Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Cubadebate: Πάθος για τη Δημοσιογραφία, την Αλήθεια και την Επανάσταση



Πηγή: Cubadebate
(Editorial)
  
Γεννηθήκαμε έτοιμοι για μάχη. Δεν υπήρχε κάποιος προσανατολισμός να μας καθοδηγήσει. Το CubaDebate είναι ο καρπός της εκφρασμένης θέλησης μιας ομάδας κουβανών δημοσιογράφων και συναδέλφων τους από άλλα μέρη του κόσμου που αποφασίσαμε να δώσουμε τη μάχη στον παγκόσμιο ιστό ενάντια στο ψέμα, στις αντικουβανικές εκστρατείες, στην ξεδιάντροπη χειραγώγηση των γεγονότων.

Ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2003 και οι Ηνωμένες Πολιτείες εισέβαλαν στο Ιράκ κάτω από αναληθείς προφάσεις και καθαρούς σκοπούς. Στους δρόμους του Μαϊάμι, τη τρομοκρατική «πανίδα» ύψωνε πανώ «Το Ιράκ τώρα, η Κούβα μετά». Η κυβέρνησή μας, σε νόμιμη άμυνα, συνέλαβε 75 μισθοφόρους στην υπηρεσία της Αυτοκρατορίας. Μια άγρια επικοινωνιακή καμπάνια ξέσπασε γεμάτη μίσος πάνω σ’ αυτό το έθνος της Καραϊβικής.



Στις 21 Ιουνίου συναντηθήκαμε σε μια αίθουσα του Βεδάδο για να ενταχθούμε στον Κύκλο Δημοσιογράφων κατά της Τρομοκρατίας. Η πρώτη συμφωνία ήταν να δημιουργήσουμε μια ηλεκτρονική σελίδα που να εξυπηρετεί ως έκφραση των ιδεών μας και του αγωνιστικού πνεύματος. Νέοι από το Κεντρικό Πανεπιστήμιο Λας Βίγιας θα συνεργάζονταν, με τις ικανότητες τους στην πληροφορική, στην επικοινωνιακή προσπάθεια.

Στις 5 Αυγούστου 2003 βγήκε στο διαδίκτυο το CubaDebate, μια ιστοσελίδα "κατά της Μιντιακής Τρομοκρατίας" (contra el Terrorismo Mediático). Μέσα σε ένα τεχνικό πλαίσιο όπου η κουβανική παρουσία ήταν ακόμα φτωχή, υψωνόταν μια νέα φωνή με αλήθειες, καταγγελίες και αρχές.

Σύμφωνα με τα λόγια της παρουσίασης του διευθυντή μας, εκείνη την ημέρα:

Ζούμε γκεμπελικούς καιρούς, όπου το ψέμα πουλιέται ως είδηση στα μέσα ενημέρωσης και γίνεται κρατική πολιτική των μεγάλων δυνάμεων για να δικαιολογήσει τις αυθαιρεσίες τους∙ σε έναν κόσμο κάθε φορά σχεδιασμένο περισσότερο σύμφωνα με τα καπρίτσια τους.
Το ψέμα παγκοσμιοποιείται δια μέσου των μεγάλων μέσων, όπως παγκοσμιοποιούνται η κοινοτοπία, ο καταναλωτισμός, η αποθέωση του έχειν και δαιμονοποιούνται οι αγωνιστές και οι λαοί που επιλέγουν διαφορετικούς δρόμους από τους χαραγμένους από την αυτοκρατορική δύναμη.
Για να πολεμίσουμε το ψέμα της παγκόσμιας δύναμης και των μέσων της γεννιέται αυτή η ηλεκτρονική έκδοση των κουβανών δημοσιογράφων. Για να πολεμήσουμε εναντίον της χονδροειδούς απόπειρας της ισπανικής de El País να μετατρέψει τις κουβανές –με το έργο και τη χάρη των συντακτών– σε συμμορία από πόρνες∙ για να καταγγείλει τους New York Times και άλλα μεγάλα βορειοαμερικανικά μέσα που έχουν κραυγάσει για πιο αυστηρές κυρώσεις κατά της Κούβας, ενώ σιωπούν για την άδικη και στυγνή φυλάκιση στις Ηνωμένες Πολιτείες των πέντε κουβανών νέων, που συνελήφθησαν για το αδίκημα να πολεμήσουν τις αντικουβανικές τρομοκρατικές ομάδες∙ για να αντιμετωπίσουμε τις σκοτεινές απόπειρες εξαπάτησης που από το Λευκό Οίκο προσπαθούν να παρουσιάσουν την Κούβα σαν μεγάλο εργαστήριο βιολογικών ή χημικών όπλων.
Τέτοιες συκοφαντίες, που οι μεγάλες δυνάμεις προσπαθούν να μετατρέψουν σε αλήθεια με τη μέθοδο της επανάληψης, θα πολεμήσουμε με τα στρατευμένα κείμενά μας όπως θα το κάνουμε εναντίον των ψεμάτων που δικαιολογούν παράνομους πολέμους, εναντίον των σχεδίων του Βορρά να καταπιεί όλη την ήπειρό μας∙ εναντίον των ειδήσεων που χαρακτηρίζουν ως τρομοκράτη όλο τον παλαιστινιακό λαό που μάχεται για το δικαίωμά τους σε πατρίδα∙ εναντίον της ξεπουλημένης δημοσιογραφίας στον μεγαλύτερο πλειοδότη, που μαστίζει τις εφημερίδες, τα εμπορικά ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις και τους όχι λίγους ιστοτόπους στο διαδίκτυο.
Σ’ αυτή τη μάχη της αλήθειας ενάντια στο ψέμα, της λογικής ενάντια στη μη λογική, καλούμε όλους τους συναδέλφους του κόσμου που γνωρίζουν την αξία του λειτουργήματός μας υπέρ των καλών σκοπών. Είναι μια μάχη απέναντι στα δαιμόνια στην οποία όλες οι συνεισφορές μετράνε. Το CubaDebate.cu γεννιέται από σήμερα για τη μάχη.

Μια δεκαετία μετά συνεχίζουν να μας εμψυχώνουν οι ίδιες θεμελιώδεις αρχές. Τώρα είμαστε μια ψηφιακή πύλη με τα πεδία CubaDebate, Razones de Cuba και Mesa Redonda και ιστολόγια (blogs) σε 7 γλώσσες.

Από τον Ιούνιο του 2009, με τη συνδρομή μιας ταλαντούχας ομάδας νέων από το Πανεπιστήμιο Επιστημών Πληροφορικής, αναβαθμιστήκαμε στις διαδραστικές δυνατότητες του web 2.0, μετατρέποντας τους αναγνώστες μας στο πιο σημαντικό κεφάλαιο. Επεκταθήκαμε στα κοινωνικά δίκτυα για να φτάσουμε περισσότερους από 700.000 χρήστες στις σελίδες μας στο Facebook και περισσότερους από 1.000.000 ακόλουθους (followers) στους λογαριασμούς μας στο Twitter.

Οι «Στοχασμοί του Φιντέλ» (Reflexiones de Fidel) έχουν τιμήσει τις ηλεκτρονικές σελίδες μας με το βάρος των επιχειρημάτων και της πολιτικής σοφίας τους. Οι «Γραμμές του Τσάβες» (Las Líneas de Chávez) και οι «Λόγοι του Ραούλ» (discursos de Raúl) του έχουν προσθέσει επαναστατικό όραμα.

Ο Αντόνιο, ο Ρενέ, ο Ραμόν, ο Χεράρδο και ο Φερνάντο έχουν δείξει στον κόσμο τα πατριωτικά τους αισθήματα και πνεύμα στις επιστολές, άρθρα, ποιήματα, φωτογραφίες και σκίτσα που έχουμε δημοσιεύσει, τα οποία έχουν βγει από τις φυλακές της Αυτοκρατορίας, για να σπάσουν τον τοίχο της σιωπής στον οποίο έχουν επιχειρήσει να τους καταδικάσουν.

Μας έχουν δώσει κύρος επίσης άρθρα των Νόαμ Τσόμσκι, Φρέι Μπέτο, Ατίλιο Μπορόν, Ιγνάσιο Ραμονέ, Χάουαρντ Ζιν, Αλφρέδο Γκεβάρα, Χουάν Χέλμαν, Ρικάρντο Αλαρκόν, Πάμπλο Γκονσάλες Κασανόβα, Εστέλα Καλόνι, Αδόλφο Πέρες Εσκιβέλ, Λουίς Μπρίτο Γκαρσία και άλλων αναγνωρισμένων διανοούμενων. Οι Μάρτα Βαλντές, Σίλβιο Ροντρίγκες και Αμαούρου Πέρες μας έχουν συντροφεύσει σ' αυτή την περιπέτεια μιας δημοσιογραφίας στοχαστικής και συμμετοχικής.

Πολυάριθμοι κουβανοί συνάδελφοι έχουν μοιραστεί τις ιδέες τους σ’ αυτές τις σελίδες με τους αναγνώστες μας. Οι εικόνες διάφορων τοπικών φωτορεπόρτερ έχουν δημοσιευτεί στο σάιτ. Επιστολές, φωτογραφίες και βίντεο έχουν βοηθήσει να προβληθεί η κουβανική πραγματικότητα με τις αρετές και τις αδυναμίες της: δίνοντας έμφαση σε όψεις του έργου της Επανάστασης που έχουν αποσιωπηθεί ή διαστρεβλωθεί από τα μεγάλα μέσα.

Ειδική μνεία σε όσους ήταν από την αρχή μαζί μας και δεν ζουν πια, όπως ο Γκιγιέρμο Καμπρέρα, ο Χούλιο Γκαρσία Λουίς, ο Εντουάρντο Ντίμας, ο Λισάντρο Οτέρο, η Μαρί Ντομινίκ Μπερτολούτσι και η Μπέρνι Ντουέιερ.

Μόλις έχουν ξεκινήσει να βαδίζουμε. Δέκα χρόνια είναι η χαρούμενη και απατηλή παιδική ηλικία γεμάτη φιλοδοξίες και επιθυμίες, με πολλά ακόμα να μαθευτούν. Έτσι φτάνει μέχρι αυτές τις μέρες αυτή η μικρή συλλογικότητα δημιουργών, παθιασμένων με τη Δημοσιογραφία, την Αλήθεια και την Επανάσταση. Βασιζόμαστε σε σας, αναγνώστες του κόσμου, για να συνεχίσουμε να χτίζουμε αυτή την επικοινωνιακή προσπάθεια μέσω του Cuba Debate.


Δείτε ακόμα:
10 χρόνια Cubadebate!