Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020

ΑΝΤΙ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ - Διακήρυξη για την στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο και τις άλλες βάσεις των ΗΠΑ



  • ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΊΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
  • ΗΠΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ XΕΡΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ!
  • OXI ΣTO NATO!
  • EΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ!

Φέτος στις 23 Φεβρουαρίοτ συμπληρώθηκαν 117 χρόνια παράνομης κατοχής από τις ΗΠΑ του Κόλπου του Γκουαντάναμο στην Κούβα. Μια έκταση λίγο πάνω από 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες διατηρούν μια ναυτική βάση και επίσης, από το 2002, ένα παράνομο κέντρο κράτησης για υποτιθέμενους μαχητές της Αλ Κάιντα.


Το 1903, σε συνθήκες στρατιωτικής κατοχής, υπογράφτηκε μία σύμβαση μίσθωσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας, με την οποία παραχωρήθηκε το εν λόγω έδαφος έναντι ενός μισθώματος. Από την νίκη της Επανάστασης το 1959, η Κούβα καταγγέλει αυτή τη σύμβαση αρνούμενη να εισπράξει το μίσθωμα και απιτώντας από τις ΗΠΣ να τερματίσουν την κατοχή του κόλπου του Γκουαντάναμο.

Το 1969, η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο των Συμβάσεων, η οποία διεξήχθη στη Βιέννη, διακήρυξε στο άρθρο 52 ως άκυρη "κάθε σύμβαση της οποίας που συνάπτεται με την απειλή ή τη χρήση βίας", όπως συνέβη στην σύμβαση για την βάση του Γκουαντανάμο . Η ύπαρξη της βάσης του Γκουαντανάμο προστίθεται επίσης σε δεκάδες άλλες βορειοαμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, καθώς και αντίσοιχες άλλων συμμάχων του ΝΑΤΟ στην λατινοαμερικανική υποήπειρο. Υπάρχει ένα παράδοξο ότι η περιοχή κηρύχθηκε «Ζώνη Ειρήνης», σε μια διακήρυξη που υπογράφηκε από 33 χώρες της περιοχής κατά τη Δεύτερη Σύνοδο Κορυφής της Κοινότητας των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC) τον Ιανουάριο του 2014. Αυτό αποτελεί ένα παράδοξο καθώς, σε μια διακήρυξη που υπογράφτηκς από 33 χώρες της περιοχής, στην 2η Σύνοδο Κορυφής της Κοινότητας των Κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής (CELAC) τον Ιανουάριο του 2014, η περιοχή ανακηρύχτηκε σε “Ζώνη Ειρήνης”.

Αυτές όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις συνιστούν μόνιμη απειλή κατά της κυριαρχίας των εθνών και από εκεί προωθούνται συνεχείς πράξεις παρενόχλησης, αποσταθεροποίησης και στρατιωτικών επιθέσεων, ανοικτών ή συγκαλυμένων, εναντίον αυτών των κυβερνήσεων που δεν συμμρφώνονται με τις απαιτήσεις της βορειοαμερικανικής κυβέρνησης, ιδιαίτερα κατά της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.

Στο αυτά τα πλαίσια, είναι ιδιαίτερα καταδικαστέος ο ρόλος της ολιγαρχίας και των κυβερνήσεων εκείνων των χωρών που συναινούν στην παρουσία αυτών των στρατιωτικών βάσεων στο έδαφος της κυριαρχίας τους, προκειμένου να υποστηρίξουν τα ιδιαίτερα και δευτερεύοντα συμφέροντά τους. Αυτό το σκηνικό δεν είνα αποκλειστικότητα της λατινοαμερικανικής υποηπείρου. Τα πλοκάμια της στρατιωτικής δύναμης των ΗΠΑ εκτείνονται με περισσότερες από 800 βάσεις και εγκαταστάσεις σε όλο τον κόσμο. Στην περίπτωση της Ισπανίας, οι βάσεις Rota και Morón διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο ως στρατηγικό σημείο προέλευσης από τις ΗΠΑ και ελέγχου όλων των στρατιωτικών επιχειρήσεων που εκτείνονται από τη Μέση Ανατολή, την Αφρική, τη νότια Ζαχάρα και πρόσφατα, τη στρατιωτική περικυκλωση της Ρωσίας.

Οι τοπικές ολιγαρχίες που αναπτύχθηκαν με τη δικτατορία του Φράνκο επέτρεψαν την εγκατάσταση αυτών των βάσεων με αντάλλαγμα την πολιτική στήριξη που θα έσπαγε τη διεθνή απομόνωση ενός καθεστώτος αναγνωρισμένης φασιστικής προέλευσης. Η αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ισπανία, επέτρεψε την επιβίψση αυτών των βάσεων,σε σημείο που μέχρι και σήμερα, είναι αδιανόητη ακόμα και η απλή αμφισβήτησή τους, ακόμα και σε τμήματα της “νέας κυβέρνησης της προόδου”.

Η σιωπή πάνω σε αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα των γεγονότων: το Βασίλειο της Ισπανίας είναι συνένοχο στα εγκλήματα πολέμου που διαπράττουν οι Ηνωμένες Πολιτείες από την επικράτειά μας, η σιωπή του για τα εγκλήματα των βορειοαμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων, η μόνιμη και άνευ όρων συμμαχία με το ΝΑΤΟ, η απροθυμία αναζήτησης συμαχιών και εναλλακτικών λύσεων για την κατάργηση τέτοιων ολέθριων οργάνων, οδηγούν μόνο στη θυσία του δικαιώματος του ισπανικού λαού να ζήσει ειρηνικά και να επιλύσει τις διαφορές με ειρηνικά μέσα, όπως διακηρύσει το Σύνταγμα της Δέυτερης Δημοκρατίας: “Η Ισπανία παραιτείται από τον πόλεμο ως μέσο εθνικής πολιτικής”

Ως δεθνιστικό αντι ιμπεριαλιστικό μέτωπο καλούμε όλες τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τις οργανώσεις ειρήνης και αλληλεγγύης να καταγγέιλουν την παράνομη λατοχή του Γκουαντάναμο από τις ΗΠΑ, καθώς και την ύπαρξη περισσότερων από 800 βορειοαμερικανίκες στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό. 

Κατά τον ίδιο τρόπο, απαιτούμε από την ισπανική κυβέρνηση την άμεση έξοδο από την εγκληματική οργάνωση του ΝΑΤΟ και το κλείσιμο των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην ισπανική επικράτεια.


  • ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΊΑ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
  • ΗΠΑ, ΚΑΤΩ ΤΑ XΕΡΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ!
  • OXI ΣTO NATO! 
  • EΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ!