Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2023

Μια απολογήτρια της χούντας

 Χριστίνα Πάντζου | ΕΦΣΥΝ (efsyn.gr)

Δίπλα στον ανεκδιήγητο ακροδεξιό υποψήφιο πρόεδρο της Αργεντινής, Χαβιέρ Μιλέι, βρίσκεται μια 46χρονη δικηγόρος που στοχεύει στην... εξάλειψη του μαρξισμού, του κομμουνισμού και των κοινωνικών δικαιωμάτων ● Το αχτύπητο δίδυμο Μιλέι-Βιγιαρουέλ «ξεπλένει» χωρίς κανέναν ενδοιασμό τη δικτατορία της χώρας και συκοφαντεί τους αντάρτες, ξαναγράφοντας την Ιστορία από την αρχή. 

«Αν αγαπάς την πατρίδα σου και τολμάς να το πεις, είσαι φασίστας. Αν διαμαρτύρεσαι που σε πνίγουν οι φόροι, δεν είσαι αλληλέγγυος και είσαι φασίστας. Αν δεν συμφωνείς με τον γυναικοκρατούμενο φεμινισμό και με την ιδεολογία του φύλου που κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, είσαι “ματσίστα” και βεβαίως φασίστας. Αν υπερασπίζεσαι το σπίτι και τη γη σου και απαιτείς από την κυβέρνηση να μην τη σφετερίζονται οι εγκληματίες ή οι μαπούτσε, είσαι ρατσιστής και σαφώς φασίστας. Οι προοδευτικοί μάς επέβαλαν τη δικτατορία του πολιτικά ορθού από το αμφίβολο βήμα της ηθικής ανωτερότητάς τους όσο μας φιμώνουν». Με αυτό ως πολιτικό της μάντρα, η άγνωστη ώς τότε Βικτόρια Βιγιαρουέλ έφτασε το 2021 στη Βουλή της Αργεντινής από το χέρι του «αναρχοκαπιταλιστή» Χαβιέρ Μιλέι, που τώρα την έχει επιλέξει ως αντιπρόεδρό του στις εκλογές της 22ας Οκτωβρίου, όπου το ακροδεξιό τους κόμμα «Η Ελευθερία Προχωρά» (LLA) φέρεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις.

«Για τα θύματα της τρομοκρατίας» ήταν ο όρκος που έδωσε τότε η 46χρονη δικηγόρος, εκείνη που εμπότισε το πρόγραμμα του Μιλέι που ώς τότε περιοριζόταν σε ακραίες φιλελεύθερες θέσεις με την πιο ακραία συντηρητική ατζέντα της αποκαλούμενης εναλλακτικής Δεξιάς. «Μην ντρέπεστε να προασπίζεστε τη ζωή, την ελευθερία, την ιδιοκτησία, μην απολογείστε που εκφράζετε τις ιδέες και αξίες σας», προτρέπει η πολιτική σταυροφόρος του πολιτιστικού πολέμου κατά των μαρξιστών, κομμουνιστών και προοδευτικών.

Εγγονή, κόρη, ανιψιά στρατιωτικών, κάποιων κατηγορούμενων για εγκλήματα στη διάρκεια της χούντας, ξεκίνησε τη δράση της από την AUNAR, οργάνωση που μετά την πτώση της δικτατορίας υπερασπιζόταν τους φυλακισμένους στρατιωτικούς και είχε μια ρητορική ανοιχτά υπέρ της δικτατορίας. Την εγκατέλειψε για να ιδρύσει τη δική της οργάνωση, το Κέντρο Νομικών Ερευνών για την Τρομοκρατία και τα Θύματά της, «δηλαδή για την τρομοκρατία των Μοντονέρος και του Επαναστατικού Λαϊκού Στρατού», έλεγε σε συνέντευξή της στο CNN, αυτοσυστηνόμενη ως «προασπίστρια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που συνεργάζεται με «όλες τις οργανώσεις κατά της τρομοκρατίας στον κόσμο».

Στην πραγματικότητα εκείνο που προασπίζεται είναι το ξαναγράψιμο της Ιστορίας αμφισβητώντας το ποιοι ήταν πραγματικά οι θύτες της δικτατορίας στην Αργεντινή και τι προηγήθηκε αυτής και δυναμιτίζοντας τη συναίνεση για τα εγκλήματα που διέπραξε. Αλλά με μια πανούργα επικοινωνιακή στρατηγική που «αναπροσαρμόζει» την επιχειρηματολογία των αρνητών της φρίκης με μια πιο «εύπεπτη» ρητορική που μπορεί να προσελκύσει περισσότερους. Μια τακτική δήθεν ίσων αποστάσεων και «ολόκληρης της αλήθειας, γιατί υπάρχει κι άλλος πόνος και πρέπει το κράτος να το αναγνωρίσει, αλλά στην Αργεντινή όχι μόνο δεν ζήτησαν συγγνώμη, αλλά διεκδικούν τη βία (των τρομοκρατών) […] γιατί δεν πρέπει να αγγίξουμε την ιερή αγελάδα της Αριστεράς».

Μέσα από αυτό το Κέντρο ήρθαν τα βιβλία της για την «αριστερή τρομοκρατία», τα οποία ωστόσο, όπως γράφει ο δημοσιογράφος Χοσέ Λουίς Γκονσάλες στο perfil.com, στην πραγματικότητα τα έγραψε ο Αλμπέρτο Γκονσάλες, ένας από τους βασανιστές της ESMA, τον οποίο εκείνη επισκεπτόταν συχνά στη φυλακή «στο πλαίσιο των ερευνών» της, όπως και τον δικτάτορα Βιντέλα. Αλλωστε, όπως συνεχίζει το ρεπορτάζ του perfil.com, για την προεκλογική της καμπάνια το 2021 δέχτηκε λεφτά από τον Λουίς Αμπελάρντο Πάτι, καταδικασμένο σε τρις ισόβια για δολοφονίες και απαγωγές επί χούντας, όπως και από τον Ραούλ Γκρανίγιο Οκάμπο, υπουργό Δικαιοσύνης του πρώην προέδρου Μένεμ, αρχιτέκτονα της αμνηστίας που έδωσαν τότε σε σχεδόν 200 στρατιωτικούς κατηγορούμενους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. «Κάτι που προκαλεί πολλά ερωτήματα για το τι ήθελαν να της πουν: ότι οι καταπιεστές είναι μαζί της, πως αν φτάσει στην εξουσία, να τους θυμηθεί».
Οι... άγιοι βασανιστές

Η Βιγιαρουέλ κατάλαβε το πνεύμα των καιρών καλύτερα από τους παλαιότερους ακροδεξιούς. Λέει πως δεν υπήρξε κρατική τρομοκρατία και αν υπήρξαν νεκροί «στον πόλεμο είναι νόμιμο να σκοτώνεις τους εχθρούς και ίσως κάποιοι εξαφανίστηκαν, αλλά οι 30.000 αγνοούμενοι είναι μυθολογία». Προσέχει να μην εκφράζεται υπέρ της δικτατορίας, αλλά δεν την καταδικάζει ούτε την κατονομάζει, μιλώντας απλά για «ντε φάκτο κυβέρνηση» ύστερα από την οποία μάλιστα «ο κόσμος άρχισε να είναι πιο ασφαλής».

Αν ο Χαβιέρ Μιλέι είχε καταφέρει να συσπειρώσει γύρω του μεγάλα τμήματα της νεολαίας μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, η προσγείωση της Βιγιαρουέλ στο ψηφοδέλτιο τους LLA ως αντιπροέδρου του Μιλέι έφερε τη στήριξη της πιο αντιδραστικής Δεξιάς της χώρας. Είναι αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός που, χάρη σε μεγάλο βαθμό και σε αυτήν, απειλεί να κερδίσε ιτον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών: ο Μιλέι με τις υποσχέσεις του για ριζικές αλλαγές στην οικονομία με τη δολαριοποίηση, την κατάργηση των κοινωνικών δαπανών, την πλήρη απελευθέρωση των αγορών και η Βιγιαρουέλ με τη σημαία της συντηρητικής επανάστασης κατά της ελευθερίας της σεξουαλικής ταυτότητας, της άμβλωσης, των πολιτικών ισότητας των φύλων.

Το θέμα της άμβλωσης, έλεγε σε συνέντευξη στο CNN, είναι πολύ λεπτό και κανείς δεν μπορεί να το αντιμετωπίζει με την ελαφρότητα με την οποία το υποστηρίζουν στην Αργεντινή με το (κίνημα) Ούτε Μία Λιγότερη ή τα πράσινα μαντιλάκια. «Μια άμβλωση τερματίζει τη ζωή άλλου ανθρώπου», επαναλαμβάνοντας πως «η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη».

Αλλά και πως θέλει να καταργηθεί ο νόμος για την εθελούσια διακοπή της κύησης που υιοθετήθηκε το 2020, καταλήγοντας ότι «αν η άμβλωση είναι νόμιμη σε χώρες του πρώτου κόσμου, είναι και σε χώρες της πέμπτης κόλασης».

Και αν κερδίσουν τις εκλογές, η Βιγιαρουέλ θα αναλάβει (ποιο άλλο;) το υπουργείο Αμυνας, όπου αντίθετα από τις περικοπές τις οποίες ο Μιλέι έχει ανακοινώσει σε σχεδόν όλους τους άλλους τομείς, εκείνη υπόσχεται να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες ώστε να ξαναπροσφέρει όχι μόνο αίγλη αλλά και περίοπτη επιχειρησιακή θέση στα τεκταινόμενα.