Από την πόλη του Καράκας, λίκνο του μεγάλου Απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ, πατέρα της λατινοαμερικανικής ενότητας και πρόδρομο του σύγχρονου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στη Δική μας Αμερική, συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να δώσουμε συνέχεια στη γραμμή του πολιτικού αγώνα που καθορίστηκε από τη διεθνή διάσκεψη της Παγκόσμιας Αντιιμπεριαλιστικής Πλατφόρμας στο Βελιγράδι της Σερβίας, τον περασμένο Δεκέμβριο.
Τότε, επαναστατικές και κοινωνικές οργανώσεις με σαφή αντιιμπεριαλιστικό, αντιφασιστικό και αντιαποικιακό προσανατολισμό συναντήθηκαν για να καταγγείλουν την επιθετικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών και του στρατιωτικού τους μετώπου, του ΝΑΤΟ, η πολεμική δράση του οποίου σε κάθε ήπειρο απειλεί τους λαούς του κόσμου.
Υπό αυτό το πρίσμα πρέπει να
κατανοήσουμε την πρόκληση από το ΝΑΤΟ ενός πολέμου δι’ αντιπροσώπων κατά της
Ρωσίας στο έδαφος της Ουκρανίας, ο οποίος απειλεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί
σε μια ευρύτερη περιφερειακή σύγκρουση και σε μια άμεση αντιπαράθεση μεταξύ των
ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ και των λαών του κόσμου. Δεν χωρά καμιά αμφιβολία ότι η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ δεν στοχεύει μόνο
στη Ρωσία, αλλά και κάθε κράτος ή κίνημα που προσπαθεί να ακολουθήσει πολιτική
ανεξαρτησίας ή εθνικά κυρίαρχης ανάπτυξης.
Εκτός από τη Ρωσία, πολλές άλλες χώρες συνεχίζουν να υφίστανται τις απειλές και την επιθετικότητα των ΗΠΑ. Στην ανατολική Ασία, η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας (ΛΔΚ) ζει εδώ και δεκαετίες υπό τη σκιά του πολέμου, ενώ οι προκλήσεις και οι επιθέσεις εναντίον της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας κλιμακώνονται πλέον με ανησυχητικό ρυθμό. Οι λαοί της Μέσης Ανατολής έχουν υποστεί μια ατελείωτη σειρά επιθετικών και βάρβαρων πολέμων τις τελευταίες δεκαετίες, ιδίως στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, μη συμπεριλαμβανομένων των συνεχών προκλήσεων κατά της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν από την ίδρυσή της και των σχεδόν καθημερινών σφαγών από το 1948 του παλαιστινιακού λαού.
Παράλληλα, η λεηλασία της αφρικανικής
ηπείρου συνοδεύεται από την υποδαύλιση ατελείωτων «πολέμων για τους πόρους» από
τους ιμπεριαλιστές, των οποίων οι σφαγές του λαού του Κονγκό στο κυνήγι του
φθηνού μεταλλεύματος κολτάν και η άρνηση της ύπαρξης της Δημοκρατίας της
Σαχάρας είναι μόνο δύο από τα αναρίθμητα παραδείγματα των βάρβαρων
φρικαλεοτήτων και των επίμονων υπονομεύσεων της βούλησης του αφρικανικού λαού.
Όπως στη Μέση Ανατολή και την Αφρική,
έτσι και στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, οι ιμπεριαλιστές προσπάθησαν
να κρατήσουν τους λαούς φτωχούς ακριβώς επειδή τα εδάφη τους είναι τόσο
πλούσια. Σε αυτή την ήπειρο, που θεωρείται από τις ΗΠΑ ως η «πίσω αυλή» τους,
δύο αιώνες αμερικανικής ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης έχουν οδηγήσει σε μερικές
από τις πιο κραυγαλέες ανισότητες στον πλανήτη. Τα μεγάλα αποθέματα πόρων αυτών
των χωρών δεν έχουν χρησιμεύσει στην χρηματοδότηση της ανάπτυξης και της
ευημερίας των λαών τους, αλλά έχουν λεηλατηθεί για να αυξήσουν τα περιθώρια
κέρδους των αμερικανικών ληστρικών
επιχειρήσεων των ΗΠΑ
Προκειμένου να διατηρήσουν αυτή
τη ροή λεηλασίας, οι ιμπεριαλιστές παρεμβαίνουν παντού για να διασπάσουν την
ενότητα και την ενοποίηση των λαών, κάνοντας ό,τι μπορούν για να τους κρατήσουν
διαιρεμένους και αδύναμους. Για το σκοπό αυτό έχουμε δει: στρατιωτικές
επεμβάσεις, όπως στον Παναμά, τη Χιλή και τη Γρενάδα, μια ατελείωτη αλληλουχία
πραξικοπημάτων, όπως στην Ονδούρα, την Παραγουάη, τη Βολιβία, το Περού, τη
Βενεζουέλα, τη Γουατεμάλα και τη Βραζιλία. Απάνθρωπα καθεστώτα ασφυκτικών οικονομικών
κυρώσεων -όπως αυτά που επιβλήθηκαν στην Κούβα, τη Βενεζουέλα και τη
Νικαράγουα- και τον σφετερισμό βασικών εδαφών, όπως τα νησιά Μαλβίνες της
Αργεντινής, η περιοχή Esequibo της Βενεζουέλας και ο κόλπος Γκουαντάναμο στην
Κούβα, από όπου οι ιμπεριαλιστές ενισχύουν τη στρατιωτική τους κυριαρχία στην
περιοχή.
Όπου κι αν κοιτάξουμε στον κόσμο,
μας παρουσιάζονται αποδείξεις για το ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε τους
ιμπεριαλιστές. Από τις συμφωνίες του Μινσκ και την πυρηνική συμφωνία με το
Ιράν, μέχρι την πολιτική της μίας Κίνας και την ανακωχή στον πόλεμο της Κορέας,
καμία συνθήκη που έχει υπογραφεί από
τους ιμπεριαλιστές δεν αξίζει το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένη.
Όποτε μπορούν, επιδίδονται σε μετά βίας συγκεκαλυμμένες πράξεις δολιοφθοράς για να προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στο δρόμο τους, είτε πρόκειται για τη γέφυρα που συνδέει την Κριμαίας με την ηπειρωτική Ρωσία, είτε για τους αγωγούς που μεταφέρουν φυσικό αέριο από τη Ρωσία στη Γερμανία, είτε για τα διυλιστήρια πετρελαίου και το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Βενεζουέλας, είτε για τις χοιροτροφικές μονάδες της Κούβας.
Είναι οδυνηρά σαφές ότι οι ιμπεριαλιστές δεν
νοιάζονται για το πόσους ανθρώπους θα βλάψουν με την αδυσώπητη επιδίωξη των
στόχων τους. Πόσα εκατομμύρια Ρώσοι και Κινέζοι πέθαναν για να σώσουν τον κόσμο
από τον φασισμό που εξυπηρετούσε τους ιμπεριαλιστές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;
Πόσα εκατομμύρια θα πεθάνουν ως αποτέλεσμα της εκτίναξης του κόστους των
καυσίμων και των τροφίμων που βασανίζει τώρα κάθε φτωχό άνθρωπο στον πλανήτη;
Πόσοι Ουκρανοί θυσιάζονται σήμερα στο
μέτωπο του Ντονμπάς; Πόσοι Παλαιστίνιοι δολοφονούνται καθημερινά καθώς
συνεχίζεται ο αποκλεισμός και οι βομβαρδισμοί της Γάζας; Πόσοι Κονγκολέζοι
έχουν πεθάνει για να εξασφαλίσουν την ελεύθερη ροή φθηνού κολτάν για τα
PlayStation και τα iPhone; Όλα αυτά, όπως και τα πεινασμένα παιδιά του Ιράκ και
της Υεμένης, θεωρούνται ότι είναι ένα τίμημα που «αξίζει να πληρωθεί» για την
υπεράσπιση των μονοπωλιακών υπερκερδών.
Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με
μια σαφή επιλογή μεταξύ της συνέχισης της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, όπως
περιγράφεται στο δόγμα Μονρόε, και του απελευθερωτικού ρεύματος του
αντιιμπεριαλιστικού Μπολιβαριανισμού, το οποίο αναγεννήθηκε με την άνοδο στην
εξουσία του Ούγκο Τσάβες, αντιιμπεριαλιστή ηγέτη της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας
της Βενεζουέλας.
Υπό το πρίσμα των οικονομικών,
πολιτικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών κρίσεων που έχουν δημιουργηθεί από
την ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση του πλανήτη μας, οι λαοί του κόσμου
αντιμετωπίζουν σήμερα πολλές προκλήσεις. Η Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα
ενισχύει κάθε πρωτοβουλία που επιδιώκει πραγματικά να εργαστεί για την ενότητα
των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων στον κόσμο. Μαζί, έχουμε τη δύναμη να
κάνουμε μέτωπο απέναντι στην ιμπεριαλιστική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και
να ανατρέψουμε το αποικιοκρατικό σύστημα που φέρνει αστάθεια, φτώχεια και
παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις μάζες μέσω της πολιτικής καταπίεσης,
της οικονομικής λεηλασίας και του στρατιωτικού εξαναγκασμού.
Καλούμε όλα τα κοινωνικά
κινήματα, τα κόμματα και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής
που αγωνίζονται για την ευημερία των λαών τους να συμπαραταχθούν μαζί μας στην
προσπάθειά μας να ενώσουμε τους λαούς του κόσμου, ενισχύοντας τη συλλογική μας
ικανότητα να αντιμετωπίσουμε την ιμπεριαλιστική συμμαχία των ΗΠΑ και το
στρατιωτικό τους μέτωπο το ΝΑΤΟ. Η ενότητά μας είναι ο δικός μας δρόμος, αυτός
που εγγυάται την ειρήνη και την ευημερία των λαών μας!
Με αυτό το στόχο δημιουργήσαμε την Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα τον Οκτώβριο του 2022, όταν τέθηκαν οι πρώτες υπογραφές στην Διακήρυξη του Παρισιού.
Στη Λατινική Αμερική, ζητάμε από τους συντρόφους μας να συνειδητοποιήσουν ότι:
- Σε όλο τον κόσμο, οι λαοί, οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί και καταπισμένοι αντιμετωπίζουν τον ίδιο εχθρό: την ιμπεριαλιστική συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, είτε αυτή εκπροσωπείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ, τον OAΚ, τα Πέντε Μάτια, την Aukus, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, είτε από κάποιο άλλο μέτωπο των αμερικανικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.
- Η Ρωσία και η Κίνα δεν είναι επιθετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, αλλά, αντίθετα, στοχοποιούνται από τους εχθρούς μας επειδή στέκονται εμπόδιο στην πλήρη παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ.
- Αν θέλουμε να καταλάβουμε γιατί τόσες πολλές χώρες που πασχίζουν να αναπτύξουν ανεξάρτητες οικονομίες και να απελευθερωθούν από την ιμπεριαλιστική υποδούλωση στρέφονται προς τη Ρωσία και την Κίνα για βοήθεια, αρκεί να αντιπαραβάλουμε την υποστήριξη για την πανδημία που ήρθε στη Λατινική Αμερική από την Κίνα με την οικονομική πειρατεία και τον πολιτικό εκβιασμό που συνόδευε την καταστροφική «βοήθεια» των αμερικανικών επιχειρήσεων.
- Για να εξασφαλίσουμε ένα αξιοπρεπές μέλλον, απαλλαγμένο από τη φτώχεια και την ιμπεριαλιστική κυριαρχία, χρειαζόμαστε τη μέγιστη δυνατή ενότητα όλων των απελευθερωτικών και αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων: σε κάθε χώρα, σε κάθε ήπειρο και σε όλο τον κόσμο.
- Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει στην ανατολική Ευρώπη και οι πόλεμοι που επίκεινται στην Ανατολική Ασία δεν είναι περιφερειακά ή μεμονωμένα γεγονότα, αλλά δύο μέτωπα ενός παγκόσμιου πολέμου που διεξάγεται από τους ιμπεριαλιστές για τη συνέχιση της κυριαρχίας τους, και πως οι επιθετικές οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές κινήσεις του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική είναι μέρος αυτού του ίδιου αγώνα.
- Για να είναι ο λαός μας ελεύθερος, πρέπει να κλείσουν όλες οι βάσεις, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, βιολογικά εργαστήρια και κατασκοπευτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Να γυρίσει στη χώρα του κάθε ιμπεριαλιστής στρατιώτης. Ας κοιτάξουν το δικό τους σπίτι αυτοί οι «υπερασπιστές της δημοκρατίας»!
- Όπου οι στρατοί του ΝΑΤΟ είναι αρκετά απερίσκεπτοι ώστε να ξεκινήσουν πόλεμο, πρέπει να ηττηθούν τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στα μετόπισθεν. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αρνηθούν να πολεμήσουν στους στρατούς των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Πρέπει να αρνηθούμε να μεταφέρουμε στρατιωτικό προσωπικό και υλικό . Πρέπει να μποϊκοτάρουμε και να παρενοχλήσουμε κάθε πτυχή της επιθετικής και εγκληματικής πολεμικής μηχανής.
- Πρέπει να αρνηθούμε να γράψουμε, να τυπώσουμε ή να μεταδώσουμε την πολεμική προπαγάνδα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Πρέπει να αποκαλύψουμε τα ψέματα των ιμπεριαλιστών στα δικά μας μέσα ενημέρωσης και να δείξουμε στο λαό ότι έχειι τη δική του πλευρά σε αυτόν τον πόλεμο. Είναι επιτακτική ανάγκη και προς το συμφέρον όλης της ανθρωπότητας που υποφέρει να ηττηθούν οι ιμπεριαλιστές και πρέπει να αγωνιστούμε μαζί με όλους εκείνους που είναι έτοιμοι να εργαστούν για αυτόν τον σκοπό.
- Οι λαοί του κόσμου έχουν κάθε λόγο να καλωσορίσουν την ανάπτυξη μιας νέας χρηματοδοτικής αρχιτεκτονικής που θα τους επιτρέπει να ξεφεύγουν από τις κυρώσεις και τους εκβιασμούς της ιμπεριαλιστικής χρηματιστικής ολιγαρχίας. Επιπλέον, αυτή η νέα αρχιτεκτονική πρέπει να εγγυάται την ελευθερία και την ισότητα των εθνών, επιτρέποντας σε κάθε χώρα να ακολουθεί ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο οικονομικό πρόγραμμα εξωτερικές παρεμβάσεις.
- Η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική αποτελούν ένα πολυεθνικό έδαφος του οποίου η μελλοντική ανεξαρτησία και ευημερία εδράζονται στην ενοποίηση και την κυρίαρχη ανάπτυξή του. Ενώ οι διαχωριστικές γραμμές που χάραξαν οι αποικιοκράτες μεταξύ των λαών μας δεν εξυπηρετούν κανέναν, παρά μόνο τους ιμπεριαλιστές. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εργαζόμενοι, οι λαοί αυτής της περιοχής έχουν όλα όσα χρειάζονται για να λύσουν τα προβλήματά τους και να προσφέρουν σε κάθε πολίτη μια αξιοπρεπή και ευημερούσα ζωή!
- Οι εργαζόμενες μάζες σε όλο τον κόσμο πρέπει να σταθούν αλληλέγγυες στο λαό της Βενεζουέλας, ο οποίος βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του κοινού μας αγώνα, αντιστεκόμενος στον εγκληματικό αποκλεισμό που επιβάλλουν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, οι οποίοι κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας εμποδίσουν να ζήσουμε μια ελεύθερη και κυρίαρχη ζωή με ειρήνη και ευημερία.
Ήττα των πολεμοκάπηλων
διοικούμενων από τις ΗΠΑ, νεοναζί του
ΝΑΤΟ !
Νίκη στην αντίσταση!
Yankees go home!
