται καλά στην ταινία, αν και δεν εμφανίζονται άλλες ενέργειες των Hermanos al Rescate: ο βομβαρδισμός πυλώνων υψηλής τάσης, η εισαγωγή όπλων στην Κούβα. Αυτό το κομμάτι, το οποίο επαληθεύτηκε από το ίδιο το FBI και αποτέλεσε αποδεικτικό στοιχείο στην υπόθεση, δεν εμφανίζεται στην ταινία".
"Ο Μπασούλτο, με παρελθόν τρομοκράτη, παρουσιάζεται καλά στην ταινία, αν και δεν εμφανίζονται άλλες ενέργειες των Hermanos al Rescate: ο βομβαρδισμός πυλώνων υψηλής τάσης, η εισαγωγή όπλων στην Κούβα. Αυτό το κομμάτι, το οποίο επαληθεύτηκε από το ίδιο το FBI και αποτέλεσε αποδεικτικό στοιχείο στην υπόθεση, δεν εμφανίζεται στην ταινία".
Πέντε χρόνια οι Πέντε στην Κούβα: ”Στο καλό συνηθίζει κανείς γρήγορα”
Στο τέλος της συνέντευξης, το Cubadebate υπενθύμισε ότι στις 17 Δεκεμβρίου, θα συμπληρωθούν πέντε χρόνια από την επιστροφή των Ηρώων στην Κούβα.
- Πώς ήταν η επαφή με το λαό αυτά τα χρόνια;
"Πέρασαν 16 χρόνια στη φυλακή μέγιστης ασφαλείας, με πολύ μικρή ανθρώπινη επαφή. Και γυρίζεις στη χώρα που άφησες πίσω και όλοι θέλουν να σε αγκαλιάσουν, να σε χαιρετήσουν, να φωτογραφηθούν μαζί σου. Στην αρχή ήταν σοκαριστικό, αλλά στο καλό συνηθίζει κανείς γρήγορα. Μας ευχαριστούν οι εκδηλώσεις αγάπης του λαού μας που συναντάμε κάθε μέρα στο δρόμο, όπου και αν πηγαίνουμε. Πέρασαν πέντε χρόνια από την επιστροφή μας, αλλά η αγάπη που νιώθουμε είναι σαν να ήταν η πρώτη μέρα", λέει ο Χεράρντο.
Από την πλευρά του, ο Ρενέ θυμάται ότι στο οικογενειακό περιβάλλον έπρεπε να περάσει αυτή την εμπειρία δύο φορές. Την πρώτη όταν έφυγε τη δεκαετία του 1990 και μετά όταν συνελήφθησαν.
Πιστεύω ότι στο οικογενειακό περιβάλλον δεν είχαμε ποτέ προβλήματα ενσωμάτωσης. Είναι σαν να πήγατε ένα ταξίδι και επιστρέψαμε στην οικογένεια. Στην Κούβα, βρήκαμε μία διαφορετική χώρα, αλλά με την ίδια ουσία, τις ίδιες αξίες και συναισθήματα που αγωνιστήκαμε. Νομίζω ότι, όπως λέει ο Χεράρντο, είναι εύκολο να προσαρμοστείς σε αυτό: μερικές φορές σε κάποια μέρη, είναι δύσκολο να περπατήσεις, αλλά βασικά αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη που δεχόμαστε από τον κόσμο".