Prensa Rebelde GR: Cubainformación: O Τράμπ σεντράρει τον “El Pollo” (και ο τύπος του μας περνά για ηλίθιους) ~ (video 88 / ελληνικοί υπότιτλοι)

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2025

Cubainformación: O Τράμπ σεντράρει τον “El Pollo” (και ο τύπος του μας περνά για ηλίθιους) ~ (video 88 / ελληνικοί υπότιτλοι)

Cubainformacion - Artículo: Trump monta el “Pollo” (y su prensa nos toma por idiotas) (+Italiano/Ελληνικά/Français/Português/Deutsch) / José Manzaneda, συντονιστής του Cubainformación, Ελληνικό κείμενο & υπότιτλοι: La Red Solid@ria Griega - Δίκτυο Bloggers

Τον Φεβρουάριο του 2019, ο Ούγκο Καρβαχάλ, γνωστός και ως «El Pollo» (Η Κότα), πρώην διευθυντής της Στρατιωτικής Αντικατασκοπείας της Βενεζουέλας, μετά τη ρήξη του με την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο, υποστήριξε δημοσίως το πραξικόπημα υπό την ηγεσία του Χουάν Γκουαιδό (1). Και το Καράκας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για προδοσία της πατρίδας, συνωμοσία και άλλες κατηγορίες.

Ο Καρβαχάλ κατέφυγε στην Ισπανία (2). Εκεί συνελήφθη, όχι όμως κατόπιν αιτήματος της Βενεζουέλας, αλλά των ΗΠΑ, οι οποίες από το 2006 τον κατηγορούσαν ότι, ως ανώτερος στρατιωτικός, συνεργαζόταν με την κολομβιανή αντάρτικη οργάνωση FARC για τη διακίνηση κοκαΐνης στις ΗΠΑ.

Ο ισπανικός Τύπος αντιμετώπιζε τότε τον συλληφθέντα με απόλυτη περιφρόνηση, συνδέοντάς τον επανειλημμένα -παρά την ευθυγράμμισή του με την αντιπολίτευση- με τον «τσαβισμό» και το «καθεστώς του Μαδούρο» (3).

Ο Ούγκο Καρβαχάλ χρησιμοποίησε τότε κάθε είδους νομικά και πολιτικά τεχνάσματα για να αποφύγει τη δίκη στις ΗΠΑ.

· Παρουσίασε ενώπιον ισπανικού δικαστή υποτιθέμενες «αποδείξεις» για τη χρηματοδότηση από τη Βενεζουέλα του κόμματος Podemos, κάτι που βοήθησε τον δεξιό Τύπο να βελτιώσει κάπως το προφίλ του (4). Αλλά όχι πολύ. Διότι, το 2022, το ισπανικό Εθνικό Δικαστήριο αρχειοθέτησε την υπόθεση λόγω πλήρους ασυνέπειας (5).

· Παράλληλα, ο Καρβαχάλ ζήτησε, σε διάφορες περιπτώσεις, πολιτικό άσυλο, τόσο από την Ισπανία όσο και από το Δικαστήριο του Στρασβούργου (6). Έτσι, ανέστειλε τέσσερις φορές την έκδοσή του στις ΗΠΑ (7).

· Ζήτησε επίσης άσυλο στην Ιταλία, με το ίδιο επιχείρημα της «συνεργασίας με τη δικαιοσύνη»: πρόσφερε πληροφορίες σχετικά με μια υποτιθέμενη «χρηματοδότηση από τη Βενεζουέλα» του κόμματος Κίνημα 5 Αστέρων (8). Όπως και στην υπόθεση κατά του κόμματος Podemos, όλα αρχειοθετήθηκαν, καταλήγοντας σε αέρα κοπανιστό.

Ο Ούγκο Καργαχάλ τελικά εκδόθηκε στις ΗΠΑ τον Ιούλιο του 2023 (9).

Ενάμιση χρόνο αργότερα, ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο και αμέσως προώθησε ένα νέο σχέδιο «αλλαγής καθεστώτος» στη Βενεζουέλα. Τώρα, μέσω ενός στρατιωτικού αποκλεισμού στην Καραϊβική και της κατηγορίας ότι ο Νικολάς Μαδούρο διευθύνει ένα «ναρκοκράτος» (10).

Αυτό το σκηνικό αποτελεί μια νέα ευκαιρία για τον Kαρβαχάλ. Ο οποίος, την Πέμπτη, δημοσίευσε μια επιστολή προς τον Ντόναλντ Τραμπ , η οποία έγινε παγκόσμια είδηση, στην οποία επιβεβαιώνει κάθε μία από τις προφάσεις του Λευκού Οίκου για το σχέδιο επέμβασης στη Βενεζουέλα (11) (12).

Ότι η κυβέρνηση του Καράκας είναι, στην πραγματικότητα, μια «ναρκοτρομοκρατική οργάνωση», η οποία δημιούργησε το λεγόμενο Καρτέλ των Ήλιων για να πλημμυρίσει τις ΗΠΑ με κοκαΐνη. Ότι αυτή ήταν μια ιδέα της κυβέρνησης της Κούβας. Ότι την υλοποίησε με τη βοήθεια της Χεζμπολάχ, των FARC και του ELN, στους οποίους παρείχε «όπλα, διαβατήρια και ατιμωρησία» για να λειτουργούν «ελεύθερα (...) εναντίον των ΗΠΑ». Ή ότι ο Ούγκο Τσάβες οργάνωσε και οπλίζει εγκληματικές συμμορίες όπως το Tren de Aragua, το οποίο στη συνέχεια ο Μαδούρο «επέκτεινε στο εξωτερικό». Μεταξύ πολλών άλλων κατηγοριών.

Στην επιστολή του εκφράζει ακόμη και την άμεση υποστήριξή του στο στρατιωτικό σχέδιο των ΗΠΑ κατά της χώρας του: «οι πολιτικές του προέδρου Τραμπ δεν είναι μόνο σωστές, αλλά και απολύτως απαραίτητες για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ», διότι είναι «ανάλογες με την απειλή» (13). «Το καθεστώς που υπηρέτησα», συνεχίζει, «(...) βρίσκεται σε πόλεμο μαζί σας, χρησιμοποιώντας ναρκωτικά, συμμορίες, κατασκοπεία και ακόμη και τις ίδιες τις δημοκρατικές διαδικασίες ως όπλα» (14).

Και ολοκληρώνει την επιστολή του με μια προσφορά «συνεργασίας με τις βορειαμερικανικές αρχές». Δηλαδή, να επιτύχει κάποια συμφωνία που θα τον απαλλάξει από τη φυλακή ή θα μειώσει την πιθανή ποινή του σε ισόβια κάθειρξη στις ΗΠΑ. Η πρόσφατη περίπτωση της χάριτος που έδωσε ο Ντόναλντ Τραμπ στον πρώην πρόεδρο της Ονδούρας Χουάν Ορλάντο Ερνάντες, που εξέτιε ποινή 45 ετών για διακίνηση ναρκωτικών, αποτελεί ένα εξαιρετικό κίνητρο για την επιχείρηση του Καρβαχάλ (15).

Ακολουθώντας την πορεία αυτού του προσώπου, είναι προφανές ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη –και σίγουρα το πιο σοβαρό – από τα πολιτικά του τεχνάσματα. Είναι προφανές ότι το αφήγημά του είναι το αφήγημα που χρειάζεται σήμερα ο Λευκός Οίκος για να δικαιολογήσει το σχέδιό του κατά της Βενεζουέλας, της οποίας τα αποθέματα πετρελαίου είναι ο ρητά δηλωμένος στόχος του ίδιου του Τραμπ (16) (17).

Ωστόσο, μήπως τα ΜΜΕ μας προσφέρουν μια ισορροπημένη και αντικειμενική ενημέρωση για κάποιον που – όπως είναι προφανές – προσπαθεί με κάθε μέσο να σώσει το τομάρι του; Αντίθετα, νομιμοποιούν το αφήγημά του, νομιμοποιώντας ταυτόχρονα και αυτό της κυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία σήμερα αντιμετωπίζεται με αμηχανία και δυσπιστία από την πλειονότητα της παγκόσμιας κοινής γνώμης.

Είναι εκατοντάδες πρωτοσέλιδα, που επικυρώνουν σοβαρότατες κατηγορίες χωρίς αποδείξεις: Η “Κότα” Καρβαχάλ «αποκαλύπτει στον Τραμπ τον εγκληματικό μηχανισμό του Μαδούρο» (18), «περιγράφει λεπτομερώς (...) το σχέδιο του Μαδούρο ως ηγέτη του Καρτέλ των Ήλιων» (19), «αποκαλύπτει (...) ότι το Καρτέλ των Ήλιων, με την υποκίνηση της Κούβας, επεδίωκε να πλημμυρίσει τις ΗΠΑ με κοκαΐνη» (20), ή «αποκαλύπτει (...) και περιγράφει λεπτομερώς τις εγκληματικές πρακτικές του τσαβισμού» (21).

Είναι η παραστρατιωτική δημοσιογραφία της εποχής μας. Που εκτοξεύει μιντιακά drones εναντίον εκατομμυρίων εγκεφάλων, προκαλώντας σοκ, αμφιβολία και παράλυση (22). Όλα για να προετοιμάσει το έδαφος για πραγματικά πυρομαχικά και πυραύλους. Και όταν η κοινή γνώμη ξυπνήσει, θα είναι ήδη πολύ αργά.