«Σήμερα [οι ΗΠΑ] επιδιώκουν να υποτάξουν τη Μπολιβαριανή Βενεζουέλα με την εφαρμογή μονομερών καταναγκαστικών μέτρων, υπονομευτικής και μιντιακής πολεμικής εκστρατείας, καθώς και με την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών στην Καραϊβική, παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνές δίκαιο, τις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τη διακήρυξη της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής ως ζώνης ειρήνης», δήλωσε.
Από την πλευρά του, μπροστά σε περισσότερους από 50.000 συμμετέχοντες σε αυτή τη συγκέντρωση αλληλεγγύης, ο Πέδρο Ινφάντε, αντιπρόεδρος Οργάνωσης του Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βενεζουέλας και πρώτος αντιπρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της χώρας, ζήτησε να σταματήσουν οι ξενοφοβικές δηλώσεις του Λευκού Οίκου και «η ταύτιση της βενεζουελάνικης ταυτότητας με εγκληματικές ομάδες».
Επίσης, χαιρέτισε την «αξιοπρεπή και υποδειγματική» στάση του προέδρου Ντίας-Κανέλ, ο οποίος στις 24 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία έναρξης της συλλογής υπογραφών στην μεγαλύτερη των Αντιλλών, δήλωσε ότι είναι επείγον να αποτραπεί μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Καράκας και διαβεβαίωσε ότι και οι δύο χώρες «θα συνεχίσουμε να προωθούμε την ενότητα και την ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής».
Από τις 30 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στο νησί μια εκστρατεία συλλογής υπογραφών, μια δράση που προωθήθηκε από την κουβανική κυβέρνηση, με στόχο να εκφραστεί η λαϊκή αντίθεση σε οποιαδήποτε απειλή κατά του μπολιβαριανού κράτους.
Γιατί η υποστήριξη προς τη Βενεζουέλα;
Η δρ. Μάρσια Κόμπας Ρουίς, πρώην υφυπουργός Δημόσιας Υγείας της Κούβας, δήλωσε στο Sputnik ότι η Βενεζουέλα είναι μια αδελφή χώρα, «με την οποία μας συνδέουν πολύ ισχυροί δεσμοί· βρισκόμαστε εδώ για τον καλύτερο φίλο της Κούβας και για την υπεράσπιση της ειρήνης στη Λατινική Αμερική». Ανέφερε επίσης τους προσωπικούς δεσμούς της με τη νοτιοαμερικανική χώρα, όπου είχε διευθύνει την Αποστολή Χοσέ Γκρεγκόριο Ερνάντες κατά τη ιδρυτική της φάση.
Ο Φερνάντο Γκονσάλες Γιορτ, πρόεδρος του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP), υπενθύμισε στο Sputnik ότι στο πρόσφατα πραγματοποιηθέν 9ο Ηπειρωτικό Συνέδριο Αλληλεγγύης με την Κούβα, που πραγματοποιήθηκε στο Μεξικό, «οι περισσότεροι από 500 διεθνείς αντιπρόσωποι εγκρίναμε επίσης ένα ψήφισμα υποστήριξης προς την κυβέρνηση και τον λαό της Βενεζουέλας, το οποίο καταγγέλλει την απειλή στρατιωτικής επέμβασης κατά της χώρας».
Η δήλωση αυτή αναφέρει ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε τεράστιο κίνδυνο εξαιτίας της ιμπεριαλιστικής επέκτασης και της επιδίωξης να ανακτήσει τις παλιές της αποικιακές σφαίρες επιρροής. Οι επιθέσεις κατά του Καράκας, προστίθεται, οφείλονται στην αντίσταση του λαού της Βενεζουέλας και στο παράδειγμα που δίνει στον κόσμο, οικοδομώντας ένα νέο, ανεξάρτητο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό μοντέλο.
Επιπλέον, ο Χουλιάν Λεόν Ροντόν, γενικός γραμματέας του Εθνικού Συνδικάτου Εργαζομένων στο Εμπόριο, τη Γαστρονομία και τις Υπηρεσίες, δήλωσε στο Sputnik ότι η οργάνωσή του υποστηρίζει «όλες τις δίκαιες υποθέσεις», ανάμεσά τους και την απόφαση του Καράκας να διατηρήσει τη σταθερότητα και την αυτονομία του απέναντι στην εξωτερική παρέμβαση.
Ο Ρενέ Γκονσάλες Μπάριος, διευθυντής του Κέντρου Φιντέλ Κάστρο, υπενθύμισε στο Sputnik ότι η ιστορία των δύο χωρών είναι στενά δεμένη από τους αγώνες για την ανεξαρτησία. Μάλιστα, υπήρξαν Κουβανοί που πολέμησαν υπό τις διαταγές του Σιμόν Μπολίβαρ, και όπως είπε, «ο Ελευθερωτής οραματίστηκε και ανέθεσε στον Αντόνιο Χοσέ δε Σούκρε την αποστολή της ανεξαρτησίας της Κούβας και του Πουέρτο Ρίκο».
Επιπλέον, κατά τον 19ο αιώνα, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κούβας στα Όπλα, Κάρλος Μανουέλ δε Σέσπεδες, είχε στη φρουρά του Βενεζουελάνους· η χώρα αυτή έστειλε τρία εκστρατευτικά σώματα για να στηρίξει τον Δεκαετή Πόλεμο ενάντια στην ισπανική κυριαρχία, και οκτώ Βενεζουελάνοι έγιναν στρατηγοί του Απελευθερωτικού Στρατού. «Η Βενεζουέλα υπήρξε για τους Κουβανούς η Ιερουσαλήμ της αμερικανικής ανεξαρτησίας», τόνισε.«Είναι δεσμοί αδελφοσύνης σφραγισμένοι με αίμα. Αργότερα, κατά τον 20ό αιώνα, η Βενεζουέλα υποστήριξε το Κίνημα της 26ης Ιουλίου, που έθεσε τέλος στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα. Ίσως σε καμία άλλη χώρα της Λατινικής Αμερικής δεν έγινε τόσο έντονα αισθητή η υπόθεση του Φιντέλ και του Επαναστατικού Στρατού. Δεν είναι τυχαίο ότι λίγες εβδομάδες μετά τον θρίαμβο της Επανάστασης, στις 23 Ιανουαρίου 1959, ο Φιντέλ ταξίδεψε στο Καράκας για να αποτίσει φόρο τιμής στον Μπολίβαρ και να καλέσει τον βενεζουελάνικο λαό να αναλάβει την ηγεσία της αριστεράς», σημείωσε.
Επεσήμανε ότι όλη αυτή η παράδοση «επιβεβαιώνεται και ενισχύεται ακόμη περισσότερο με την άνοδο του Ούγκο Τσάβες στην εξουσία. Από τότε αποτελούμε κοινή υπόθεση». Και κατέληξε με τα λόγια του Κουβανού αποστόλου Χοσέ Μαρτί: «Δώσε μου, Βενεζουέλα, τον τρόπο να σε υπηρετήσω· έχεις σ’ εμένα έναν γιο».
«Ο Φιντέλ τα έδωσε όλα για τη Βενεζουέλα, και ο λαός μας το κάνει και θα το κάνει πάντα», πρόσθεσε.
