Πηγή: Granma
Μπουένος Άιρες – Στο γεωπολιτικό σκηνικό
μεσοπρόθεσμα και πλησιάζοντας στο 2030, η Ασία και η Λατινική Αμερική θα είναι
ο φάρος του κόσμου σε παραγωγικό και χρηματοπιστωτικό επίπεδο, καταλήγει η ανάλυση του
Price Waterhouse Coopers, μεταδίδει
το πρακτορείο Prensa Latina.
Η μελέτη που τοποθετεί αυτές τις δύο περιοχές του
κόσμου ως άξονα οικονομικής ισχύος, επισημαίνει επίσης ότι η ανερχόμενη δύναμη
της Ομάδας ΒRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία,
Κίνα και Νότιος Αφρική) και οι αναδυόμενες οικονομίες, επέβαλαν μια αλλαγή στην επιχειρηματική
δράση, προσθέτει το PL.
Η Έκθεση
που δημοσιεύτηκε στην Αργεντινή στην εφημερίδα Tiempo Argentino, ξεκινά από την αλλαγή του προτύπου μετά την κρίση
των μεγάλων χωρών.
Η εργασία με τον τίτλο “Οι κυρίαρχες τάσεις και
οι αλλαγές στην παγκόσμια οικονομική δύναμη” δηλώνει ότι “το κέντρο της
παγκόσμιας ανάπτυξης έχει αλλάξει και στην κατανομή της νέας
οικονομικής δύναμης οι νέες αναδυόμενες χώρες κερδίζουν έδαφος απέναντι στις
αναπτυγμένες”.
Και προσθέτει ότι, οι εν ενεργεία στρατηγικές που πρωτοεμφανίστηκαν
τις τελευταίες δεκαετίες στην Κίνα και στις υπό ανάπτυξη χώρες αποτελούν τα πρώτα δείγματα της μετατροπής του
προτύπου της οικοδόμησης της παγκόσμιας δύναμης.
Ο βορειοαμερικανικός οίκος, ένας από τους
μεγαλύτερους του κόσμου όπως αναφέρει η εφημερίδα, προχωρά παραπέρα και συμπεραίνει ότι μπροστά στο νέο
σκηνικό ο επιχειρηματικός τομέας άρχισε να σχεδιάζει διαφορετικές στρατηγικές
για τη δράση του.
Ο αντίκτυπος παρόμοιας αλλαγής στον άξονα – από
τις ΗΠΑ και τις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης, μέχρι τους ΒRICS και κάποιες χώρες της Λατινικής Αμερικής – επίσης
επηρεάζει στην κατάκτηση καινούργιων καταναλωτικών προτύπων, υποδεικνύει η
μελέτη.
Ο Οίκος Price Waterhouse Coopers ισχυρίζεται ότι παρά την κρίση που αντιμετωπίζουν
κάποιες χώρες των BIRCS και
τα προβλήματα κάποιων Νοτιοαμερικάνικων χωρών, τα νούμερα υποδεικνύουν ένα σκηνικό που φαίνεται πολλά
υποσχόμενο για αυτές τις οικονομίες.
Εκτιμάει
ότι μέχρι το 2030 επτά από τις δώδεκα μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου
θα προέρχονται από τις αναδυόμενες χώρες (τους επονομαζόμενους Ε7). Ενώ μέχρι
το 2050 το ΑΕΠ της Κίνας, της Ινδίας, της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδονησίας,
του Μεξικό και της Τουρκίας, θα αυξηθεί χαρακτηριστικά.
Προσθέτει επίσης ότι ένα δείγμα αυτής της αλλαγής προτύπου υπήρξε το 2014, όταν η Κίνα
αντικατέστησε τις ΗΠΑ ως η μεγαλύτερη
παγκόσμια οικονομία με όρους ισοτιμίας της κατάκτησης ισχύος.
Άλλο σχετικό στοιχείο – παραθέτει η εφημερίδα –
είναι ότι αναμένεται πως στα τέλη αυτού του χρόνου το μέγεθος της μεσαίας τάξης
στην περιοχή της Ασίας στον Ειρηνικό, θα υπερβαίνει το αντίστοιχο της Ευρώπης
και της Βόρειας Αμερικής μαζί.
Ο Οίκος που διατηρεί γραφεία σε αρκετές
πρωτεύουσες, εκτιμά επιπλέον ότι “οι πιο ανεπτυγμένες χώρες θα
βιώσουν την εμπειρία της πτώσης στην ανάπτυξη, ενώ η πλειοψηφία των χωρών υπό
ανάπτυξη και των αναδυόμενων οικονομιών θα την αυξήσουν”.
