Πηγή: Cubadebate
Η ιστορική απολογία του ηγέτη της Κουβανικής
Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, γνωστή ως «Η Ιστορία θα με δικαιώσει» [1] (La Historia me absolverá) τιμήθηκε την
Τρίτη στην Κούβα καθώς συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από την εκφώνησή της.
Στις 16 Οκτώβρη του 1953 ο νεαρός δικηγόρος
Φιντέλ Κάστρο προσήλθε με χειροπέδες και ισχυρά φρουρούμενος στο Πολιτικό
Νοσοκομείο Σατουρνίνο Λόρα του Σαντιάγο της Κούβας, στα ανατολικά του νησιού.
Ήταν ο βασικός κατηγορούμενος στην Υπόθεση 57 για
την επίθεση στο στρατώνα Μονκάδα, το δεύτερο μεγαλύτερο στρατιωτικό οχυρό της χώρας,
που πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιούλη εκείνης της χρονιάς με σκοπό να ανατρέψει τη
δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα.
«Η
δικαιοσύνη πρέπει να ήταν πολύ άρρωστη για να συγκαλέσει τους αξιότιμους
δικαστές τόσο υψηλόβαθμου δικαστηρίου να εργαστούν σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου»,
θα έλεγε τότε ο κατηγορούμενος μπροστά στον ελιγμό της κυβέρνησης για να απομονώσει
την κοινή γνώμη από τη δικαστική διαδικασία.
Η μικρή αίθουσα ήταν γεμάτη από στρατιωτικούς με
εχθρική διάθεση απέναντι στον κατηγορούμενο, ο οποίος ανέλαβε ο ίδιος την
υπεράσπισή του και απέδειξε ότι ήταν αβάσιμη η κατηγορία της πολιτικής αγωγής
περί «υποκίνησης ένοπλης εξέγερσης εναντίον της συνταγματικής κυβέρνησης».
«Σε ποια χώρα
ζει ο κύριος εισαγγελέας; Ποιος του έχει πει ότι εμείς έχουμε υποκινήσει ένα ξεσηκωμό
ενάντια στις συνταγματικές εξουσίες της χώρας; […] Νόμιμο σύνταγμα είναι αυτό
που απορρέει άμεσα από τον κυρίαρχο λαό», κατέθεσε στην υπεράσπισή του.
Η Μάρτα Ρόχας, τότε νεαρή δημοσιογράφος στο
Σαντιάγο, η οποία παρακολούθησε τη δίκη, ξαναθύμισε σήμερα στην εφημερίδα
Γκράνμα ότι ο Φιντέλ Κάστρο, «με φωνή καθαρή και δυνατή» εξήγησε λεπτομερώς το
οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόγραμμα της επανάστασης της οποίας θα έμπαινε
επικεφαλής λίγα χρόνια μετά.
Αυτό που θα αποκαλούνταν από τότε «πρόγραμμα της Μονκάδα»
θα συνόψιζε ως προς τα βασικά θέματα ότι μια πραγματική επανάσταση θα έπρεπε να
λύσει τα προβλήματα της γης, της εκβιομηχάνισης, της στέγασης, της εκπαίδευσης
και της υγείας του λαού.
Εκεί θα ανήγγειλε την κατάργηση του λατιφουντίου
[2] και την δήμευση όλων των περιουσιακών στοιχείων από τους καταχραστές όλων
των κυβερνήσεων, καθώς και τους δικαιούχους και κληρονόμους τους.
Κατά τη διάρκεια της δίκης με συνοπτικές
διαδικασίες τόνισε ότι ο απόστολος Χοσέ Μαρτί ήταν ο ηθικός αυτουργός της επίθεσης
στη Μονκάδα, καθώς οι επιτιθέμενοι είχαν πρόθεση να επανιδρύσουν την δημοκρατία
σύμφωνα με τα ιδανικά του.
Πρόσθεσε ακόμα ότι η κουβανική πολιτική στην
Αμερική θα ήταν μια πολιτική στενής αλληλεγγύης με τους δημοκρατικούς λαούς της
ηπείρου και ότι οι διωκόμενοι πολιτικοί των αιμοσταγών τυραννιών που καταπίεζαν
τα αδελφά έθνη θα έβρισκαν στο νησί γενναιόδωρο άσυλο.
Η εισαγγελία ζήτησε να καταδικαστεί σε 30 χρόνια
φυλακή. Η τελική ποινή θα ήταν 15 χρόνια κάθειρξη.
«Καταδικάστε
με, δεν έχει σημασία. Η ιστορία θα με δικαιώσει», ήταν το αποφθεγματικό
κλείσιμο της απολογίας του.
[1] Μπορεί να μεταφραστεί επίσης «Η Ιστορία θα με
αθωώσει».
[2] Μεγάλη ιδιοκτησία γης, τσιφλίκι (λατινικά latifundium).