Πηγή: Cubadebate
Η δημοτικότητα του προέδρου της Κολομβίας, Χουάν Μανουέλ Σάντος, εν όψει επικείμενης επανεκλογής, παραμένει χαμηλή σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης δημοσκόπησης, που έδειξε ότι το 76% των συμμετεχόντων στην έρευνα δεν επιθυμεί μια νέα θητεία του Σάντος. Ακόμα πιο ενδεικτικό είναι ότι το 70% παραμένει αντίθετο στην επανεκλογή του νυν προέδρου, εφόσον υπογράψει συνθήκη ειρήνης με την αντάρτικη οργάνωση FARC.
Σύμφωνα με την ίδια έρευνα της ιδιωτικής εταιτίας δημοσκοπήσεων Cifras y Conceptos που ανακοινώθηκε την Πέμπτη, αν οι εκλογές διεξάγονταν την επόμενη, ο εξάδελφος του προέδρου και αντιπρόεδρος επί κυβέρνησης Ουρίβε, Φρανσίσκο Σάντος, θα λάμβανε 18% των ψήφων έναντι 16% του Χουάν Μανουέλ Σάντος. Η πιο πάνω έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 2.500 ατόμων από 67 δήμους της χώρας με περιθώριο σφάλματος 2,9%.
Ο Φρανσίσκο Σάντος είναι ένας εκ των τριών πιθανών διεκδικητών του δεξιού κόμματος Centro Democrático, του οποίου ηγετική φυσιογνωμία είναι ο πρώην πρόεδρος Άλβαρο Ουρίβε Βέλες (2002-2010). Ο επικρατέστερος από τους τρεις θα επιλεγεί ως υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές του Μαϊου του επόμενου έτους.
Ο πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος δεν έχει
ακόμα ανακοινώσει δημόσια και επίσημα αν θα ξαναείναι υποψήφιος για νέα
θητεία, κάτι που είναι υποχρεωμένος να κάνει μέσα σε λιγότερο από δύο
μήνες.
Ο Ουρίβε είναι ο κύριος πολιτικός αντίπαλος του Σάντος, τον οποίο κατηγορεί ότι παρέκλινε από την δική του πολιτική γραμμή, μεταξύ άλλων με ενέργειες όπως η έναρξη διαλόγου ειρήνης με τους αντάρτες των FARC.
Ο 62χρονος Σάντος, αν και βασικός συνεργάτης του Ουρίβε και, ως Υπουργός Άμυνας, υπεύθυνος της εκτέλεσης της πολιτικής "σκληρής γραμμής" απέναντι στους αντάρτες, διαφοροποήθηκε, επικοινωνιακά και προσχηματικά τουλάχιστο, από τον προκάτοχό του ξεκινώντας διάλογο με τις ένοπλες ομάδες και διατηρώντας πιο φιλικές σχέσεις με την Βενεζουέλα και τις άλλες χώρες μέλη της ALBA.
Ωστόσο, κατ' ουσία η κυβερνητική πολιτική δεν άλλαξε με την αλλαγή του αρχηγού κράτους, αφού και επί Σάντος συνεχίστηκε η βίαιη καταστολή των αντιπολιτευόμενων, οι διώξεις κατά φοιτητών και συνδικαλιστών, οι εκτοπίσεις χωρικών, η παραχώρηση γεωστρατηγικών προνομίων στις ΗΠΑ και εκτάσεων γης σε πολεθνικούς γίγαντες βιομηχανοποιημένης γεωργίας και βιοκαυσίμων.