Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ εξαπολύει από την πρώτη μέρα και χωρίς καμία αφορμή επίθεση κατά της Κούβας. Η απόφαση να επαναφέρει τα σκληρά μέτρα οικονομικού πολέμου κατά της Κούβας, τα οποία ο προκάτοχός του είχε καταργήσει μόλις λίγες ημέρες πριν, αποτελεί απόδειξη της επιθετικότητας του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στην κυριαρχία, την ειρήνη και την ευημερία του κουβανικού πληθυσμού.
Μεταξύ αυτών είναι και η συμπερίληψη της χώρας μας, για άλλη μια φορά, στον αυθαίρετο κατάλογο των κρατών που υποτίθεται ότι χρηματοδοτούν την τρομοκρατία, ένας χαρακτηρισμός που δείχνει απόλυτη περιφρόνηση για την αλήθεια.
Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Η ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της 14ης Ιανουαρίου προειδοποιούσε ήδη: «ότι η κυβέρνηση της χώρας αυτής θα μπορούσε να αντιστρέψει τα μέτρα που υιοθετήθηκαν σήμερα στο μέλλον, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις και ως ένδειξη της έλλειψης νομιμότητας, ηθικής, συνέπειας και λογικής στη συμπεριφορά της κατά της Κούβας». Επιβεβαίωσε επίσης ότι «οι Βορειοαμερικανοί πολιτικοί δεν σταματούν συνήθως να βρίσκουν δικαιολογίες...». Με αυτόν τον τρόπο κυβερνάται αυτή τη χώρα.
Ο Τραμπ ερμήνευσε τον ερχομό του στην εξουσία ως τη στέψη ενός αυτοκράτορα. Οι φιλοδοξίες του περιλαμβάνουν, για αρχή, την κατάκτηση του Καναδά, τον σφετερισμό της Γροιλανδίας, τη μετονομασία του Κόλπου του Μεξικού και την απαλλοτρίωση από τους κατοίκους του Παναμα της διώρυγάς τους. Το ηγεμονικό Δόγμα Μονρόε και το Μανιφέστο, που επιβλήθηκαν στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική με αίμα και φωτιά, καθοδηγούν τη νέα κυβερνητική ομάδα.
Οι ομάδες και οι πολιτικοί που έκαναν την επιθετικότητα κατά της Κούβας τρόπο ζωής, που επωφελήθηκαν επί δεκαετίες από τις αντικουβανικές επιχειρήσεις και σήμερα μοιράζονται τη μέθη του νέου προέδρου. Όλοι φέρουν βαρύτατη ευθύνη για τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας και για την αύξηση της μεταναστευτικής ροής από την Κούβα προς τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αυτή η νέα επιθετική πράξη της κυβέρνησης των ΗΠΑ εναντίον του κουβανικού λαού δείχνει, για άλλη μια φορά, τον πραγματικό, σκληρό και ανελέητο στόχο αυτών και τόσων άλλων μέτρων περικύκλωσης και ασφυξίας, που εφαρμόζονται εναντίον της Κούβας με σκοπό την κυριαρχία. Είναι η αντίδραση της ανικανότητας μπροστά στην αδυναμία να κάμψουν τη θέλησή μας και μπροστά στο σεβασμό, τη συμπάθεια και την υποστήριξη που η Επανάσταση δέχεται από τους λαούς του κόσμου.
Ο οικονομικός αποκλεισμός, η ενίσχυσή του και τα νέα επιθετικά μέτρα θα συνεχίσουν να επιβαρύνουν, με πολύ επιζήμια αποτελέσματα, την οικονομία μας, το βιοτικό επίπεδο, τις δυνατότητες ανάπτυξης και τα νόμιμα όνειρα του κουβανικού λαού για δικαιοσύνη και ευημερία, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια.
Δεν θα μας εκτρέψουν από τη σοσιαλιστική μας πορεία, από την αποφασιστικότητά μας να ανακάμψουμε την οικονομία, να προωθήσουμε μεγαλύτερη αλληλεγγύη, δημιουργικότητα, ταλέντο, πνεύμα εργασίας και να υπερασπιστούμε ως απόρθητο προπύργιο την ελευθερία, την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και το προνόμιο να οικοδομήσουμε ένα μέλλον χωρίς ξένες παρεμβάσεις.
Ο κουβανικός λαός είναι ευγνώμων για τις πολλές εκδηλώσεις υποστήριξης και αλληλεγγύης που έλαβε από όλο τον κόσμο, από κυβερνήσεις, Κουβανούς που ζουν στο εξωτερικό, κοινοβούλια, πολιτικές, θρησκευτικές και κοινωνικές οργανώσεις και πολιτικές προσωπικότητες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες.
Κανείς δεν πρέπει να έχει ψευδαισθήσεις. Ο κουβανικός λαός εκφράστηκε με σαφή αποφασιστικότητα και δύναμη στην πορεία της 20ής Δεκεμβρίου. Εδώ επικρατεί η πεποίθηση ότι η ΚΟΥΒΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ.
ΠΑΤΡΊΔΑ Ή ΘΆΝΑΤΟΣ, ΘΑ ΝΙΚΉΣΟΥΜΕ.