Πηγή: www.radioholguin.icrt.cu
Το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης στους Κουβανούς γιατρούς
Πώς καταφέρατε να συλλέξετε χιλιάδες υπογραφές σε αυτή την πρωτοβουλία;
Πρώτα απ 'όλα έχουμε μεγάλη αγάπη για αυτήν τη χώρα. Οι Ευρωπαίοι που διαμένουν στην Κούβα και σε άλλες χώρες μέσω του διαδικτύου άρχισαν να συλλέγουν υπογραφές στη χώρα μου υπέρ όλων αυτών που απαρτίζουν την Μπριγάδα «Henry Reeve».
Πιστεύουμε ότι αυτές τις ώρες που ο κόσμος βιώνει αυτή την πανδημία, η κουβανική ιατρική είναι πολύ γνωστή στην Ασία, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική, αλλά πολύ λίγο στην Ευρώπη. Και φτάσαμε στο σημείο να δεχτούμε κουβανούς γιατρούς στη Λομβαρδία της Ιταλίας.
Προσωπικά πως νιώθεις;
Είναι ένα μεγάλο μάθημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση που τόσο συχνά συμφωνεί με την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Ωστόσο, επιδεικνύουμε ότι μια χώρα που υπόκειται τον αποκλεισμό από τις ΗΠΑ έχει ένα σύστημα υγείας που σε τόσο κρίσιμες στιγμές, μπορεί να φτάσει σε άλλους αντιμετωπίζοντας μια πανδημία που κανείς δεν περίμενε να έρθει.
Θεωρώ πολύ λυπηρό ως Ευρωπαίος που καμία χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπόρεσε να βοηθήσει την Ιταλία. Και πώς η Κούβα, μια αποκλεισμένη χώρα, το έκανε. Αυτό δείχνει ότι αυτό το σύστημα των κουβανών γιατρών και όλου του νοσηλευτικού προσωπικού αξίζει να αναγνωριστεί για αυτή τη βοήθεια που προσφέρει στους ανθρώπους όταν το χρειάζονται. Άφησαν πίσω τις οικογένειες και τα παιδιά τους για να πάνε στο πιο επικίνδυνο μέρος, τη Λομβαρδία, όταν η Ευρώπη δεν μπορούσε πια.
Για αυτούς λοιπόν, αξίζει τον κόπο να ενώσουμε τη φωνή μας σε αυτό το αίτημα, πρόκειται για μία αναγνώριση που τους αξίζει. Ο Φιντέλ ήταν ο πρόδρομος αυτής της αλληλεγγύης και μας κοιτάζει από εκεί που είναι. Αυτό είναι το κίνημα των φίλων της Κούβας.
Για αυτούς λοιπόν, αξίζει τον κόπο να ενώσουμε τη φωνή μας σε αυτό το αίτημα, πρόκειται για μία αναγνώριση που τους αξίζει. Ο Φιντέλ ήταν ο πρόδρομος αυτής της αλληλεγγύης και μας κοιτάζει από εκεί που είναι. Αυτό είναι το κίνημα των φίλων της Κούβας.
Πώς κρίνεις τη διαχείριση της πανδημίας εδώ;
Είναι αλήθεια ότι ως ξένος θα μπορούσα να πω ότι πάω στη χώρα μου. Αλλά αποφάσισα να μείνω στο Ολγίν, ούτε καν στην Αβάνα, που μπορούσα σίγουρα να το κάνω. Παρόλο που, όπως γνωρίζουμε, ότι υπάρχουν δυσκολίες, η απόφασή μου αυτόματα , εδώ πάντα ήμουν σίγουρος και χωρίς κανένα φόβο, πάντα με φρόντισαν καλά και δεν αρρώστησα.
Παρακολούθησα τις συνεντεύξεις στην τηλεόραση και στα μέσα ενημέρωσης. Πάντα ήξερα ότι η Κούβα μπορεί να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ακόμη και όταν δεν γνωρίζαμε για αυτήν την ασθένεια, ήξερα πάντα ότι αυτή η χώρα ήταν ικανή να την ελέγξει.
Σήμερα γνωρίζουμε αρχίζει να υποχωρεί και μιλάμε μεταξύ μας για αυτό. Με παίρνουν οι φίλοι μου από την Ευρώπη και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι για τις τεράστιες προσπάθειες που κατέβαλε η Κούβα, που παρά τον αποκλεισμό και την έλλειψη πόρων, έλεγξε την πανδημία.
Ο Dimitri Dimis γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά αυτό το νησί το έχει στην καρδιά του. Τα προηγούμενα χρόνια, ένωσε τη φωνή του στη δίκαιη υπόθεση για την απελευθέρωση των Πέντε, αντιμετωπίζοντας κινδύνους ακόμα και για τη ζωή του από τις ίδιες τις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Διεθνή Επιτροπή Αλληλεγγύης με την Κούβα.
