Πηγή - teleSURΗ ακροδεξιά Βενεζουeλάνα που προσπάθησε χωρίς επιτυχία να αναλάβει την εξουσία με μη θεσμικά μέσα, έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης στις 10 Οκτωβρίου 2025, μετά από μια πορεία που σημαδεύτηκε από πραξικοπηματικές και αποσταθεροποιητικές ενέργειες και εκκλήσεις για στρατιωτική επέμβαση.
Την Παρασκευή, 10 Οκτωβρίου, και χάρη στην πρωτοβουλία του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ απένειμε το Νόμπελ Ειρήνης στην ακροδεξιά της Βενεζουελάνικης αντιπολίτευσης, Μαρία Κορίνα Ματσάδο.
Η απονομή συνέπεσε με εκκρεμείς δικαστικές διαδικασίες, μέτρα πολιτικής απαγόρευσης σε ισχύ και πρόσφατα περιστατικά βίας υπό την ευθύνη της, που συνδέονται με την μεταεκλογική περίοδο στη Βενεζουέλα μετά τις προεδρικές εκλογές του 2024.
Η Ματσάδο έγινε γνωστή τον Απρίλιο του 2002, όταν υπέγραψε το λεγόμενο «Διάταγμα Καρμόνα», που εκδόθηκε κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος εναντίον του τότε προέδρου Ούγκο Τσάβες, το οποίος ηττήθηκε από μια μαζική κινητοποίηση του λαού και των στρατιωτικών που ήταν πιστοί στη Μπολιβαριανή Επανάσταση.
Το «Διάταγμα Καρμόνα» προέβλεπε τη διάλυση όλων των δημόσιων εξουσιών της χώρας. Κρατικές πηγές αναφέρουν τη Ματσάδο ως συμμετέχουσα στα γεγονότα που διέκοψαν τη συνταγματική τάξη.
Λόγω της δράσης της αυτής, ξεκίνησε μια νομική διαδικασία για το αδίκημα της προδοσίας της πατρίδας. Καταδικάστηκε σε 28 χρόνια φυλάκισης, αν και στη συνέχεια επωφελήθηκε από μια αμνηστία που εκδόθηκε από την Μπολιβαριανή κυβέρνηση και από τον ίδιο τον Τσάβες.
Στις 31 Μαΐου 2005, έγινε δεκτή στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου από τον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζορτζ Μπους. Η συνάντηση διήρκεσε πάνω από πενήντα λεπτά. Τα κρατικά μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν αυτή τη συνάντηση ως ένα πολιτικά σημαντικό γεγονός, καθώς έλαβε χώρα σε ένα πλαίσιο έντονων εντάσεων μεταξύ Καράκας και Ουάσιγκτον.
Τον Μάρτιο του 2014, η Mατσάδο παρευρέθηκε στο Μόνιμο Συμβούλιο της Οργάνωσης Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) ως «αναπληρωματική πρέσβης» του Παναμά, θέση που δεν αναγνωρίζεται από τη διπλωματία της Βενεζουέλας. Σε αυτή την περίπτωση, ζήτησε την ενεργοποίηση διεθνών μηχανισμών κατά της κυβέρνησης της Βενεζουέλας, μεταξύ των οποίων και μια εισβολή.
Κατά τη διάρκεια του ίδιου έτους, ξέσπασαν στη χώρα βίαιες διαδηλώσεις γνωστές ως «guarimbas» (οδοφράγματα) . Διάφοροι φορείς ασφαλείας ανέφεραν επιθέσεις σε ιδρύματα, κλείσιμο δρόμων, πυρκαγιές και σωματικές επιθέσεις εναντίον ατόμων που είχαν ταυτοποιηθεί ως υποστηρικτές του Τσάβες. Αρκετές επίσημες αναφορές κατέγραψαν περιπτώσεις πολιτών που κάηκαν ζωντανοί. Δεν καταγράφηκαν δηλώσεις της Ματσάδο που να καταδικάζουν τα γεγονότα.
Το 2017 σημειώθηκε ένα νέο κύμα διαδηλώσεων με παρόμοια χαρακτηριστικά. Οι διαδηλώσεις περιλάμβαναν βίαιες ενέργειες σε διάφορες περιοχές της χώρας. Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας εξέφρασε την απουσία δημόσιων καταδικών εκ μέρους της Ματσάδο για αυτά τα επεισόδια.
Την ίδια χρονιά, η Γενική Ελεγκτική Αρχή της Δημοκρατίας εξέδωσε μέτρο διοικητικής απαγόρευσης κατά της Μαρίας Κορίνα Ματσάδο, απαγορεύοντάς της να ασκεί δημόσια αξιώματα. Το 2024, η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο μετά από νομική επανεξέταση.
Καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας της, η Mαρία Κορίνα Ματσάδο έχει υποστηρίξει μια πολιτική γραμμή που αποσκοπεί στην προώθηση διεθνών κυρώσεων κατά της Βενεζουέλας, οι οποίες προκάλεσαν σημαντικές οπισθοδρομήσεις στο κράτος πρόνοιας και παραβίασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα εκατομμυρίων Βενεζουελάνων.
Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε το κράτος της Βενεζουέλας, εφαρμόζονται περισσότερες από χίλιες μονομερείς καταναγκαστικές μέτρα από ξένες κυβερνήσεις. Μεταξύ των χώρων όπου η Ματσάδο πραγματοποίησε αυτές τις εκκλήσεις συγκαταλέγονται ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η Mαρτσάδο έχει επίσης εμπλακεί σε διαδικασίες που σχετίζονται με την παράδοση περιουσιακών στοιχείων του κράτους της Βενεζουέλας σε ξένους φορείς. Μεταξύ των περιπτώσεων που έχουν αναφερθεί περιλαμβάνονται οι Citgo, Monómeros και τα αποθέματα χρυσού που έχουν κατατεθεί στην Τράπεζα της Αγγλίας. Σύμφωνα με την Προεδρία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, αυτές οι απώλειες έχουν επιφέρει σημαντική ζημία στο δημόσιο πλούτο.
Στο πλαίσιο των προεδρικών εκλογών του 2024, η Mατσάδο προώθησε την υποψηφιότητά της παρά την ισχύουσα απαγόρευση. Αφού έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα, στα οποία δεν εμφανίστηκε ως έγκυρη υποψήφια, προκάλεσε βίαιες συγκρούσεις σε διάφορες περιοχές της χώρας.
Διάφορες επίσημες εκθέσεις για την ασφάλεια ανέφεραν τη δράση βίαιων ομάδων που προσδιορίστηκαν ως «comanditos» . Σύμφωνα με τις εθνικές αρχές, αυτές οι ομάδες λειτουργούσαν σύμφωνα με πολιτικές κατευθυντήριες γραμμές που προέρχονταν από τομείς συνδεδεμένους με τη Ματσάδο. Η δράση τους περιελάμβανε ένοπλες επιθέσεις, απειλές, καταστροφή υποδομών και δολοφονίες οπαδών του Τσαβισμού.
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2025, οι έρευνες συνεχίστηκαν με συλλήψεις και την ανεύρεση όπλων, εκρηκτικών και συστημάτων επικοινωνίας με σκοπό τη διεξαγωγή μεγάλης κλίμακας επιθέσεων με πολυάριθμα θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού και την αποσταθεροποίηση της χώρας, της οποίας η οικονομία συνεχίζει να ενισχύεται παρά τις περισσότερες από χίλιες κυρώσεις που έχουν επιβληθεί για να την στραγγαλίσουν. Σύμφωνα με τις αρχές, τα γεγονότα αυτά δεν είναι μεμονωμένα, αλλά εντάσσονται σε μια συντονισμένη στρατηγική.
Μεταγενέστερες έρευνες επιτρέπουν τη σύνδεση αυτών των ενεργειών με δομές υποστήριξης που διευθύνονται από πολιτικούς παράγοντες που έχουν ήδη επισημανθεί σε άλλες εκκρεμείς υποθέσεις.
Μεταξύ 2020 και 2025, τα κρατικά μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν και δημοσίευσαν έγγραφα, μαρτυρίες και ηχογραφήσεις στις οποίες εντοπίζονται παρεμβάσεις της Mαρ΄΄ια Κορίνα Ματσάδο σε ξένα φόρουμ, ζητώντας τη λήψη μέτρων κατά της Βενεζουέλας. Τα υλικά αυτά έχουν χρησιμοποιηθεί σε επίσημες έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Τα τελευταία χρόνια, ο ρόλος της παρακολουθείται από κρατικούς φορείς, στο πλαίσιο ενεργειών που περιλαμβάνουν εκκλήσεις για μη αναγνώριση συνταγματικών διαδικασιών, υποστήριξη αποφάσεων ξένων δικαστηρίων σχετικά με περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας και υποστήριξη προσώπων που αυτοανακηρύχθηκαν σε θέσεις που δεν αναγνωρίζονται από την εθνική νομοθεσία.
Όσον αφορά την απονομή του Νόμπελ Ειρήνης, αυτό έχει απονεμηθεί σε προσωπικότητες με διαφορετικές πολιτικές διαδρομές. Το 2009, απονεμήθηκε στον τότε πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, του οποίου η εξωτερική πολιτική κατά τη διάρκεια της θητείας του περιελάμβανε στρατιωτικές επιχειρήσεις σε διάφορες χώρες.
Το 2025, εκτός από την υποψηφιότητα της Μαρίας Κορίνα Ματσδτο, έγινε προσπάθεια να προταθεί ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος είχε προταθεί τα προηγούμενα χρόνια από συντηρητικούς ευρωπαίους νομοθέτες και του οποίου το υπουργικό συμβούλιο απειλεί γεωπολιτικά τη Βενεζουέλα εδώ και μήνες.

🔔 Εγγραφείτε στο κανάλι μας στοTelegram