Δευτέρα 8 Ιουλίου 2024

Με τον Μπουκέλε αρχίζει η αντεπανάσταση που χρηματοδοτείται από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και την Ολιγαρχία στο Ελ Σαλβαδόρ

Πηγή:  Diario Co Latino / Por Colectivo Tetzáhuitl*

Η φιλοολιγαρχική δικτατορία του Μπουκέλε, η πιο πρόσφατη "επίθεση" της Ολιγαρχικής Δεξιάς και των Ηνωμένων Πολιτειών εναντίον της Σαλβαδοριανής Αριστεράς και των λαϊκών στρωμάτων.

Είναι μια σταθερά στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής από τον περασμένο αιώνα ότι όταν απειλούνται τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, και οι δύο καταφεύγουν στην επίθεση κατά της Αριστεράς, του επαναστατικού κοινωνικού κινήματος, της προοδευτικής διανόησης και σε οτιδήποτε "μυρίζει" απειλή.

Ένα από τα πιο δραματικά παραδείγματα στην περιοχή τον περασμένο αιώνα ήταν το στρατιωτικό πραξικόπημα κατά του Σαλβαδόρ Αλιέντε στη Χιλή, το οποίο σχεδιάστηκε, ενορχηστρώθηκε και διαπράχθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από τη στιγμή που ο σοσιαλιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε ανέβηκε στην εξουσία, η CIA και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προσπάθησαν να τον αποσταθεροποιήσουν και να τον απομονώσουν και σχεδίασαν το στρατιωτικό πραξικόπημα μέχρι να πραγματοποιηθεί το 1973 με τη συμμετοχή του χιλιανού στρατού, με επικεφαλής τον στρατηγό Πινοσέτ.

Πρόκειται για μια πραξικοπηματική πρακτική που είδαμε πρόσφατα να επαναλαμβάνεται στη Βολιβία με την απόπειρα ανατροπής του προέδρου Λουίς Άρσε και της κυβέρνησής του.  

Η άνοδος του Πινοσέτ στην εξουσία (1974), μετά το πραξικόπημα και τη δολοφονία του Αλιέντε κατά την επίθεση στο Παλάτι Moneda, επέτρεψε στη χιλιανή επιχειρηματική δεξιά, σε συμμαχία με το αμερικανικό πολυεθνικό κεφάλαιο, να προωθήσει ένα μοντέλο κυβερνητικής διαχείρισης που βασιζόταν στη διάλυση του κράτους πρόνοιας του Αλιέντε, την επιβολή του νεοφιλελευθερισμού και τη σκληρή γενοκτονική καταστολή που θα επέτρεπε στη νέα κυβέρνηση να εξαλείψει κάθε έκφραση πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα από την αριστερά. 

Ο Πινοσέτ διέλυσε το δημοκρατικό σύστημα, διέλυσε το Εθνικό Κογκρέσο, απαγόρευσε τα περισσότερα πολιτικά κόμματα, περιόρισε τις ατομικές ελευθερίες (Τύπος, έκφραση και κινητοποίηση), καταδίωξε τον ανεξάρτητο Τύπο και την καλλιτεχνική τάξη και παραβίασε συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. 

Ο Πινοσέτ εφάρμοσε μια νεοφιλελεύθερη οικονομική διαχείριση, βασισμένη στις αρχές των λεγόμενων "Chicago boys", μιας διάσημης ομάδας Χιλιανών οικονομολόγων, οι περισσότεροι από τους οποίους εκπαιδεύτηκαν στο Τμήμα Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Σικάγο, ακολουθώντας τις ιδέες του Μίλτον Φρίντμαν και του Άρνολντ Χάρμπεργκερ. 

Με τον Πινοσέτ άρχισε η αντεπανάσταση στη Χιλή και η ανάκτηση της κρατικής εξουσίας από τη χιλιανή ολιγαρχία. 

Κάτι παρόμοιο, αν και με τις δικές του αποχρώσεις, συμβαίνει και στη χώρα μας με τον Μπουκέλε στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Μπουκέλε προσπάθησε να διαλύσει βίαια τη Νομοθετική Συνέλευση τον Φεβρουάριο του 2020, όταν κατέλαβε στρατιωτικά τη Γαλάζια Αίθουσα (Κοινοβούλιο).

Έκτοτε, έχει εργαστεί για την ακύρωση της αντιπολίτευσης και τη διάλυση του δημοκρατικού συστήματος, καθώς και για τον περιορισμό των θεμελιωδών ελευθεριών, όπως η ελευθερία της μετακίνησης, της έκφρασης και του Τύπου.

Με την έγκριση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, ο Μπουκέλε έχει διώξει ποινικά και φυλακίσει την αντιπολίτευση, τόσο την πολιτική όσο και την κοινωνική.

Έχει δολοφονήσει εκατοντάδες αθώους ανθρώπους στη φυλακή, γεγονός που δημιούργησε κλίμα τρόμου στον πληθυσμό (Κρατική Τρομοκρατία).

Από τότε που ανέλαβε την εξουσία το 2019, έχει διαλύσει τις κοινωνικές πολιτικές των κυβερνήσεων του FMLN, είτε κλείνοντας προγράμματα είτε αποχρηματοδοτώντας τα. Η οικονομική του διαχείριση έχει ευνοήσει τις μεγάλες επιχειρήσεις. Οι κρατικές επιχειρήσεις έχουν επιστρέψει στα χέρια ολιγαρχικών ομάδων, όπως ακριβώς συνέβη και κατά τη διάρκεια των 20 ετών των κυβερνήσεων ARENA.

Μεταξύ των "πικρών φαρμάκων" που συνταγογραφούνται για την επόμενη πενταετία είναι η αύξηση του ΦΠΑ, η κατάργηση ή η μείωση των επιδοτήσεων, η απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και περισσότερες περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες.

Το "πικρό φάρμακο" είναι η κύρια συνιστώσα της αντεπανάστασης που έχει αναλάβει ο Μπουκέλε και η κυβέρνησή του σε συμμαχία με το σιωνιστικό χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο των ΗΠΑ και τους ολιγαρχικούς ομίλους της χώρας.

Γιατί μιλάμε για "αντεπανάσταση";

Χρησιμοποιούμε τον όρο "αντεπανάσταση" με μια αλληγορική έννοια για να αναφερθούμε στη δημοκρατική οπισθοδρόμηση και την προοδευτική εξαφάνιση των κοινωνικών πολιτικών που λαμβάνει χώρα στη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια.

Όπως έχουμε υποστηρίξει σε άλλα άρθρα, η πρόσβαση του FMLN στην εξουσία δεν έγινε μέσω μιας επαναστατικής διαδικασίας που του επέτρεψε να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο του κράτους.

Η εκλογική νίκη του 2009 επέτρεψε στην αριστερά να ελέγξει την εκτελεστική εξουσία, αλλά όχι τις υπόλοιπες εξουσίες και τους θεσμούς του κράτους.

Η Δεξιά συνέχισε να διατηρεί τον έλεγχο των νομοθετικών αποφάσεων και του δικαστικού σώματος.

Το FMLN έπρεπε να οικοδομήσει έναν συσχετισμό που θα του επέτρεπε να κυβερνήσει και να εφαρμόσει ορισμένες δημόσιες πολιτικές, ιδίως κοινωνικές πολιτικές, που θα εξασφάλιζαν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης για τους φτωχούς.

Προκειμένου να αρχίσει η αποδιάρθρωση της εξουσίας των ολιγαρχικών ομάδων και συνεπώς η προώθηση του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα, ήταν απαραίτητο να έχει τον έλεγχο της Εθνοσυνέλευσης και του δικαστικού σώματος, και αυτό δεν κατέστη δυνατό κατά τη διάρκεια των δέκα ετών διακυβέρνησης του FMLN.

Παρά αυτούς τους περιορισμούς στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας, η κυρίαρχη παρουσία της αριστεράς στην εκτελεστική εξουσία αποτελούσε απειλή για τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή και ειδικότερα στη χώρα.

Το 2009 σταμάτησαν οι ιδιωτικοποιήσεις και η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας από τις μεγάλες επιχειρήσεις σε συνεννόηση με την ARENA.

Οι κοινωνικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν κατέστησαν δυνατή τη μείωση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων.

Για πρώτη φορά, η διαφωνία δεν διώχθηκε και υπήρξε πλήρης ελευθερία έκφρασης και κινητοποίησης.

Δεν μιλάμε για μια αντεπανάσταση με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αλλά για ένα σημαντικό δημοκρατικό βήμα προς τα πίσω που έχει στόχο να διαλύσει τη δημοκρατία στη χώρα και το κράτος δικαίου, να βάλει τέλος στην πολιτική και κοινωνική αντιπολίτευση και να την απορρίψει ως επιλογή για την εξουσία, και έτσι να συνεχίσει να προχωρά στην εμβάθυνση του φιλο-ολιγαρχικού νεοφιλελευθερισμού.

Ορισμένες αποφάσεις προς αυτή την κατεύθυνση έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνονται.

Το Υπουργείο Οικονομικών μείωσε την επιδότηση φυσικού αερίου κατά 35,5 εκατομμύρια δολάρια, γεγονός που θα επηρεάσει όχι λιγότερες από 300.000 οικογένειες. Αν υπολογίσουμε ότι κάθε νοικοκυριό έχει κατά μέσο όρο 3 με 4 μέλη, η περικοπή αυτή θα επηρεάσει περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.

Το Υπουργείο Οικονομικών έκανε το ίδιο με τον προϋπολογισμό για τους δήμους. Έκοψε 57 εκατομμύρια δολάρια από τα κονδύλια που είχαν διατεθεί για φέτος.

Το Υπουργείο Οικονομικών διέταξε επίσης περικοπές ύψους 63,2 εκατομμυρίων δολαρίων στην Εκπαίδευση και σχεδόν 100 εκατομμυρίων δολαρίων στην Υγεία. Η τελευταία θα επηρεάσει τη λειτουργία των νοσοκομείων και το πρώτο επίπεδο περίθαλψης.

Πρόσφατα διέταξε την απόλυση περισσότερων από 300 εργαζομένων στο Υπουργείο Πολιτισμού επειδή προωθούσαν μια ατζέντα που δεν είναι αυτή της κυβέρνησης.

Η αύξηση του ΦΠΑ κατά τουλάχιστον τρεις ποσοστιαίες μονάδες (από 13% σε 16%) και η αύξηση άλλων φόρων κατανάλωσης είναι πιθανό να εγκριθούν πριν από το τέλος του τρέχοντος οικονομικού έτους. Δεν αποκλείεται επίσης η πώληση των λίγων εναπομεινάντων κρατικών περιουσιακών στοιχείων προκειμένου να δοθούν πρόσθετοι πόροι στο ταμείο.

Το κλίμα τρομοκρατίας στη χώρα έχει βαθύνει και οι διώξεις της αντιπολίτευσης και οι φυλακίσεις αθώων ανθρώπων έχουν αυξηθεί.

Το "πικρό φάρμακο" και τα δημοκρατικά πισωγυρίσματα είναι οι δύο βασικές συνιστώσες της αντεπανάστασης που ανέλαβε ο Μπουκέλε.

Διανύουμε ένα αντεπαναστατικό στάδιο που επιδιώκει να διατηρήσει το "status quo" που υπήρχε πριν από τις εκλογικές νίκες του FMLN.

Το αν ο Μπουκέλε θα καταφύγει στον στρατιωτικό και αστυνομικό μηχανισμό για να καταστείλει τις διαδηλώσεις στους δρόμους και να ολοκληρώσει την επιβολή του μοντέλου της ολιγαρχικής κυριαρχίας θα εξαρτηθεί από την ένταση της εξέγερσης και του αγώνα αντίστασης του λαϊκού κινήματος και την ικανότητά του να εντείνει τις διαδηλώσεις στους δρόμους και να κινητοποιήσει τον πληθυσμό για την υπεράσπιση των συμφερόντων του.

***

*Η κολεκτίβα Tetzáhuitl αποτελείται από μια ομάδα δημοσιογράφων, ερευνητών και αναλυτών της εθνικής πραγματικότητας χωρίς κομματικούς ή ιδεολογικούς δεσμούς. Στόχος της είναι να ρίχνει φως σε πολιτικές και οικονομικές διεργασίες όπως αυτή που διέρχεται το Ελ Σαλβαδόρ.


 
  
      🔔 Εγγραφείτε στο κανάλι  μας στο Τelegram