Η διεξαγωγή πριν από 43 χρόνια στην Αβάνα της 6ης Συνόδου Κορυφής του Κινήματος των Αδέσμευτων σηματοδότησε την επανεκκίνηση αυτής της οργάνωσης που έχει συνεισφέρει σε όλη την διάρκεια ύπαρξής της, στην ελευθερία και την ανεξαρτησία πολλών χωρών.
Σε εκείνη τη συνάντηση, ο αριθμός των συμμετεχόντων εθνών αυξήθηκε σε 96, με εννέα παρατηρητές και 10 προσκεκλημένους, και συμμετείχε ο μεγαλύτερος αριθμός ηγετών και απελευθερωτικών κινημάτων που συναντήθηκαν ποτέ σε προηγούμενες συναντήσεις.
Η ομιλία του τότε προέδρου της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο, κατά την ανάληψη της προεδρίας του Κινήματος των Αδεσμεύτων , αποτέλεσε ιστορική συμβολή στον καθορισμό των στόχων του κινήματος και πολύτιμο βοήθημα για τις συζητήσεις, για αυτό και συμπεριλήφθηκε στα πρακτικά της συνόδου.
Με αυτή την ευκαιρία, ο αρχηγός του κράτους οικοδεσπότη της συνόδου κορυφής καθόρισε καταχειροκροτούμενος το αντιιμπεριαλιστικό, αντιαποικιακό και, αντινεοαποικιακό, αντιρατσιστικό, αντισιωνιστικό και αντιφασιστικό περιεχόμενο του Κινήματος των Αδεσμεύτων.
Όσοι από εμάς συγκεντρωθήκαμε εδώ αντιπροσωπεύουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των λαών του κόσμου, είπε στην ομιλία του, στην οποία κάλεσε σε ενότητα ενάντια στη λεηλασία των υπανάπτυκτων χωρών από τα μεγάλα κέντρα εξουσίας του καπιταλισμού.
Ας ενωθούμε όλοι, ας ενώσουμε τις αυξανόμενες δυνάμεις του δυναμικού μας Κινήματος στα Ηνωμένα Έθνη και σε όλα τα διεθνή φόρουμ, για να απαιτήσουμε οικονομική δικαιοσύνη για τους λαούς μας, ώστε να πάψει η κυριαρχία στους πόρους μας και η κλοπή του ιδρώτα μας, επεσήμανε.
Κατήγγειλε επίσης την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και την ανάπτυξη όλο και πιο θανατηφόρων όπλων από τις μεγάλες δυνάμεις, ενώ η αύξηση των ανισοτήτων προκάλεσε «τη συσσώρευση βουνών προβλημάτων υπανάπτυξης, φτώχειας, ελλείψεων τροφίμων, ανθυγιεινής, περιβαλλοντικής ρύπανσης, έλλειψης σχολείων, στέγασης , απασχόλησης και εκρηκτικής αύξησης του πληθυσμού».
Προειδοποίησε επίσης για την έλλειψη φυσικών πόρων γης, νερού, ενέργειας και πρώτων υλών σε διάφορες περιοχές του κόσμου.
Στη συνάντηση εγκρίθηκε μια πολιτική και μια οικονομική διακήρυξη, ένα πρόγραμμα δράσης για συνεργασία, διάφορα ψηφίσματα που αναφέρονται στη διεθνή κατάσταση, σε αντιστοιχία με τις αρχές που εγκρίθηκαν στην Αφρο-ασιατική Διάσκεψη του Μπαντούνγκ (Ινδονησία) , το 1955, προάγγελο της δημιουργίας του Κινήματος Αδεσμεύτων στην πρώτη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι (Γιουργκοσλαβία) στις 1-6 Σεπτεμβρίου 1961.
