Por Lorena Andrade
Η τιμητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο νεκροταφείο Quintas dos Lázaros, όπου είναι θαμένος ο Κάρλος Μαριγκέλα και πραγματοποιήθηκε από την γυναικεία οργάνωση Tamara Prussa/ Τμήμα MST (Κίνημα Ακτημόνων Εργατών Γης).
«Δεν θέλω τίποτα /ούτε λουλούδια, ούτε επαίνους, ούτε θριάμβους/τίποτα απολύτως/Μόνο μια διαμαρτυρία/ένα ρήγμα στον τοίχο/και να αντηχήσω/με μια σιγανή φωνή, όσο δυνατή κι αν είναι/και χωρίς καμία άλλη αξία/από αυτή που κρύβεται στο στήθος/στα βάθη της ψυχής/εκατομμυρίων καταπιεσμένων ανθρώπων».
Οι στίχοι του ποιήματος «Η χώρα της μίας νότας» του Kάρλος Μαριγκέλα άνοιξαν την τελετή μνήμης του αντάρτη, που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τρίτης, 4 Νοεμβρίου, στο Σαλβαδόρ (Bραζιλία).
Στην 56η επέτειο της δολοφονίας του από πράκτορες της στρατιωτικής δικτατορίας, φίλοι, εκπρόσωποι λαϊκών κινημάτων και βουλευτές συγκεντρώθηκαν μπροστά στον τάφο του ηγέτη στο νεκροταφείο Quintas dos Lázaros για να μνημονεύσουν την ιστορία του και να τονίσουν τη συνεχιζόμενη σημασία του αγώνα του Μαριγκέλα.
«Η επιστροφή στον Μαριγκέλα σημαίνει ακριβώς την ανάκτηση αυτής της προοπτικής της ουτοπίας, των ονείρων, της αφοσίωσης, της επιθυμίας να δούμε πραγματικά έναν καλύτερο κόσμο για όλους μας», τόνισε ο δημοτικός σύμβουλος Χάμιλτον Ασίς (Psol), εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο του Σαλβαδόρ.
Η Κάρλα Ολιβέιρα, από τον τομέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κινήματος των Ακτημόνων Εργατών Γης (MST), τονίζει τη σημασία της ανάκτησης της μνήμης και της κληρονομιάς του αντάρτη για να αναστοχαστούμε πάνω στην λαϊκή αντίσταση ακόμη και σήμερα.
Να θυμόμαστε τον Μαριγκέλα σημαίνει να θυμόμαστε τη στάση του απέναντι στη σφαγή του Ρίο ντε Τζανέιρο, τη θέση του απέναντι στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, τη σφαγή που συμβαίνει καθημερινά στα προάστια του Σαλβαδόρ, σε όλη τη Μπαΐα, σε όλη τη χώρα. Όχι μόνο στα προάστια, αλλά και στις αγροτικές περιοχές, με τις γυναίκες, με τους ανθρώπους μας, τους αγρότες χωρίς γη. Και είναι, πάνω απ' όλα, να θυμόμαστε ότι δεν έχουμε χρόνο να φοβόμαστε.
«Είμαι απλώς ένας μαύρος άντρας από τη Μπαΐα»
«Ο Κάρλος Μαριγκέλα ήταν ένας απλός άνθρωπος, ένας καλός άνθρωπος, ένας πολύ μελετηρός άνθρωπος. Και, πάνω απ' όλα, ήταν ερευνητής, όχι με την έννοια ότι διάβαζε πολλά βιβλία, αλλά με την έννοια ότι παρατηρούσε. Παρατηρούσε την πραγματικότητα, τους ανθρώπους· μιλούσε σαν κάθε άτομο να μπορούσε να του δώσει κάποια ιδέα, έδινε τεράστια προσοχή», θυμάται η καθηγήτρια Τερέζα Βιλάσα, φίλη του Μαριγκέλα και πρώην πολιτική κρατούμενη.
Γεννημένος στις 5 Δεκεμβρίου 1911 στο Σαλβαδόρ, ο Μαριγκέλα ήταν ο ιδρυτής και ηγέτης της Εθνικής Απελευθερωτικής Δράσης (ALN), μιας από τις κύριες οργανώσεις που αγωνίστηκαν ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία. Θεωρούμενος ο κύριος εχθρός του δικτατορικού καθεστώτος που ξεκίνησε το 1964, υπέστη επίσης την καταστολή του Estado Novo (1937-1945) υπό τον Γκετούλιο Βάργκας.
Το 1946, εκλέχθηκε ομοσπονδιακός βουλευτής στη Συντακτική Συνέλευση από το PCB (Κομμουνιστικό Κόμμα της Βραζιλίας) στη Μπαΐα, αλλά λίγο αργότερα η θητεία του ανακλήθηκε μαζί με εκείνη των άλλων βουλευτών που είχαν εκλεγεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βραζιλίας. Τον Ιούλιο του 1968, μετά τη ρήξη του με το PCB, ίδρυσε την ALN (Συμμαχία για την Εθνική Απελευθέρωση), ξεκινώντας ανταρτικές επιχειρήσεις στις πόλεις της χώρας. Δολοφονήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1969 σε ενέδρα που οργανώθηκε από πράκτορες του Τμήματος Πολιτικής και Κοινωνικής Τάξης (DOPS) στο Σάο Πάολο, υπό τον συντονισμό του επιτρόπου Σέρχιο Παράντσος Φλέαρυ.
Η ιστορία του Μαριγκέλα προστίθεται στην κληρονομιά του αγώνα του μαύρου λαού της Μπαΐα, ο οποίος ιστορικά έχει αντισταθεί σε διάφορες μορφές καταπίεσης, όπως επισημαίνει και ο Χάμιλτον Ασίσ.
Όταν ρωτήθηκε ποιος ήταν, ο Μαριγκέλα, έκανε μια δήλωση που, για μένα, είναι πηγή έμπνευσης. Είπε: «Είμαι απλώς ένας μαύρος άντρας από τη Μπαΐα». Και είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τη σημασία αυτού, διότι, κατά κάποιον τρόπο, οι σκλάβοι της Μπαΐα θεωρούνταν στο νότο ως τεμπέληδες και οκνηροί, και αυτή η κουλτούρα στιγματισμού εξακολουθεί να υφίσταται. Αλλά η ιστορία του λαού της Μπαΐα είναι, στην ουσία, μια ιστορία αγώνα, αντίστασης, εξέγερσης», τονίζει.
«Η Εξέγερση του Maλές, η Εξέγερση των Μπούσιος, ο Μαριγκέλα, ο Λουίς Γκάμα και πολλοί άλλοι σύντροφοι πέρασαν επίσης από αυτόν τον κύκλο από την άποψη της μη αποδοχής [του status quo]. Αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία, αγωνίστηκαν για μια δίκαιη κοινωνία και αφιέρωσαν τη ζωή τους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο», πρόσθεσε ο Ροντρίγκο Περέιρα, από την Εθνική Συντονιστική Επιτροπή Μαύρων Οργανώσεων (Conen) .
Κληρονομιά αγώνα
Με τραγούδια, λουλούδια και σημαίες, οι παρευρισκόμενοι αποτίσαν επίσης φόρο τιμής στη μνήμη της Κλάρα Τσάρφ, ιστορικής ακτιβίστριας και χήρας του Μαριγκελα, η οποία απεβίωσε τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη), σε ηλικία 100 ετών.
«Ο Κάρλος Μαριγκέλα ήταν, είναι και παραμένει πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους που ονειρεύονται να χτίσουν μια χώρα και έναν κόσμο πιο δίκαιο, αδελφικό και ισότιμο. Και σήμερα βρισκόμαστε εδώ επίσης για να αποτίσουμε φόρο τιμής στη συντρόφισσά μας Κλάρα, που μας άφησε χθες, σαν να είχε συμφωνήσει με τον Καρλίνιος, γιατί σήμερα τιμάμε την ιστορία και τη ζωή του Μαριγκέλα, αλλά τιμάμε επίσης την ιστορία και τη ζωή αυτής της μαχήτριας και αγωνίστριας του λαού μας, της Κλάρα Τσαρφ», τονίζει ο Τάσιο Μπρίτο, πρόεδρος του Κόμματος Εργατών (PT) της πολιτείας.
Ο Άρνο Μπρίτστα, φίλος και σύντροφος του Μαριγκέλα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, επισημαίνει ότι η κληρονομιά του αντάρτη παραμένει ζωντανή και καθοδηγεί τη δέσμευση της παρούσας και των μελλοντικών γενεών για την οικοδόμηση μιας πιο δίκαιης κοινωνίας.
«Όσο δεν έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη, την οποία τόσο πολύ υπερασπίστηκε και αγωνίστηκε γι'αυτήν ο Μαριγκέλα, θα παραμείνουμε ενωμένοι γύρω από αυτό το ιδανικό. Όχι μόνο με τον ίδιο τον Κάρλος Μαριγκέλα και τις ιδέες του, αλλά και με όσους συνεχίζουν να ακολουθούν αυτά τα βασικά αρχές, τις οποίες δεν θα εγκαταλείψουμε».
