Πηγή:
http://prensa-latina.cu
Η Κούβα είναι μια υπόθεση ανεκτίμητης αλληλεγγύης και ταυτόχρονα “μια καταγγελία για αυτό που θα μπορούσε να κάνει ο πλούσιος κόσμος και δεν το κάνει”.
Ο κόσμος δεν εκτιμά την σημασία “αυτής της προσπάθειας των Κουβανών” [...] τι θα μπορούσε να κάνει αυτή η ανθρωπότητα “αν άλλες χώρες, με τους πόρους τους, είχαν την πολιτική βούληση που είχε η Κούβα”.
Η πλούσια ανθρωπότητα κλείνεται στον εαυτό της, στον δικό της εγωισμό και “κάνει σαν να μην βλέπει ή να μην γνωρίζει”.
Μοντεβιδέο, 26 Μαίου - Ο πρώην Ουρουγουανός πρόεδρος Χοσέ Μουχίκα, αξιολόγησε ως “ανεκτίμητο παράδειγμα” την αλληλεγγύη που προσφέρει η Κούβα τα τελευταία 55 χρόνια, μέσω των διεθνιστικών αποστολών υγείας , σε 164 χώρες, σε όλες τις ηπείρους.
Το νησί της Καραϊβικής κατέβαλε μια “προσπάθεια αλληλεγγύης απίστευτων διαστάσεων”, δήλωσε σε συνέντευξή του στο Prensa Latina, o πρώην πρόεδρος και σήμερα γερουσιαστής του Frente Amplio/ FA (Ευρύ Μέτωπο), ο οποίος συμμετείχε σε τελετή μνήμης για την πρώτη ιατρική μπριγάδα που αναχώρησε για την Αλγερία το 1963.
Επεσήμανε επίσης, ότι η μικρή αυτή χώρα και η οικονομία της, έχει καταβάλει μιας τέτοιας φύσης προσπάθεια , μόνο και μόνο επειδή “υπήρχε πολιτική βούληση αλληλεγγύης”.
O Μουχίκα εκτιμά ότι αυτή η κίνηση αλληλεγγύης, ήταν μια καλή τύχη για τον υπόλοιπο κόσμο και για πολλές χώρες, “όμως ο κόσμος είναι πολύ εγωιστής, πάρα πολύ εγωιστής και γι αυτό έχουμε τόσα πολλά προβλήματα”.
Κατά την γνώμη του, ο κόσμος δεν εκτιμά την σημασία “αυτής της προσπάθειας των Κουβανών” και αναρωτήθηκε, τι θα μπορούσε να κάνει αυτή η ανθρωπότητα “αν άλλες χώρες, με τους πόρους τους, “είχαν την πολιτική βούληση που είχε η Κούβα”.
Ο Μουχίκα υπογραμμίζει ότι “αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί” και τονίζει ότι “η φτώχεια και η έλλειψη νερού στην υποσαχάρια Αφρική, δεν είναι πρόβλημα των Αφρικανών, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας”.
Και προσθέτει, ότι η πλούσια ανθρωπότητα κλείνεται στον εαυτό της, στον δικό της εγωισμό και “κάνει σαν μην βλέπει ή σαν να μην γνωρίζει”.
Γι αυτό ακριβώς η Κούβα είναι μια υπόθεση ανεκτίμητης αλληλεγγύης και ταυτόχρονα “μια καταγγελία για αυτό που θα μπορούσε να κάνει ο πλούσιος κόσμος και δεν το κάνει”.
Ερωτώμενος για την άδικη κατανομή του πλούτου στον κόσμο, ο γερουσιαστής του FA υπενθύμισε ότι στη Λατινική Αμερική, κάτι παραπάνω από 300 άνθρωποι , έχουν όση περιουσία έχουν 300 εκατομμύρια κάτοικοι της ηπείρου.
Αλλά το χειρότερο είναι ότι ο πλούτος αυτών των ανθρώπων αυξάνεται 22-23% ετησίως και γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, και η ανισότητα καταλήγει να είναι μία διαταραχή.
“Πάρε δύο παιδιά 6-7 ετών και δώσε στο ένα παιχνίδι στο ένα και στο άλλο όχι και έλα μετά να μου πεις τι έγινε”, είπε και σημείωσε ότι το αίσθημα της ισότητας το έχουμε μέσα μας , όμως “τα χτυπήματα της ζωής μας το αλλάζουν , έτσι είναι”.
O πρώην πρόεδρος, ο οποίος θεωρείται παράδειγμα σεμνότητας για τον τρόπο ζωής και δράσης του, πιστεύει ότι “η υπερβολική συγκέντρωση πλούτου καταλήγει σε συγκέντρωση πολιτικής δύναμης, πάντοτε με έμμεσο τρόπο”.
Ο τρόπος να βλέπεις τον κόσμο, να βλέπεις τις αποφάσεις, μου θυμίζει το παλιό ρητό ότι “όλα είναι όπως τα βλέπεις μέσα από τα γυαλιά σου”, έτσι ο πολύ πλούσιος θεωρεί ότι αυτό που είναι καλό γι αυτόν, είναι καλό για όλους και αυτό φυσικά, δεν είναι πολιτικά σωστό.
Όσο αφορά την ιατρική παρουσία της Κούβας στη χώρα του, που αποτελείται από 26 επαγγελματίες υγείας, τεχνικούς και εργαζόμενους στις υπηρεσίες και επιπλέον, από ειδικούς στην ορθοπροστασία, ο Μουχίκα την χαρακτήρισε “πολύ θετική”.
Έχω συναντήσει πολλούς Κουβανούς γιατρούς και αυτό που τους χαρακτηρίζει όπως και τους Ουρουγουανούς γιατρούς που έχουν σπουδάσει στο νησί, είναι ότι πηγαίνουν σε οποιαδήποτε χωρίο, σε οποιοδήποτε απομακρυσμένο μέρος στο εσωτερικό της χώρας.
Αυτοί οι γιατροί, αφ' ενός έχουν επιστημονική κατάρτιση και αφ' ετέρου, εκλαμβάνουν την ιατρική ως κοινωνική πολιτική και ως πραγματική κοινωνική στράτευση και αυτό είναι κάτι για το οποίο “πρέπει να ευχαριστήσουμε την Κούβα”.
Θυμήθηκε επίσης ότι, τις τελευταίες δύο φορές που μίλησε με τον Φιντέλ Κάστρο, “μιλήσαμε γι αυτό και από κει προέκυψε η ιδέα της συνεργασίας και ήρθαν τεχνικοί γαλακτοκομικών προϊόντων από κει, για εκπαίδευση, παρ ότι η Κούβα είναι μια τροπική χώρα και η τροπική κτηνοτροφία είναι άλλο πράγμα, ωστόσο υπάρχουν κάποιοι κανόνες που έχουν γενική ισχύ”.
Τόνισε ότι “ένιωσα καθήκον μας να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε σε αυτό που μπορούσαμε”, να μεταφέρουμε ένα μικρό κομμάτι γνώσης, μπροστά στην “τεράστια προσπάθεια” που έκανε η Κούβα στην εκπαίδευση των γιατρών και με την αποστολή της (οφθαλμολογικής) ιατρικής μπριγάδας “Επιχείρηση Θαύμα”.
Υπενθύμισε επίσης ότι στο Κοινοβούλιο ψηφίσαμε την διαγραφή του χρέους και, “αν θυμάμαι καλά ψηφίσαμε ομόφωνα, μέχρι και η δεξιά”, γιατί “συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε ένα τεράστιο χρέος στην Κούβα”.
Αναφερόμενος στο νόημα της αλληλεγγύης, είπε ότι δεν προσφέρω αλληλεγγύης για να έχω οικονομικό όφελος, αλλά ότι "καλλιεργώ μια στάση που ελπίζω αν χρειαστώ κάποια στιγμή κάτι, κάποιος θα μου το ανταποδώσει".
Η αλληλεγγύη είναι μία ανταλλαγή, όχι κυρίως υλικών πραγμάτων, "είναι μια ανταλλαγή αγάπης”.
Δεν είναι υπόθεση να δώσουμε ότι μας περισσεύει, είναι άλλο πράγμα, “Η Κούβα, με μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, συνέχισε να προσφέρει αλληλεγγύη, και αυτό είναι ανεκτίμητο παράδειγμα και μια κολοσσιαία προσπάθεια”.
