Πηγή: Diana Manzo /resumenlatinoamericano.org
Η σχολική τριτοβάθμια εκπαίδευση που βασίζεται στην αναγνώριση και επανεκτίμηση της γνώσης των γηγενών λαών, αποκτά πλέον και επίσημη αναγνώριση με τη δημιουργία του Αυτόνομου Κοινοτικού Πανεπιστημίου της Oaxaca (UACO) μέσω των πέντε Κοινοτικών Πανεπιστημιακών Κέντρων που βρίσκονται στον Ισθμό του Tehuantepec από ένα σύνολο 15 που υπάρχουν σε ολόκληρη την πολιτεία, ως εναλλακτική λύση στο παραδοσιακό εκπαιδευτικό μοντέλο και επιχειρεί να αντιμετωπίσει την μη συνέχιση της εκπαίδευσης σε πανεπιστημιακό επίπεδο.
Κάτω από το όραμα της ύπαρξης μιας “ιθαγενικής πολυμορφίας” και τo “o λαός να είναι το πανεπιστήμιο”, αυτά τα κέντρα που βρίσκονται στους δήμους Unión Hidalgo, San Francisco Ixhuatán, San Pedro Comitancillo, Matias Romero και Ciudad Ixtepec προσφέρουν πτυχία και ειδίκευση με βάση την κοινότητα και τον πολιτισμό των λαών, με τέτοιο τρόπο ώστε ο φοιτητής να τροφοδοτείται από τη γνώση χωρίς να αφήνει την κοινότητά του και με βάση το σεβασμό για το περιβάλλον, τη γη και την περιοχή.
Στη συνάντησή τους στο Πολιτιστικό Κέντρο του δήμου Unión Hidalgo, οι συντονιστές των Πανεπιστημιακών Κέντρων συμφώνησαν ότι αποτελεί χρέος εδώ και πάνω από μια δεκαετία προς τους αυτόχθονες λαούς, να φτάσει τοπικά και στην κοινότητα η πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τώρα γίνεται ήδη πραγματικότητα. Για το λόγο αυτό, απευθύνουν έκκληση προς τους νέους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να εγγραφούν στα εξάμηνα των πανεπιστημιακών κέντρων.
Το χαρακτηριστικό αυτών των κοινοτικών πανεπιστημιακών κέντρων είναι ότι δεν υπάρχει φυσικός χώρος συνάντησης που να γράφει με κεφαλαία γράμματα "ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ", αλλά όλα πάνε ανάλογα με τις ανάγκες του φοιτητή, γι αυτό τα μαθήματα θα είναι κατά 25% με φυσική παρουσία και τα υπόλοιπα με ψηφιακές πλατφόρμες, κάτι που απαιτείται και λογω της πανδημίας.
Οι σχολές προσαρμόστηκαν σύμφωνα με τη γεωγραφική περιοχή του κάθε Πανεπιστημιακού Κέντρου, για παράδειγμα στο San Francisco Ixhuatán λόγω της γειτνίασής του με τη θάλασσα, ο φοιτητής αποκτά πτυχίο στο “Συνεταιρισμός και Ψάρεμα”, καθώς και “Αγροοικολογία”. Στο Unión Hidalgo “Τέχνη και Κοινοτική Φιλοσοφία”, “Βιοκατασκευές” και "Ιθαγενικό Δίκαιο”. Στο Matías Romero "Ολοκληρωμένη και Κοινοτική Υγεία” με τρόπο που οι φοιτητές να μπορούν να αποκτήσουν γνώσεις μέσα στη δική τους κοινότητα και να εκπαιδευτούν στην ειδικότητα.
Ορισμένα Κέντρα θα ξεκινήσουν μαθήματα τον Οκτώβριο και η πλειοψηφία τους τον Ιανουάριο του επόμενου έτους, όπου ο μέγιστος αριθμός θα είναι έως και 30 φοιτητές ανά τμήμα , ωστόσο, το στάδιο εγγραφής και συνέντευξης, καθώς και η εξέταση εισαγωγής, έχουν ήδη ξεκινήσει, δηλαδή, το UACO έχει ήδη ξεκινήσει δραστηριότητες σε αυτήν την περιοχή της Oaxaca.
Οι γενικοί συντονιστές Carlos Manzo (Unión Hidalgo), Eufemio Felipe Jiménez (Ixhuatán), Estela Robles Iturbe (Matias Romero), συμφώνησαν ότι η νέα κοινοτική εκπαίδευση στο Ισθμό του Tehuantepec στοχεύει να είναι ένας στοχευμένος και διαθεματικός χώρος παροχής μόρφωσης και αναμόρφωσης των λαών ως τρόπο ζωής και ως όχημα και μέθοδος διδασκαλίας και μάθησης.
“Δεν σκεφτόμαστε να αρνηθούμε ή να υποβαθμίσουμε άλλες πηγές γνώσης και σκέψης, όπως συνέβαινε πάντα στις αυτόχθονες γνώσεις, μάλλον στοιχηματίζουμε στην ανοικοδόμηση της πολυμορφίας σε συνθήκες ισότητας, γι 'αυτό καλούμε σε αναδημιουργία σκέψεων που προέρχονται από διαπολιτισμικές δράσεις , χωρίς να αρνούμαστε τη σημασία καθεμιάς από τις εμπειρίες και τις εκφράσεις που διαπλέκονται” εξήγησε ο Carlos Manzo, συντονιστής του Πανεπιστημίου Unión Hidalgo.
Ομοίως, ο Eufemio Felipe Jiménez, συντονιστής στο San Francisco Ixhuatán τόνισε ότι “Επιτέλους έγινε δικαιοσύνη για τους αυτόχθονες λαούς, οι οποίοι πριν από 10 χρόνια οργανώθηκαν για να επιτύχουν σε αυτόν τον αγώνα που συνεχίζεται για την υπεράσπιση της γης και της περιοχής τους”.
Κάθε ένα από τα κέντρα θα έχει το δικό του διδακτικό προσωπικό, συμπεριλαμβανομένων τοπικών δασκάλων και επίσης εξαίρετων ειδικών σε κάθε σχολή.
Τέλος, ο πρύτανης Jaime Martínez Luna τόνισε ότι το UACO και τα Πανεπιστημιακά Κέντρα προωθούν προνομιακά “τόσο το λαό, όσο και το σχολείο” με τρόπο που να επαναξιολογούνται η γνώση, η γλώσσα, η κοινοτική ζωή, οι παραδόσεις και ο πολιτισμός.
Και κατέληξε επισημαίνοντας, “Αυτό που περιμένουμε και θέλουμε είναι να εργαστούμε στη γνώση, όχι από “καθ έδρας” αλλά να δουλεύουμε και να ενεργούμε με πλήρη αυτονομία, εδώ θέλουμε να υπάρχει παρουσία, εργασία και απόλυτη αφοσίωση dτις κοινότητες και στο λαό τους”.
Αρχική δημοσιεύση IstmoPress
