Ο Ντιέγκο έζησε χίλια χρόνια

Η μυθική τοιχογραφία του Μαραντόνα στη Νάπολη

Πέθανε σήμερα ο Ντιέγκο Μαραντόνα λόγω επιπλοκών μετά από επέμβαση που έκανε στις αρχές του μήνα για αιμάτωμα στον εγκέφαλο. Έζησε εξήντα χρόνια, αλλά ήταν σαν να έζησε χίλια.

Έζησε ο Μαραντόνα ίσως όσο ο Μαθουσάλας και έκανε κόρες και γιούς, έπαιξε ποδόσφαιρο στη Σεμπογίτας (παιδική ομάδα), στην Αρχεντίνος Τζούνιορς, στη Μπόκα, στη Μπαρτσελόνα, στη Νάπολη, στη Σεβίλλη και στη Νιούελς, και ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής νέων και "έκλεψε" τους Άγγλους για λίγο πριν βάλει το καλύτερο γκολ στην ιστορία του Παγκόσμιου Κυπέλλου και ήταν πρωταθλητής με την Αργεντινή και τέσσερα χρόνια αργότερα με έναν διαλυμένο αστράγαλο έφερε την Αργεντινή σε έναν άλλο τελικό και χρόνια αργότερα του έκοψαν τα πόδια, αλλά συνέχισε να ζει, να παίζει, να απολαμβάνει την ευλογία να είναι ο Μαραντόνα και την κατάρα να είναι υποχρεωμένος να είναι ο Μαραντόνα όλη την ώρα.

[...] Τον κλαίνε σε όλο τον κόσμο, αλλά περισσότερο τον κλαίνε στο Φιορίτο, στα προάστια της Νάπολης, στους δρόμους του Μπουένος Άιρες, στις πιο ταπεινές γωνίες του Βορρά και του Νότου της Αργεντινής. Γιατί ήταν, όπως η Εβίτα, σημαιοφόρος των ταπεινών, και σε θέματα μπάλας πραγματοποίησε το όνειρο σχεδόν όλων: να παίξει ποδόσφαιρο, να παίξει στην πρώτη κατηγορία, να παίξει σε μια μεγάλη ομάδα, να παίξει στην εθνική ομάδα, να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής με τα χρώματα της σημαίας.

 (Απόσπασμα από άρθρο του  Juan José Panno στην Página12 της Αργεντινής)

Κατά σύμπτωση, πέθανε την ίδια μέρα όπως ο καλός του φίλος Φιντέλ Κάστρο (2016) και ο άσος των βρετανικών γηπέδων -με ταραχώδη εξωγηπεδική ζωή επίσης- Τζορτζ Μπεστ (2005).

Δείτε ακόμα: Η ζωή σε 60 φωτογραφίες (φωτορεπορτάζ της pagina12)