Πηγή: Resumen / Por Javier Lewkowicz 
Η χειρονομία ενός "νέου καλύτερου μαθητή" των ΗΠΑ εμφανίζεται σε έναν κόσμο εντελώς διαφορετικό από εκείνον των αρχών της δεκαετίας του 1990.
Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε επίσημα ότι η χώρα αποκηρύσσει την πρόθεσή της να ενταχθεί στην ομάδα BRICS, που αποτελείται από τις αναδυόμενες δυνάμεις Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική. Η απόφαση αυτή αποτελεί μια ισχυρή χειρονομία υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών, από όπου η κυβέρνηση Μίλεϊ ελπίζει να λάβει την χρηματοδότηση, είτε από το ΔΝΤ είτε από ιδιώτες επενδυτές, που θα της επιτρέψει να κρατηθεί ως κυβέρνηση.
Ταυτόχρονα, σημαίνει ότι γυρίζει την πλάτη στις ταχύτερα αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου, οι οποίες διαθέτουν σημαντικούς οικονομικούς πόρους και διαρθρωτικές ανάγκες για τρόφιμα, ενέργεια και εξόρυξη, τομείς στους οποίους η Αργεντινή έχει πλεονεκτήματα και μπορεί να ανταγωνιστεί. Το ασυνήθιστο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι η κυβέρνηση σπαταλά ευκαιρίες που είχαν ήδη κερδίσει προηγούμενες κυβερνήσεις και που δεκάδες χώρες θα δέχονταν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η επιστολή
Η κυβέρνηση της Αργεντινής ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι απέστειλε επιστολή στις χώρες του μπλοκ BRICS για να ανακοινώσει ότι δεν θεωρεί "σκόπιμο αυτή τη στιγμή" να συμμετάσχει στο χώρο αυτό.
Στην επιστολή που υπογράφει ο Μίλεϊ αναφέρεται ότι "η στάση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης που έχω αναλάβει εδώ και λίγες ημέρες διαφέρει σε πολλές πτυχές από εκείνη της προηγούμενης κυβέρνησης. Υπό αυτή την έννοια, ορισμένες αποφάσεις που ελήφθησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση θα επανεξεταστούν. Μεταξύ αυτών είναι η δημιουργία ειδικής μονάδας για την ενεργό συμμετοχή της χώρας στους BRICS (...). Από την άποψη αυτή, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι στην προκειμένη περίπτωση η ένταξη της Δημοκρατίας της Αργεντινής ως πλήρες μέλος από την 1η Ιανουαρίου 2024 δεν κρίνεται σκόπιμη.
Το σημείωμα αυτό εστάλη στους προέδρους των πέντε χωρών που απαρτίζουν το μπλοκ: Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα (Βραζιλία), Κυρίλ Ραμαφόσα (Νότια Αφρική), Ναρέντρα Μόντι (Ινδία), Χι Τσιπίνγκ(Κίνα) και Βλαντιμίρ Πόυτιν (Ρωσία). Οι χώρες αυτές αντιπροσωπεύουν το 42% του παγκόσμιου πληθυσμού, το 23% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το ένα τρίτο της παγκόσμιας επικράτειας και το 18% του συνολικού διεθνούς εμπορίου.
Συνέπειες
Ο ερευνητής του Conicet Gabriel, Μερίνο θεωρεί ότι "πρόκειται για μια θλιβερή απόφαση, χαρακτηριστική μιας εξαιρετικά ιδεολογικοποιημένης εξωτερικής πολιτικής. Το μπλοκ των BRICS εκφράζει τον αναδυόμενο κόσμο που αναπτύσσεται, σε αντίθεση με τη σχετική στασιμότητα του μεγαλύτερου μέρους της Δύσης και του Παγκόσμιου Βορρά". Από το 2020, οι BRICS έχουν ξεπεράσει την Ομάδα των Επτά (Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο και Καναδάς) ως ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Ο MΕΡΊΝΟ υπενθυμίζει ότι "σύμφωνα με το ΔΝΤ, η Κίνα και η Ινδία, οι κύριες οικονομίες του μπλοκ, θα αντιπροσωπεύουν το 50% της ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας το 2023, το 35% και το 15% αντίστοιχα".
Ούτε καν ο Μπολσονάρου δεν τόλμησε να γυρίσει την πλάτη στην Κίνα, καθώς η Βραζιλία, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, παρέμεινε εντός του μπλοκ. Αργότερα, ο Λούλα κατέβαλε διπλωματική προσπάθεια για να πείσει τις αναδυόμενες δυνάμεις να εξετάσουν την είσοδο της Αργεντινής.
Η Τζουλιέτα Ζελίκοβιτς, ειδική στις διεθνείς σχέσεις, αναλύει ότι "ο αυτοσχεδιασμός είναι η απάντηση που συνδέεται με την άρνηση της αλλαγής. Συμβαίνει όταν οι κυβερνήσεις υποθέτουν ότι οι "παλιοί τρόποι" εξακολουθούν να ισχύουν, ακόμη και αν το πεδίο έχει αλλάξει". Στον λογαριασμό της στο κοινωνικό δίκτυο Χ, η ερευνήτρια υποστηρίζει ότι "η μη ένταξη στιους BRICS αποτελεί μέρος μιας λανθασμένης ερμηνείας της επικρατούσας δυναμικής στη διεθνή σκηνή. Το "δεν το βλέπουν" ισχύει σε αυτή την περίπτωση. Μιας διεθνούς τάξη πραγμάτων σε μετάβαση, η οποία απαιτεί άλλου είδους συμμαχίες για να συνεχιστεί η ανάπτυξη της χώρας".
Ο πρώην διευθυντής της Κεντρικής Τράπεζας, Χόρχε Καρέρα, υποστηρίζει ότι η απόφαση αυτή αποτελεί "έλλειψη σεβασμού, κυρίως προς την Κίνα και τη Βραζιλία, που πίεσαν για την είσοδό μας. Η παιδικότητα της υπερβολικής ιδεολογικοποίησης (είτε από τα δεξιά είτε από τα αριστερά) των διεθνών σχέσεων και συνεπώς η υποταγή των εθνικών συμφερόντων της Αργεντινής είναι ένα μεγάλο λάθος. Σε αυτό, ο Μπολσονάρου και ο Ιταμαράτι επέδειξαν μεγαλύτερη ευφυΐα μακροπρόθεσμα".
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο ένθετο Cash, ο πρώην διευθυντής του INTI, Eνρίκε Μάριο Μαρτίνες, εξήγησε γιατί η χώρα έχει μεγάλες ευκαιρίες όσον αφορά την τεχνολογική συνεργασία, τη στέγαση, τα τρόφιμα, την τεχνογνωσία και τη γεωργία, με βάση μια στενότερη σχέση με τους BRICS.
