Ο στρατός παραδέχτηκε 22.000 εγκλήματα την περίοδο 1975~1978 στην Αργεντινή

 Πηγή:  Latinoamericano

Αποχαρακτηρισμένα βορειοαμερικανικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι ο στρατός αναγνώρισε αυτό τον αριθμό εξαφανισθέντων μέχρι το 1978 

Τριάντα χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, πρόσφατα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα δείχνουν ότι ο στρατός εκτιμούσε ότι είχε σκοτώσει ή εξαφανίσει περίπου 22.000 ανθρώπους μεταξύ του 1975 και των μέσων του 1978, πέντε χρόνια πριν από την επιστροφή της δημοκρατίας.

Ο υπολογισμός, που δόθηκε από Αργεντινούς στρατιωτικούς και πράκτορες που δρούσαν από το 601ο Τάγμα Πληροφοριών, στον Χιλιανό ομόλογό τους Ενρίκε Αρανσίμπια Κλάβελ, εμφανίζεται μεταξύ των εγγράφων που κατάφερε να φέρει στο φως το Αρχείο Εθνικής Ασφάλειας του Πανεπιστημίου Georgetown και στα αντίγραφα των οποίων είχε πρόσβαση η LA NACION.

Υπογράφοντας με το ψευδώνυμο "Luis Felipe Alemparte Díaz", ο Αρανσίμπια Κλάβελ ήταν ο πράκτορας της χιλιανής Διεύθυνσης Πληροφοριών (DINA) στο Μπουένος Άιρες, υπεύθυνος για την ενημέρωση του Σαντιάγο σχετικά με το τι συνέβαινε στην Αργεντινή και τον συντονισμό των απαγωγών με Αργεντινούς, Ουρουγουανούς, Παραγουανούς και Βραζιλιάνους, μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο αυτού που ονομάστηκε Σχέδιο Κόνδορας.

Τον Ιούλιο του 1978, ο Arancibia Clavel έστειλε ένα τηλεγράφημα στους ανωτέρους του στην DINA, αναφέροντας τα ονόματα δεκάδων θυμάτων στη χώρα και διευκρινίζοντας ότι οι επαφές του στο Τάγμα 601 είχαν "μετρήσει 22.000 μεταξύ των νεκρών και των εξαφανισμένων", από το 1975 μέχρι "σήμερα", λίγο μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η συζήτηση για το πόσοι πέθαναν ή εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας παραμένει άλυτη εδώ και χρόνια και είναι έντονα αμφιλεγόμενη, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται από 8.000 έως 30.000, ανάλογα με το ποιος κάνει την καταμέτρηση.

Οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υποστήριζαν επί δεκαετίες ότι οι ένοπλες δυνάμεις είχαν καταρτίσει καταλόγους με ονόματα και λεπτομέρειες όλων όσων απήχθησαν, όσων σκοτώθηκαν και όσων είχαν άδεια να επιχειρούν.

Οι κατάλογοι αυτοί υποτίθεται ότι καταστράφηκαν πριν γίνει πρόεδρος ο Ραούλ Αλφονσίν, αν και ορισμένοι υποψιάζονται ότι μπορεί να είναι άθικτοι και κρυμμένοι, όπως συνέβη με τα αρχεία της αστυνομίας της επαρχίας του Μπουένος Άιρες.

 Ο Αρανσίμπια Κλάβερ, ο οποίος το 2004 καταδικάστηκε από τη δικαιοσύνη της Αργεντινής σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία στο Μπουένος Άιρες του Χιλιανού στρατηγού Κάρλος Πράτς και της συντρόφου του, συνέταξε ακόμη και τον δικό του κατάλογο "επίσημων" και "μη επίσημων" θανάτων. Δηλαδή, αυτούς που υποτίθεται ότι σκοτώθηκαν σε "συγκρούσεις" με τις δυνάμεις ασφαλείας και τους μυστικούς.

"Επισυνάπτεται ένας κατάλογος όλων όσων σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του 1975. Ο κατάλογος είναι ταξινομημένος μόνο ανά μήνα", εξήγησε ο Αρανσίμπια Κλάβελ στα αφεντικά του. Το έργο αυτό αποκτήθηκε από το 601ο Τάγμα Πληροφοριών".

Μεταξύ αυτών που σκοτώθηκαν "για πολιτικούς λόγους" ήταν ο Ουρουγουανός ηγέτης Σέλμαρ Μιτσελίνι, ανάμεσα σε δεκάδες άνδρες και γυναίκες, ορισμένοι από τους οποίους ήταν επίσης Ουρουγουανοί αιτούντες άσυλο στην Αργεντινή και συνελήφθησαν στο πλαίσιο του Σχεδίου Κόνδορας. Σε ένα αποχαρακτηρισμένο πλέον έγγραφο του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, δύο Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι συγκέντρωσαν στοιχεία για το Σχέδιο Κόνδορας, το οποίο όρισαν ως "κοινές επιχειρήσεις αντιμετώπισης ανταρτών σε διάφορες χώρες της Νότιας Αμερικής".

Μέχρι την 1η Οκτωβρίου 1976, οι δύο Αμερικανοί ανέφεραν στο Πεντάγωνο: "Όλο και περισσότερα ακούγονται για το Σχέδιο Κόνδορας στον Νότιο Κώνο. Αξιωματικοί του Στρατού που μέχρι τώρα σιωπούσαν έχουν αρχίσει να μιλούν ανοιχτά. Μια από τις αγαπημένες τους φράσεις είναι: "ένας από τους συναδέλφους σας είναι εκτός χώρας επειδή πετάει σαν κόνδορας". Αυτό σήμαινε ότι βρισκόταν σε μια επιχείρηση για την απαγωγή ενός "υπόπτου".

 Ένα παγκόσμιο σχέδιο

Στο ίδιο τηλεγράφημα, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες ανέφεραν ότι μια αντιπροσωπεία Αργεντινών στρατηγών, με πολιτικά ρούχα, είχε ταξιδέψει στο Μοντεβιδέο για να συντονίσει τις επιχειρήσεις και προέβλεπε ότι σε επόμενη φάση το σχέδιο θα μπορούσε να επεκταθεί στην Ευρώπη.

Πόσοι σκοτώθηκαν ή εξαφανίστηκαν; "Η εκτίμησή μας είναι ότι τουλάχιστον αρκετές χιλιάδες σκοτώθηκαν και αμφιβάλλουμε ότι θα είναι ποτέ δυνατό να καθοριστεί ένας πιο συγκεκριμένος αριθμός", προειδοποίησε ο τότε πρεσβευτής στο Μπουένος Άιρες, Ρόμπερτ Χίλ , τους ανωτέρους του το 1978.

Επίσης, το 1978, ένα άλλο έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ υπολόγισε τον αριθμό των εξαφανισμένων σε 15.000, χάρη στη συμβολή ενός υπαλλήλου της πρεσβείας, του Τεξ Χάρις, του οποίου το έργο θα αναγνωριζόταν από το κράτος της Αργεντινής μόλις το 2004.