Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Βενεζουέλα: Η επίθεση που δεν προβάλλεται στις ειδήσεις

Άρθρο του υπ.εξωτ. της Βενεζουέλας Χόρχε Αρεάσα Μονσεράτ στην εφημερίδα El País
Πηγή: mppre.gob.ve

Στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, πολλοί είναι οι τίτλοι, οι πληροφορίες και οι μύθοι σχετικά με τη Βενεζουέλα. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, φαίνεται να υπάρχει μια πολύ σαφής δημοσιογραφική εντολή: κάθε μέρα πρέπει να πούμε κάτι για τη Βενεζουέλα, για τον Νικολάς Μαδούρο. 

Στα πιο συντηρητικά μέσα ενημέρωσης, επιπλέον, η εντολή είναι να είμαστε κακοί, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά βρίσκεται η πληροφορία από την αλήθεια, ανεξάρτητα από τις πηγές της, ή τη διασταύρωση των πληροφοριών. 

Και εκεί, τα πιο συνηθισμένα όπλα είναι τα ουσιαστικά και τα επίθετα που διαμορφώνουν από μόνα τους τη μόνη εκδοχή που θέλουν να προσφέρουν στους χρήστες τους: δικτατορία, τυραννία, λαθρεμπόριο ναρκωτικών, καρτέλ, διαφθορά, πόνος, αντιδημοκρατικό, άγριοι, μαφιόζοι, δολοφόνοι, κομμουνιστές κ.ά.

Λίγο, ή τίποτα, λέγεται στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης για τη ρίζα των πολιτικών και οικονομικών αναταραχών στη Βενεζουέλα: η προφανής ιστορική πάλη μεταξύ της μπουρζουαζίας της Βενεζουέλας, που υπακούει στα συμφέροντα της Ουάσινγκτον για να ανακτήσει τον έλεγχο των μεγαλύτερων πετρελαϊκών αποθεμάτων στον πλανήτη, και της Μπολιβαριανής επανάστασης, η οποία για 20 χρόνια έχει αφιερωθεί στην επανεπένδυση του πλούτου της ενεργειακής βιομηχανίας της χώρας στις πιο αισθητές ανάγκες της πλειοψηφίας και όχι στις τσέπες της παλιάς πλουτοκρατίας.

Από την Ουάσινγκτον έχουν ομολογήσει ανοιχτά ότι «οι κυρώσεις τους» αποσκοπούν στο να υποτάξουν το λαό της Βενεζουέλας στις πιο σκληρές συνθήκες, ώστε να εκπληρωθεί η παρεμβατική επιθυμία τους για αλλαγή καθεστώτος. 

Δεν είναι συνηθισμένο να διαβάζουμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα εταιρικά δίκτυα στην Ευρώπη ότι είναι ένας τομέας της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, όντας στην υπηρεσία της αμερικανικής κυβέρνησης, αυτός που έχει ενεργοποιήσει όλα τα παράνομα μονοπάτια ακόμη και τα πιο εγκληματικά: πολιτική βία, απόπειρα συνεχούς πραξικοπήματος, παραστρατιωτική βία, απόπειρες δολοφονίας, παράδοση περιουσιακών στοιχείων της Δημοκρατίας στο εξωτερικό, αυτοανακηρυχθείσα παράλληλη κυβέρνηση, αίτημα για κυρώσεις και διεθνές λόμπι για να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα της επίθεσης εναντίον του ίδιου της του λαού. 

Αυτοί οι ηγέτες της αντιπολίτευσης τείνουν να δέχονται την αλληλεγγύη των μέσων μαζικής ενημέρωσης ως γνωστοί και θυματοποιημένοι αγωνιστές της δημοκρατίας και ελευθερίας στη Βενεζουέλα [...]

[...] Οι Βενεζουελάνοι θέλουμε ειρήνη, πολιτική και οικονομική σταθερότητα και σεβασμό στα εσωτερικά μας ζητήματα. Η επιτυχία των διαδικασιών διαλόγου σε εξέλιξη θα επιτευχθεί εφόσον σταματήσει η οικονομική, πολιτική και επικοινωνιακή επίθεση, καθώς και η άμεση παρέμβαση ορισμένων κυβερνήσεων σε θέματα που αφορούν αποκλειστικά το λαό της Βενεζουέλας.

Η Μπολιβαριανή κυβέρνηση προχωρά μπροστά, κυβερνώντας με τον λαό και σεβόμενη το Σύνταγμα. Προκειμένου να διαλυθεί ο επικοινωνιακός κλοιός των μέσων μαζικής ενημέρωσης που απειλεί τη Βενεζουέλα, είναι επίσης απαραίτητο να ακουστούν όλες οι φωνές.