Πηγή:
www.acn.cu
Αβάνα – Είναι πολλά τα πάθη που ξεχειλίζουν στον λόγο του μπολιβαριανού ηγέτη Ούγκο Τσάβες: Η οικογένεια, το μπέιζμπολ, οι Ένοπλες Δυνάμεις, η λατρεία των προγόνων, των ηρώων, η άπειρη αγάπη για τη Βενεζουέλα, αλλά πάνω απ όλα, η τάση του να βοηθά τους ανίσχυρους και τους αρρώστους.
Έτσι, τον βρίσκουμε στην Génesis, τον πονά η κατάσταση του κοριτσιού και αγωνιά γιατί η ιατρική περίθαλψη που λαμβάνει δεν είναι επαρκής.
Απευθύνει έκκληση στην κουβανική Επανάσταση και στον ανθρωπισμό του Φιντέλ, ώστε οι τελευταίες μέρες της μικρής να είναι χαρούμενες και την κάνει μέχρι και Πιονέρα στην Κούβα.
“Η κόλαση είναι εδώ”, εκφράζει την οδύνη του ο πρόεδρος , που κατά τα πρώτα της διακυβέρνησής του βρίσκει παντού την φαύλη κληρονομιά της 4ης Δημοκρατίας!
“Όπως πάντα, είναι η μάζα του λαού, κι εγώ ρίχνομαι στη μάζα, αγκαλιάζομαι μαζί της, ιδρώνω μαζί της, κλαίω μαζί της και ολοκληρώνομαι. Γιατί εκεί βρίσκεται το δράμα, εκεί βρίσκεται ο πόνος, γιατί μόνο αυτός ο πόνος, ενωμένος με την αγάπη που νοιώθω, θα μας δώσει δυνάμεις για να αγωνιστούμε χίλια χρόνια, αν χρειαστεί”, διακηρύσσει ο πρόεδρος εκείνες τις μέρες.
Αλλά η Génesis δεν ήταν μόνο η πρωταγωνίστρια μιας από τις ιστορίες του Τσάβες, αλλά τον συντρόφεψε μέχρι τις τελευταίες του μέρες, όταν ο καρκίνος χειροτέρεψε και η σημαία που του δώρισε η μικρή κυμάτισε και πάλι στα χέρια του ηγέτη που δεν ξέχασε την υπόσχεση να είναι πάντα δυνατός.
Génesis
του Ούγκο Τσάβες Φρίας
Είναι σαν εκείνη την μικρούλα.
Αχ! Εδώ την έχω. Λεγόταν Génesis.
Μια μέρα σε μια εκδήλωση, βγήκε τρέχοντας μέσα από το κοινό και ήρθε σε μένα.
Νομίζω ότι ήταν στο Πολίεδρο. Ήρθε και με αγκάλιασε.
Είχε καρκίνο στον εγκέφαλο.
Μου είπαν ότι δεν της έμενε παρά μόνο ένας χρόνος ζωής.
Τι να κάνω, Θεέ μου, γι’ αυτήν τη μικρή;
Μου χάρισε μια σημαία, εδώ την έχω και θα την έχω πάντα μαζί μου μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής μου.
Μου είχε πει τότε: ”Tσάβες, πάρε τη σημαία μου”.
Αχ! Τι πόνος όταν έμαθα την αλήθεια!
Μίλησα με τον Φιντέλ και σχεδιάσαμε για εκείνη ένα πρόγραμμα.
Την έστειλα στην Κούβα μαζί με τη μαμά της.
Την έκαναν βόλτα στην πόλη, την έκαναν πιονέρα. “Θα γίνουμε σαν τον Τσε”, είπε.
Έχω μέχρι και το βίντεο. Ήταν ευτυχισμένη μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής της.
Βλέπεις; Τι παραπάνω μπορεί να κάνει κάποιος;
Tώρα είναι ένας μικρός άγγελος που κυκλοφορεί γύρω μας και μας προσέχει.
Εκεί έγινε σημαία και εδώ έγινε ζωή,
Génesis.
