Μεθαύριο, 9 Μάη, θα γιορταστεί η 70η επέτειος της Νίκης του σοβιετικού λαού στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Δεδομένης της διαφοράς ώρας, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, οι στρατιώτες και οι αξιωματικοί του Στρατού της Ρώσικης Ομοσπονδίας γεμάτοι περηφάνια, θα παρελαύνουν στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας με το γρήγορο στρατιωτικό βήμα που τους χαρακτηρίζει.
Από εκείνη την αιματοχυσία
αναδείχθηκε η Κοινωνία των Εθνών, ένας θεσμός που ενώ όφειλε να τηρεί την
ειρήνη δεν κατάφερε ούτε καν να εμποδίσει την ταχύτατη προέλαση της
αποικιοκρατίας στην Αφρική, σε μεγάλο μέρος της Ασίας, της Ωκεανίας, της
καραϊβικής, του Καναδά, αλλά και τη χυδαία νεοαποικιοκρατία στη Λατινική
Αμερική.
Μόλις είκοσι χρόνια μετά ένας
άλλος τρομερός παγκόσμιος πόλεμος ξέσπασε στην Ευρώπη, προάγγελος του οποίου
ήταν ο Εμφύλιος Πόλεμος στην Ισπανία που ξεκίνησε το 1936. Μετά τη συντριπτική
ήττα των ναζί, τα έθνη εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στον Οργανισμό Ηνωμένων
Εθνών, ο οποίος προσπαθεί να προωθήσει τη συνεργασία που θα βάλει τέλος στην
επιθετικότητα και στους πολέμους, όπου θα μπορούν οι χώρες να διατηρούν την
ειρήνη, την ανάπτυξη και την ειρηνική συνεργασία των Κρατών του πλανήτη,
μεγάλων και μικρών, πλούσιων και φτωχών.
Εκατομμύρια επιστήμονες θα
μπορούσαν, μεταξύ άλλων, να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσης του ανθρώπινου
είδους, το οποίο ήδη απειλείται άμεσα από την έλλειψη νερού και τροφίμων για
δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Είμαστε ήδη 7,3 δις κάτοικοι στον
πλανήτη. Το 1800 υπήρχαν μόνο 978 εκατομμύρια. Αυτός ο αριθμός αυξήθηκε σε 6,07
δισεκατομμύρια το έτος 2000. Σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς το έτος 2050
θα φθάσουμε τα 10 δισεκατομμύρια.
Ασφαλώς, μόλις και μετά βίας
αναφέρεται ότι στη Δυτική Ευρώπη καταφθάνουν καραβιές γεμάτες μετανάστες με
οτιδήποτε επιπλέει, ένας ποταμός Αφρικάνων μεταναστών από την ήπειρο που
αποτέλεσε αποικία των ευρωπαίων για εκατοντάδες χρόνια.
Πριν από 23 χρόνια, σε μια Διάσκεψη
των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, εξέφρασα: “Ένα σημαντικό
βιολογικό είδος απειλείται με εξαφάνιση εξ’ αιτίας της ταχύτατης και
προοδευτικής καταστροφής των συνθηκών ζωής που παρέχει η φύση: ο άνθρωπος”. Παρ’ όλα αυτά δεν γνώριζα τότε πόσο κοντά
βρισκόμαστε σε αυτό τον κίνδυνο.
Τιμώντας την 70η επέτειο της
Νίκης στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο θέλω να εκφράσω το βαθύ μας θαυμασμό στον
ηρωικό σοβιετικό λαό που προσέφερε μια κολοσσιαία υπηρεσία στην ανθρωπότητα.
Σήμερα είναι δυνατή η στέρεα
συμμαχία ανάμεσα στους λαούς της Ρώσικης Ομοσπονδίας και του Κράτους με τη πιο
γρήγορη οικονομική ανάπτυξη του κόσμου: Τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.
Και οι δύο χώρες με τη στενή
συνεργασία τους, την ανεπτυγμένη επιστήμη τους, τους ισχυρούς στρατούς τους και
τους θαρραλέους στρατιώτες αποτελούν μια ισχυρή ασπίδα για την ειρήνη και την
παγκόσμια ασφάλεια, για να μπορέσει να διατηρηθεί η ζωή του είδους μας.
Η φυσική και πνευματική υγεία και
το πνεύμα αλληλεγγύης αποτελούν κανόνες που πρέπει να υπερισχύσουν, αλλιώς το
πεπρωμένο του ανθρώπινου είδους όπως το γνωρίσαμε θα χαθεί για πάντα.
Τα 27 εκατομμύρια των σοβιετικών
που πέθαναν στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, το έκαναν επίσης για την ανθρωπότητα
και για το δικαίωμα να σκεφτόμαστε. Για το δικαίωμα να είμαστε σοσιαλιστές, να
είμαστε μαρξιστές – λενινιστές, να είμαστε κομουνιστές. Για να βγούμε από
την προϊστορία.
Φιντέλ Κάστρο Ρουζ