Πηγή: Juventud Rebelde
Στις 17 Δεκέμβρη συμπληρώθηκαν 185
χρόνια από το θάνατο του Απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ, του ανθρώπου που άνοιξε
μια νέα εποχή στις ιστορία της Δικής μας Αμερικής.
Από το
ζωή και το έργο του Σιμόν Μπολίβαρ αγνοούνται πάρα πολλά ιστορικά
στοιχεία. Όταν πέθανε ο πατέρας του, τον έστειλαν στη Μαδρίτη να ολοκληρώσει
την εκπαίδευσή του και εκεί έγινε υπολοχαγός της πολιτοφυλακής αε ένα σύνταγμα
της Αράγουα.
Στις 19
Γενάρη του 1799 μπαρκάρησε από τη Λα
Γουάϊρα με το πλοίο Σαν
Ιλντεφόνσο και ενώ το πλοίο παρέμεινε εκεί, εκείνος πέρασε στο Μεξικό και
διέσχισε την πρωτεύουσα της
αυτοκρατορίας του Μοκτεσούμα, τη Χαλάπα και την Πουέμπλα.
Παρουσιάστηκε
στον αντιβασιλιά Μιγκέλ Χοσέ ντε Ασάνσα, ο οποίος μετά έγινε Δούκας του
Σάντα Φε, ο οποίος του έκανε “επικίνδυνες” πολιτικές ερωτήσεις σχετικά με τα
ανατρεπτικά κινήματα στο Καράκας, και από τις απαντήσεις που του έδωσε, τον έστειλαν στην Ισπανία. “Έχω ξεχάσει
ακριβώς τα λόγια, όμως θυμάμαι ότι υπερασπίστηκα το δικαίωμα της ανεξαρτησίας
της Αμερικής”, είχε πει σχετικά.
Ο
ΜΠΟΛΙΒΑΡ ΣΤΗΝ ΑΒΑΝΑ
To
πλοίο συνέχισε το ταξίδι του και στις 25 Μάρτη του 1799 έπιασε λιμάνι στην Αβάνα,
όπου αποβιβάστηκε και βρέθηκε ανάμεσα σε αυτούς που διανυκτέρευσαν σε ένα
κατάλυμα και βγήκαν να γνωρίσουν τους σκονισμένους δρόμους και τους κατοίκους,
πριν σηκώσουν άγκυρες. Μετά έφυγε από το λιμάνι της Αβάνας με μια νηοπομπή με
το πλοίο Σαν Πέδρο Αλκάνταρα και τις φρεγάδες Κάρμεν και Εσμεράλδα,
υπό τη διοίκηση ο Δόν Διονίσιο Αλκαλά Γκαλιάνο.
Από την
Αβάνα, μέχρι το Ακρωτήριο Ορτεγάλ το ταξίδι διήρκεσε 27 μέρες. Οι φρεγάδες έφυγαν και το Σαν
Ιλντεφόνσο – με τον μελλοντικό Απελευθερωτή
επάνω – πάλεψε 13 μέρες με την
αγριεμένη θάλασσα, και έφτασε στο λιμάνι της Σαντόνια στο Σανταντέρ και
έπειτα συνέχισε για το Μπιλμπάο στο δρόμο για τη Μαδρίτη. Η
ιστορία θέλησε τόσο ο Μαρτί όσο και ο Μπολίβαρ να γνωρίσουν την πρωτεύουσα του
αποικιοκρατούμενου νησιού αλλά και την πρωτεύουσα της αποικιοκρατικής
Μητρόπολης!
ΛΕΝΕ
ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
Στα
αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Μπολίβαρ το 1883 στη Νέα Υόρκη, ο επίσημος
ομιλητής, ένας αγγλοαμερικάνος δικηγόρος, ο Κάουντερ, είπε:
”O
Μπολίβαρ απελευθέρωσε την πατρίδα του όπως ο Ουάσιγκτον. Διέσχισε τα βουνά όπως
ο Αννίβας. Μπήκε θριαμβευτής στις πρωτεύουσες όπως ο Ναπολέων”.
Αυτή
είναι η εικόνα του πολεμιστή. Αλλά όπως
ο Μπολίβαρ δεν περιόρισε τη ζωή του στην ηρωική δράση, έτσι και ο ομιλητής
μπόρεσε να προσθέσει: “Κατέκτησε την εξουσία όπως ο Καίσαρας. Νομοθέτησε
όπως ο Λυκούργος. Ήταν λαϊκός ηγέτης όπως ο Γράκχος. Και αν ο Αλέξανδρος
κληροδότησε το όνομά τους σε μια πόλη, ο Μπολίβαρ κληροδότησε το δικό του σε πλατείες, δρόμους,
πόλεις, επαρχίες, μέχρι και σε έναν
ολόκληρο υπέροχο λαό”.
ΕΔΩΣΕ
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΕ ΕΝΑ ΑΣΤΡΟ
Μιλώντας
μια μέρα γι αυτόν ο Ρουφίνο Μπλάνκο-Φομπόνα, είπε [...] ο Μπολίβαρ δεν έδωσε
το όνομά του μόνο σε έναν λαό [...] Η επιστήμη με πρωτοβουλία του Φλαμαριόν, το
Μάρτη του 1913, προς τιμήν του Μπολίβαρ έδωσε το όνομά του σε ένα άστρο. Ούτε
στο Φρειδερίκο, ούτε στον Ουάσινγκτον, ούτε στον Ναπολέοντα, ούτε σε κανέναν
σύγχρονο ήρωα, αποδόθηκε αυτή η τιμή”.
Ο
Μπολίβαρ είναι η υπερηφάνεια της φυλής μας, το έργο του αποτελεί κληρονομιά για
τους κατοίκους της Δικής μας Αμερικής και χρυσή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία
μας.
Η
τύχη το έφερε και ένα βράδυ, σε ένα
σπίτι που είχε πάει μεταμφιεσμένη η βασίλισσα, ο Μπολίβαρ την συνόδεψε στην
επιστροφή της στο παλάτι. Όπως διηγήθηκε ο ίδιος αργότερα, “Ο πρίγκηπας της
Αστούρια Φερνάντο, τον προσκάλεσε ένα απόγευμα στο Αρανχές για να παίξουν ρακέτες και ο Μπολίβαρ
τον χτύπησε με την μπάλα στο κεφάλι. Ο Φερνάντο ενοχλήθηκε, όμως η μητέρα του,
που ήταν παρούσα, τον υποχρέωσε να συνεχίσει το παιχνίδι, γιατί θεώρησε ότι
εφόσον κάλεσε έναν νεαρό κύριο για να ξεσκάσει, έπρεπε να του φερθεί με
ισοτιμία. Ποιος θα μπορούσε να πει τότε στον Φερνάντο τον 7ο, ότι εκείνο το
ατύχημα ήταν ένας οιωνός ότι εγώ θα του ξερίζωνα το πιο όμορφο πετράδι από το
στέμμα του”.
O
ΜΠΟΛΙΒΑΡ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΟΝ ΧΟΥΜΠΟΛΝΤ
Έφτασε
στο Παρίσι το 1804 προερχόμενος από την
Αμερική, ο διάσημος Βαρώνος Αλέξανδρος φον Χούμπολντ. Ο Μπολίβαρ πήγε να τον δει
στο δωμάτιό του. Οι μεγαλύτερες ιδιοφυίες του κόσμου, επισκέπτονταν τότε συχνά-
πυκνά, το διάσημο Βαρώνο. Αργότερα αντάλλαξαν μεταξύ τους, πολλά γράμματα.
Ο
Μπολίβαρ μίλησε στον Χούμπολντ για την αναξιοπρέπεια της ζωής στις αποικίες,
την ελευθερία και το μελλοντικό μεγαλείο της Αμερικής. Και ο βαρώνος του
απάντησε ”Πιστεύω ότι η χώρα σας ανήκει πια στις περιπτώσεις που μπορεί να
προχωρήσουν την χειραφέτηση. Όμως... ποιος θα είναι ο άνδρας που θα μπορέσει να
σηκώσει αυτό το τιτάνιο έργο;”. Ο σοφός αυτός άνθρωπος, τον είχε μπροστά του
αλλά δεν μπορούσε να το μαντέψει τότε. Ο Μπολίβαρ θα μπορούσε να του είχε
απαντήσει “Ego sum qui loquor tecum” - εγώ είμαι αυτός στον οποίο αναφέρεστε – αλλά ούτε
ο ίδιος το ήξερε τότε.
Πηγή: Φελίπε Λαρασάμπαλ: Vida del Libertador (H ζωή του Απελευθερωτή). Τόμος I, Editorial America, Μαδρίτη, Ισπανία, 1909 (δημοσιεύτηκε στη Νέα
Υόρκη το 1865)