Νίκησε η δεξιά στη Βενεζουέλα, και τώρα τι; - «Για την ώρα»

Πηγή: aporrea.org

του Luis Britto García (1)

Δεν υπήρξε λαϊκή ήττα πιο σκληρή από αυτή στις 27 Φλεβάρη 1989 (2). Εξεγερμένοι κατά του οικονομικού πακέτου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, χιλιάδες δολοφονήθηκαν στους δρόμους, χωρίς ούτε η αριστερά ούτε η πατριωτική κυβέρνηση να μπορούν να συντονίσουν προσπάθειες για να τους υπερασπίσουν.

Σχεδόν ίδιας βαρύτητας με την προηγούμενη ήταν η ήττα της 4^ης Φλεβάρη 1992 (3). Ούτε οι μάζες ούτε η αριστερά κατάφεραν να οργανώσουν κινητοποιήσεις υποστήριξης· δεκάδες πατριώτες στρατιωτικοί έχασαν τις ζωές ή τις καριέρες τους και η νίκη της δεξιάς φαινόταν οριστική.

«Για την ώρα» (Por ahora) (4)

Ας μην αυταπατώμαστε. Η διαμάχη για την πολιτική εξουσία στη Βενεζουέλα είναι μόνο μέσο για τον έλεγχο του ενός πέμπτου των υδρογονανθράκων του πλανήτη.

Σ’ αυτή τη μάχη η δεξιά έλαβε 112 από τις 167 έδρες στην Εθνοσυνέλευση. Τρεις απ’ αυτές αντιστοιχούν σε ιθαγενείς αντιπροσώπους, στους οποίους ο μπολιβαριανισμός παραχώρησε περισσότερα δικαιώματα από οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Είναι περισσότερες από τα 2/3 και τα 3/5 που το Σύνταγμα απαιτεί για μέτρα εξαιρετικής σημασίας. Δεν αντιστοιχούν σε μια ενίσχυση της δεξιάς, η οποία στις προεδρικές εκλογές του 2013 έλαβε 7.363.980 ψήφους και τώρα συγκεντρώνει 7.707.322, μόλις 4,22% περισσότερο. Πρόκειται για μια αποχή της μπολιβαριανής ψήφου απέναντι στην αδράνεια της κυβέρνησης κατά των διεφθαρμένων, των μονοπωλίων και των κερδοσκόπων.

Στο βιβλίο «Cuentos de Arañero» (5) ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες διηγείται ότι ο Φιντέλ του είπε: «Κοίτα, ένα συμπέρασμα που έχω βγάλει, είπες στην ομιλία…»… Και διαφώνισε με την ομιλία, την ομιλία μου την είχε ολόκληρη, και μια περίληψη, και έχοντας αναλύσει με χειρόγραφες σημειώσεις και νούμερα. Μου είπε: «Είπες στην ομιλία σου μια φράση, ένα νούμερο, ότι πριν δέκα χρόνια υπήρχαν στη Βενεζουέλα εξακόσιες χιλιάδες πανεπιστημιακοί φοιτητές, τώρα υπάρχουν δύο εκατομμύρια τετρακόσιες χιλιάδες». Αυτό είναι σίγουρο, μια αύξηση τετρακόσια τοις εκατό. Αλλά αυτός είχε μια μεγάλη λίστα με επιτεύγματα στην εκπαίδευση, την υγεία, όλα όσα έχουμε πετύχει, τα κοινωνικά επιτεύγματα μέσα σ’ αυτά τα δέκα χρόνια. Και μου είπε: «Έχω βγάλει ένα συμπέρασμα, Τσάβες. Καμία Επανάσταση που εγώ ξέρω, ούτε η κουβανική, δεν πέτυχε τόσα για το λαό της σε κοινωνικό επίπεδο, πάνω απ’ όλα σε τόσο λίγο χρόνο όπως η Μπολιβαριανή Επανάσταση». Ξέρετε ποιο ήταν το δεύτερο; Έτσι μου το είπε: «Έχω συμπεράνει ότι εσείς δε θέλετε να βγάλετε πολιτικό όφελος απ’ αυτά τα κοινωνικά επιτεύγματα».

Όπως σε τόσα άλλα πράγματα, ο Φιντέλ είχε δίκιο. Στη Βενεζουέλα κουβαλάμε μια τρομερή έλλειψη ιδεολογικής μόρφωσης. Δεν υπάρχουν επαρκείς εμπειρίες σχολών διαμόρφωσης στελεχών. Έχουν προσφερθεί τα πάντα στο λαό: δωρεάν ιατρική περίθαλψη, επιδοτούμενα τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα και 900.000 εξοπλισμένα σπίτια τα τελευταία χρόνια, 350.000 συντάξεις, χιλιάδες νέα ταξί, ηλεκτρονικοί υπολογιστές για τους μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, tablets για τους φοιτητές ανώτερης εκπαίδευσης, τα οποία είναι σχεδόν όλα δωρεάν. Λόγω έλλειψης εκπαιδευτικής καμπάνιας, ένα μέρος του πληθυσμού έχει καταλήξει να πιστεύει ότι όλα αυτά πέσανε απ’ τον ουρανό, ότι δεν προϋποθέτουν σκληρή δουλειά ούτε ότι πρέπει να τα υπερασπιστούν, ότι μπορεί να τα ξεπεράσει ο πρώτος νεοφιλελεύθερος δημαγωγός που θα αλλάξει υποσχέσεις για ψήφους.

Η απουσία της κυβέρνησης από τη μάχη κατά διεφθαρμένων, κερδοσκόπων και μονοπωλίων προκάλεσε την αποχή του λαού από τις κάλπες.

Αλλά η ακροδεξιά εργάζεται ακούραστα με τα λάθη της υπέρ της αριστεράς. Μένει ένα έτος για τις εκλογές κυβερνητών και νομοθετικών σωμάτων των πολιτειών.

Κατά τη διάρκεια αυτού του έτους το πολύ, η δεξιά θα συνεχίσει την αδιάλειπτη δράση 17 ετών για την καταστροφή της μπολιβαριανής δύναμης. Θα ισχυριστεί ότι οι ήττα των μπολιβαριανών είναι δημοψήφισμα που πρέπει να υποχρεώσει στην παραίτηση του προέδρου· θα ζητήσει εναντίον του ανακλητικό δημοψήφισμα· θα καθαιρέσει αντιπροέδρους και υπουργούς μέσω ψήφων μομφής· θα αρνηθεί την κύρωση του νόμου για τον προϋπολογισμό και τις πρόσθετες πιστώσεις· θα καταργήσει τον Εφαρμοστικό Νόμο και όλους όσους κατοχυρώνουν κοινωνικές παροχές· θα αρνηθεί την έγκριση για υπογραφή συμβάσεων εθνικού συμφέροντος· θα αρνηθεί άδειες διορισμού επικεφαλής μόνιμων διπλωματικών αποστολών. Θα διορίσει νέα μέλη του Ανωτάτου Δικαστηρίου (TSJ), νέα μέλη του Εθνικού Εκλεκτορικού Συμβουλίου (CNE) και νέο Γενικό Εισαγγελέα, Ταμεία του Κράτους και Συνήγορο του Πολίτη, όταν λήξει η θητεία των εν ενεργεία λειτουργών ή αυτοί καθαιρεθούν με οποιαδήποτε πρόφαση. Θα νομοθετήσει την επιστροφή στις θέσεις τους με μισθούς συνδεδεμένους με το μεγαλύτερο μισθό της PDVSA (6), που πήγε να καταστρέψει την εταιρία. Θα επιτρέψει την επανιδιωτικοποίηση όλων των στρατηγικής σημασίας εθνικοποιημένων επιχειρήσεων. Θα αποπειραθεί ν’ ανατρέψει τον πρόεδρο με μέσα που δε θα μπούμε σε λεπτομέρειες για να μην βάζουμε ιδέες.

Αλλά μέσα στο χρόνο που μένει μέχρι τις εκλογές κυβερνητών και πολιτειακών κοινοβουλίων, η δεξιά μπορεί να χάσει όλες τις ψήφους που απέκτησε εξαπατώντας, εφαρμόζοντας εκ νέου νεοφιλελεύθερα μέτρα που της αφαίρεσαν την εξουσία και δεν μπορεί να σταματήσει να εφαρμόζει. Θα συνεχίσει να ανεβάζει τις τιμές μέχρι να τις κάνει μη κοστολογήσιμες, με τα μονοπώλια, εξαφανίζοντας αγαθά, κερδοσκοπώντας. Κατάλληλοι νόμοι θα εκμηδενίσουν τις κοινωνικές πιστώσεις των εργατών, θα νομιμοποιήσουν τις απολύσεις «από καπρίτσιο» του αφεντικού και θα επαναφέρουν τα δάνεια συνδεδεμένα με δείκτες, με τόκους πάνω σε τόκους. Άλλα μέτρα θα απελευθερώσουν τις τιμές, τα ενοίκια και τα επιτόκια, θα καταργήσουν σταδιακά τη δημόσια εκπαίδευση, θα ακυρώσουν τις επιδοτήσεις, θα επιτρέψουν το τέλος των Αποστολών (7) και θα τροποποιήσουν τον Προϋπολογισμό για να μειώσουν σε περισσότερο από το μισό το 61% των δημόσιων εσόδων που διατίθεται σήμερα σε κοινωνικές παροχές. Νόμοι αμνηστείας θα απελευθερώσουν τρομοκράτες, διεφθαρμένους, μαφιόζους, οικονομικούς εγκληματίες και παραστρατιωτικούς. Η ατιμώρητη παραπολιτική θα φτάσει να κατέχει μια κανονική θέση στο θεσμικό πλαίσιο, έτοιμη να δημιουργήσει το σκηνικό της βίαιης σύγκρουσης που θα χρησιμεύσει ως πρόφαση για ξένη επέμβαση. 

Η έλλειψη κυρώσεων για διεφθαρμένους, κερδοσκόπους και λαθρεμπόρους εξώρυξης μπορεί να προκαλέσει την απώλεια της Βενεζουέλας και της Λατινικής Αμερικής! Πόσο ακριβή, πόσο ασύγκριτα επιζήμια θα μας έρθει η ατιμωρησία αυτών των «συντρόφων»!

Πριν διερωτηθούμε τι σχεδιάζει η δεξιά, ας αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουν οι προοδευτικές δυνάμεις. Πρώτα απ’ όλα, ν’ ασκήσουν το δικαίωμα του προεδρικού βέτο εναντίον νόμων που καταστρέφουν κοινωνικά δικαιώματα ή θεσμούς απαραίτητους για τη λαϊκή κυριαρχία. Δεύτερον, να τελειώσουν με την ατιμωρησία των διεφθαρμένων, καταχραστών, κερδοσκόπων και λαθρεμπόρων στην εξώρυξη, τιμωρώντας τους με τρόπο παραδειγματικό και αμείλιγκτο, για να αποδείξει στο εκλογικό σώμα που απείχε, ότι δεν υπάρχει συνενοχή ανάμεσα σ’ αυτούς τους εγκληματίες και την κυβέρνηση. Τρίτον, ν’ αναμορφώσουν το επικοινωνιακό εργαλείο που έχουν στη δύναμή τους για να εξηγήσουν με αποτελεσματικό τρόπο στο λαό το πραγματικό νόημα και τα πλεονεκτήματα του σοσιαλισμού, και να το κάνουν προφανές τι θα σαρώσει ο νεοφιλελευθερισμός. Τέταρτον, να θέσουν επί ποδός μάχης κοινωνικά κινήματα, συνδικάτα και άλλες οργανώσεις κατά της επερχόμενης νεοφιλελεύθερης λαίλαπας, που θα μεταφραστεί σε μαζικές απολύσεις, απόσυρση εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων. Πέμπτον, να αξιοποιήσουν τις συνταγματικές δυνατότητες που ορίζουν ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις είναι μη αναστρέψιμες. Έκτον, αυστηροποίηση των αστυνομικών και στρατιωτικών μέτρων κατά των παραστρατιωτικών, οι οποίοι ήδη προσωποποιούνται ως το οπλισμένο χέρι του νεοφιλελευθερισμού. ‘Εβδομον, να ξεκινήσουν μια βαθιά ανασυγκρότηση του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Βενεζουέλας και των άλλων οργανώσεων του «Πατριωτικού Πόλου», για να διορθώσουν λάθη, ανεπάρκειες, γραφειοκρατία και χρησιμοθηρικές χρήσεις της εξουσίας. Όγδοον, να απορρίψουν ριζοσπαστικά την ιδέα «πραγματιστικών» συμφωνιών ή συναλλαγών με τον επιχειρηματικό κόσμο και τη δεξιά, έχοντας υπόψη τα καταστροφικά αποτελέσματα της «συμβίωσης» μαζί τους έως τώρα. Ένατον, να ενισχύσουν την ιδεολογική διαμόρφωση των στρατευμένων στελεχών, και του λαού γενικότερα. Δέκατο, να κηρύξουν με το πιο πειστικό επιχείρημα: το παράδειγμα (8).

Σημειώσεις:

(1)   Γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας από τη Βενεζουέλα.

(2)   Αναφέρεται στο διαβόητο Caracazo, όταν σε βίαια επεισόδια στην πρωτεύουσα Καράκας χάθηκε αδιευκρίνιστος αριθμός ζωών πολιτών (από 300-3.000 ανάλογα την πηγή).

(3)   Το αποτυχημένο κίνημα αριστερών αξιωματικών με επικεφαλής τον Τσάβες (4F).

(4)   Por Ahora (Για την ώρα): Εμβληματική φράση του Ούγκο Τσάβες σε τηλεοπτική του δήλωση μετά την αποτυχία του κινήματος της 4^ης Φλεβάρη 1992 και τη σύλληψή του. Εννοεί ότι η ήττα είναι προσωρινή (χάθηκε η μάχη, όχι ο πόλεμος).

(5)   Los cuentos del Arañero: Βιβλίο του Ούγκο Τσάβες όπου περιγράφει τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Arañero είναι πλανόδιος πωλητής γλυκών.

(6)   PDVSA (Petróleos de Venezuela): Εταιρία Πετρελαίου της Βενεζουέλας.

(7)   Διάφορα κοινωνικά προγράμματα (misiones), σε συνεργασία με άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ιδιαίτερα την Κούβα.

(8)   Όπου υπάρχει τονισμένο κείμενο (bold) είναι επιλογή του μεταφραστή.