Πηγή: www.cubadebate.cu
Μαϊάμι.- Πως πάει η Κούβα, δύο μήνες και κάτι, μετά το θάνατο του Φιντέλ; Αποτελεί ένα ερώτημα κομβικής σημασίας. Για όσους έχουν γαλουχηθεί, ιδεολογικά και ηθικά, με τα διδάγματα του Φιντέλ δεν υπάρχουν εκπλήξεις, αφού τα θεμέλια πάνω στα οποία βασίζεται το κουβανικό έθνος, καρπός μιας τιτάνιας παράδοσης απελευθερωτικών αγώνων και προϊόν της σύγχρονης επαναστατικής διαδικασίας, παραμένουν αμετακίνητα.
Η Κούβα πάει καλά.
Όσο η πλειοψηφία του κουβανικού λαού, ισχυρή και ουσιαστική πλειοψηφία, παραμένει πιστή σε αυτές τις αρχές, ιδεολογικές και ηθικές αρχές της επαναστατικής διαδικασίας – και δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλουμε ότι έτσι θα συνεχίσει να είναι -, παρά τα όποια λάθη και τις όποιες τάσεις, παλιές και καινούριες τάσεις, οι οποίες προάγουν τον εγωισμό «που σε κάνει να φροντίζεις υπέρμετρα το ατομικό σου συμφέρον, χωρίς να σε απασχολεί για αυτό των υπολοίπων» όπως πολύ καλά το προσδιορίζει το λεξικό της Ακαδημίας της Γλώσσας, ο κουβανικός λαός, η Κούβα, θα συνεχίσει καλά και με σιγουριά την πορεία της.
Ανάμεσα στις πιο σημαντικές, αν όχι η πιο σημαντική, από τις διδαχές του Φιντέλ σε ολόκληρο το εξαιρετικό διδακτικό του έργο προς τον κουβανικό λαό, είναι αυτή του να γίνει ένας λαός με συνείδηση, ως θεμέλιο του ήθους των πεπραγμένων του, να είναι ένας αξιοπρεπής λαός. Και ο κουβανικός λαός, πατριωτικός και επαναστατικός, είναι ένας λαός με συνείδηση της αξίας του, της απόλυτης αξιοπρέπειάς του. Από την κατανόηση αυτού του πράγματος πηγάζουν οι αρχές και οι αξίες που είναι σύμφυτες με την επαναστατική δραστηριότητα και που έχει μετατρέψει το κουβανικό έθνος σε παράδειγμα για την ανθρωπότητα, σε ακτίνα φωτός σε καιρούς με τόση σκοτεινιά ολόγυρά μας.
Από αυτήν την κατανόηση πηγάζουν οι προτάσεις, οι οποίες μπολιασμένες με αυτήν θα οδηγήσουν τις συζητήσεις που αναγκαστικά θα γίνουν σε επίπεδο βάσης πάνω σε αυτές τις ίδιες προτάσεις, ώστε να φτάσουμε στην απαραίτητη συναίνεση, όπου κατά τη διάρκεια όλων αυτών των μακρόχρονων και δύσκολων δεκαετιών μας κληροδότησε την υποχρεωτική εθνική ενότητα απέναντι στα ίδια μας τα λάθη και τις αδυναμίες, ακριβώς όπως και απέναντι στον παντοτινό εχθρό, ο οποίος με τόση κακία και απληστία μας καταδιώκει. Αυτή η κατανόηση είναι που μας καθοδηγεί στην εμβάθυνση της διαδικασίας που μας έκανε ελεύθερους και πολύ περισσότερο δίκαιους, σαν άτομα και σαν έθνος.
Σε αυτήν την κατανόηση, που αποτελεί προϊόν της επαναστατικής διαφώτισης του Φιντέλ, θεμελιώνονται και θα θεμελιώνονται οι πράξεις και οι λόγοι για τους οποίους θα συνεχίσουμε την οικοδόμηση μιας μοντέρνας σοσιαλιστικής κοινωνίας, πιο αλληλέγγυας, πιο ισότιμης, καθώς και πιο παραγωγικής και βιώσιμης.
Πόσο διαπαιδαγωγητικό ήταν για όσους μπόρεσαν να είναι αυτόπτες μάρτυρες του σεβασμού και της αγάπης που επέδειξαν εκατομμύρια κουβανοί και κουβανές, γέροι, νέοι, άλλοι όχι τόσο γέροι ούτε τόσο νέοι, αλλά ακόμα και τα παιδιά, κατά τη διάρκεια των επικήδειων εκδηλώσεων, που απόδωσαν τιμές στη ζωή, το έργο, το παράδειγμα και τη θυσία του Φιντέλ, σε όλη την επικράτεια του νησιού, και που όσοι ενδιαφέρονταν μπόρεσαν να το δουν, να το ακούσουν και να το νιώσουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η επαναστατική Κούβα, η Ελεύθερη Κούβα μπόρεσε να δει να στέφεται με επιτυχία μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές της φιλοδοξίες: να δει τον ανώτατο ηγέτη της να πεθαίνει εν ειρήνη, μετά από μια εξαιρετικά μακρόχρονη και αποδοτική ζωή, αγαπημένος από τον ευγνώμονα λαό του για την ακούραστη δουλειά υπέρ των πιο θεμελιακών του δικαιωμάτων, για περισσότερη δικαιοσύνη, για αυτούς που είχαν πιο πολύ ανάγκη, όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Φιντέλ, ο οποίος μας έκανε συνείδηση το ότι, παρόλα τα εμπόδια, ένας κόσμος καλύτερος είναι δυνατός.
Σε αυτήν την κατανόηση, που αποτελεί προϊόν της επαναστατικής διαφώτισης του Φιντέλ, θεμελιώνονται και θα θεμελιώνονται οι πράξεις και οι λόγοι για τους οποίους θα συνεχίσουμε την οικοδόμηση μιας μοντέρνας σοσιαλιστικής κοινωνίας, πιο αλληλέγγυας, πιο ισότιμης, καθώς και πιο παραγωγικής και βιώσιμης.
Πόσο διαπαιδαγωγητικό ήταν για όσους μπόρεσαν να είναι αυτόπτες μάρτυρες του σεβασμού και της αγάπης που επέδειξαν εκατομμύρια κουβανοί και κουβανές, γέροι, νέοι, άλλοι όχι τόσο γέροι ούτε τόσο νέοι, αλλά ακόμα και τα παιδιά, κατά τη διάρκεια των επικήδειων εκδηλώσεων, που απόδωσαν τιμές στη ζωή, το έργο, το παράδειγμα και τη θυσία του Φιντέλ, σε όλη την επικράτεια του νησιού, και που όσοι ενδιαφέρονταν μπόρεσαν να το δουν, να το ακούσουν και να το νιώσουν σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η επαναστατική Κούβα, η Ελεύθερη Κούβα μπόρεσε να δει να στέφεται με επιτυχία μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές της φιλοδοξίες: να δει τον ανώτατο ηγέτη της να πεθαίνει εν ειρήνη, μετά από μια εξαιρετικά μακρόχρονη και αποδοτική ζωή, αγαπημένος από τον ευγνώμονα λαό του για την ακούραστη δουλειά υπέρ των πιο θεμελιακών του δικαιωμάτων, για περισσότερη δικαιοσύνη, για αυτούς που είχαν πιο πολύ ανάγκη, όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Φιντέλ, ο οποίος μας έκανε συνείδηση το ότι, παρόλα τα εμπόδια, ένας κόσμος καλύτερος είναι δυνατός.
Όλοι όσοι μάθαμε μαζί του να είμαστε πολύ καλύτεροι άνθρωποι, γνωρίζουμε πως ο Φιντέλ δεν έχει πεθάνει. Ο Φιντέλ αποτελεί τις αρχές, τις αξίες, τις ιδέες, τις δεσμεύσεις, το νόημα των απαραίτητων θυσιών, που ο ίδιος μας ενέπνευσε, θεμέλια ενός μέλλοντος το οποίο αξιώνει η τεράστια πλειοψηφία της ανθρωπότητας.
Για όλα αυτά και για ακόμα πολλά περισσότερα, για να τρομάζουν οι εχθροί της, αλλά και για πολλούς άλλους που δεν «καταλαβαίνουν», επαναλαμβάνω, η Κούβα πάει καλά
Για όλα αυτά και για ακόμα πολλά περισσότερα, για να τρομάζουν οι εχθροί της, αλλά και για πολλούς άλλους που δεν «καταλαβαίνουν», επαναλαμβάνω, η Κούβα πάει καλά
.
* O Andrés Gómez είναι Κουβανός δημοσιογράφος, κάτοικος Μαϊάμι. Ιδρυτής της μπριγάδας Αντόνιο Μασέο, που αποτελείται από κουβανούς που ζουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ιδρύθηκε το 1979 από νέους που βρέθηκαν στο Μαϊάμι σε πολύ μικρή ηλικία, είτε σαν συνέπεια της επιχείρησης Πίτερ Παν, είτε λόγω της φυγής των οικογενειών τους από το νησί το 1959 και μετά, λόγω της Επανάστασης. Πραγματοποίησε τεράστια δουλειά στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της Κούβας, ενάντια στον αποκλεισμό της και στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των οικογενειών και των συγγενών τους στο νησί, «μέσα στα σπλάχνα του τέρατος». Διευθυντής του περιοδικού Αρέιτο.