Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

H xολέρα και η oργή *

Πριν μερικές μέρες (15/1) με αφορμή επίσημη ανακοίνωση των υπηρεσιών υγείας της Κούβας για εμφάνιση κρουσμάτων χολέρας στο νησί ,ή είδηση έκανε τον γνωστό κύκλο αναπαραγωγής στα διεθνή ΜΜΕ, και μετά -όπως πάντα- ακολούθησε σιωπή. Αυτή η μία μέρα,( μαζί με μία ακόμη το καλοκαίρι του 2012 που και τότε εμφανίστηκαν σε μια επαρχία της Κούβας κρούσματα χολέρας), αρκούσε για να μας βγάλει στο google 117.000 αποτελέσματα όταν πληκτρολογήσαμε «ΧΟΛΕΡΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΒΑ». 

Για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης κάναμε το ίδιο με «ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΠΟ AIDS” και μας έβγαλε 180.000 αποτελέσματα.! Το γεγονός δεν μας έκανε καμία εντύπωση, καθώς η Κούβα απασχολεί τα διεθνή ΜΜΕ κυρίως όταν πρόκειται να την συκοφαντήσουν. Αυτά τα ΜΜΕ αναπαράγουν την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, και με την σειρά τους τα τοπικά αναπαράγουν κι αυτά , καθώς η σφραγίδα του μεγάλου και σοβαρού μέσου αρκεί για την υιοθέτηση και αναπαραγωγή της είδησης. Σύμφωνα με την γκεμπελική μέθοδο, η ποσότητα μετράει. Η αναπαραγωγή μιας «είδησης» 117.000 φορές σε δύο μόνο μέρες, μόνο στο internet αρκεί για να μείνει … κάτι.


Δεν θα αναφερθούμε στη σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα που το κουβανικό σύστημα υγείας αντιμετωπίζει το θέμα, αυτό εξ άλλου αναγκάζονται και το περιγράφουν πολλοί αναπαραγωγοί της είδησης.  Eξ  άλλου, τόσο γι αυτό, όσο και συνολικότερα για το σύστημα υγείας στην Κούβα έχουν γραφτεί πολλά.

Δεν θα ασχοληθούμε επίσης με τον θυμό (la cólera) που έχουν για την Κούβα και την Επανάστασή της κάποιοι που νόμισαν ότι βρήκαν αφορμή να γράψουν στο διαδίκτυο :  Μετά τον κομμουνισμό πλάκωσε και η χολέρα ,γιατί κατανοούμε απόλυτα ότι τόσο ο κομμουνισμός, όσο και η χολέρα θα έχουν για την υγεία τους τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.

Δεν θα σημειώσουμε καν ότι μετά από μεγάλες φυσικές καταστροφές (όπως ο τελευταίος τυφώνας που έπληξε την Κούβα) τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται και αυτό που μετράει είναι η ικανότητα αντιμετώπισής τους.

Θα αντέξουμε στον πειρασμό να τα ξεπεράσουμε όλα αυτά και απλώς να μεταφέρουμε την μαρτυρία μας, από την γνωριμία με το κουβανικό σύστημα υγείας κατά την 4μηνη παραμονή μας στο νησί το 2012.

Τον Απρίλιο του 2012 μείναμε για δύο μήνες σε συνοικία της Αβάνας, μία ώρα με το λεωφορείο από το τουριστικό κέντρο (Ηabana Vieja) σε μια γειτονιά όχι τουριστική. Δηλαδή ζήσαμε σχετικά, την καθημερινότητα μιας γειτονιάς που οι άνθρωποι δουλεύουν, τα παιδιά πάνε στα σχολεία, οι άνθρωποι ψωνίζουν τα αναγκαία στην τοπική αγορά, και πάνε στο γιατρό όταν το χρειαστούν. Παρακολουθήσαμε και την εξέλιξη ενός σοβαρού προβλήματος υγείας που είχε ένας γείτονάς μας, και την συνεχή δωρεάν και απρόσκοπτη πρόσβασή του στα νοσοκομεία και γενικότερα στο σύστημα υγείας. Οι Κουβανοί δείχνουν να θεωρούν αυτονόητα όλα αυτά και δυσκολεύονταν πολύ να καταλάβουν τις «ιστορίες υγείας για αγρίους» της πατρίδας μας που τους διηγηθήκαμε.

Στην Αβάνα υπάρχουν κάποια κεντρικά νοσοκομεία που ειδικεύονται σε συγκεκριμένους τομείς (πχ όπως εδώ το ΚΑΤ), αλλά υπάρχουν για όλους τους τομείς. Παράλληλα υπάρχουν περιφερειακά νοσοκομεία σε κάθε συνοικία, και το σοβαρότερο είναι ότι υπάρχει στην περιοχή-γειτονιά ο οικογενειακός γιατρός που παρακολουθεί πρωτογενώς τον κάθε ασθενή, και έχει γνώση για την κατάσταση της υγείας κάθε κατοίκου. Στην τηλεόραση (μια τηλεόραση χωρίς διαφημίσεις..!) υπάρχουν διαρκώς σποτ για θέματα υγείας. Για προσωπική υγιεινή, για διάφορα συμπτώματα που αν σου παρουσιαστούν πρέπει να πας στον γιατρό, για τους κινδύνους τραυματισμού μέσα στο σπίτι, για τους κινδύνους τραυματισμού των μικρών παιδιών κ.α. Στα σχολεία επίσης, υπάρχει ειδική παρακολούθηση των μαθητών, και ιατρική τους εξέταση αν εμφανίσουν κάποιο σύμπτωμα.

Μας έκανε επίσης μεγάλη εντύπωση μια υπηρεσία που βλέπαμε πολύ συχνά στον δρόμο (φορούσαν στολές και κουβαλούσαν μια περίεργη βενζινοκίνητη συσκευή που έκανε πολύ θόρυβο) και γενικά ήταν πιο ψαρωτικοί και από τους αστυνομικούς. Αυτή η υπηρεσία λεγόταν "Salud Publico" (δημόσια υγεία) και με χαρτογράφηση περνούσαν 1-2 φορές το μήνα από κάθε σπίτι, και ψέκαζαν με αυτή τη θορυβώδη συσκευή με ένα είδος καπνού τους εσωτερικούς χώρους του σπιτιού για απολύμανση (κουνούπια, ζωύφια, κατσαρίδες κλπ). Μας έβγαζαν από τα σπίτια, έπρεπε να μείνει το σπίτι κλειστό 45 λεπτά με το ντουμάνι και μετά να μπούμε να ανοίξουμε πόρτες και παράθυρα. Υπήρχε έντυπο στο σπίτι που το συμπλήρωναν κάθε φορά, και το αγαπημένο μας σλόγκαν στη γειτονία ήταν: “Πάλι μας ψεκάζει η Επανάσταση».

Τον Ιούνιο μείναμε στο παραθαλάσσιο χωριό Γκουανάβο στις ανατολικές παραλίες της Αβάνας. Εκεί μας έκανε εντύπωση ότι μια φορά η salud publico μας ξέσκισε στο ψέκασμα επί τρεις συνεχόμενες μέρες. Ρωτήσαμε και μάθαμε ότι ο έξτρα ψεκασμός οφείλεται στο γεγονός ότι ένα μικρό παιδί νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο με μόλυνση από τσίμπημα κουνουπιού, που θεωρήθηκε ύποπτο για μολυσματική μετάδοση κάποιου πράγματος, που δεν κατάλαβα. Το πρώτο που έκανε το νοσοκομείο ήταν να καταγράψει που ζούσε το παιδάκι, σε ποιο σχολείο πήγαινε κλπ και να ενημερώσει την salud publico η οποία αποφάσισε πόσο και σε τι έκταση θα ψεκάσει την περιοχή, καθώς και τα άλλα μέτρα που θα πάρει. Τα  πρώτα μέτρα που λαμβάνονται συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκτός από τις απολυμάνσεις των κτιρίων -τα οποία αρκετά είναι παλιά και σε όχι καλή κατάσταση- έχουν να κάνουν με την υγιεινή των τροφίμων και κυρίως με το νερό, καθώς το δίκτυο ύδρευσης είναι παλιό, και σε αρκετές περιοχές το νερό είναι υφάλμυρο και μεταφέρεται με υδροφόρες από άλλες περιοχές.

Τον Ιούλιο επίσης, υπήρξαν τα κρούσματα χολέρας στην επαρχία Γκράνμα για τα οποία υπήρξαν επίσημες ανακοινώσεις στην τηλεόραση και συνεχής ενημέρωση. Δεν υπήρξε κανένας πανικός, και η πόλη συνέχισε τη ζωή της, οι Κουβανοί τις δουλείες τους με την βεβαιότητα και την αυτοπεποίθηση ότι έχουν ένα κράτος, που όπως και να το κρίνουν, είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν, σε αυτά τα θέματα ”χαλαρά  το' χει"! Είναι αξιοσημείωτο ότι για κάποιες μέρες, η περιοχή μπήκε σχεδόν σε καραντίνα, εξετάστηκε το σύνολο του πληθυσμού και πάρθηκαν μια σειρά μέτρα πολιτικής προστασίας, αντίστοιχα με αυτά που λαμβάνονται κάθε χρόνο όταν χτυπάνε οι τυφώνες το νησί. Και στην επαρχία Γκράνμα υπήρχε πρόσφατη δυσκολία, γιατί στο ορεινό της τμήμα ζούνε σχεδόν 40.000 οικογένειες νομαδικά, σε ξύλινες καλύβες, με νερό από ποτάμια και πηγές, και σε πολύ μικρούς οικισμούς.

Αυτή είναι η εμπειρία μας από το πως γνωρίσαμε το κουβανικό σύστημα υγείας. Δεν είμαστε "αντικειμενικοί", είμαστε στρατευμένοι στην υπεράσπιση της κουβανικής επανάστασης. Νοιώθουμε ότι έχουμε το βαρύ καθήκον να ανασκευάζουμε τα ψέματα της αντικουβανικής ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, καθώς το μόνο που διαθέτει η Κούβα   στο εξωτερικό, είναι τα εκατομμύρια των φίλων της,  όπως εμείς. Εξ αιτίας αυτού, εμείς είμαστε πολύ πιο απαιτητικοί απέναντι στην κουβανική επανάσταση, απ΄ότι ο κάθε τουρίστας που θεωρεί ότι πάει σε μια τριτοκοσμική χώρα, με πούρα, μουσική και ωραίες παραλίες.
 Παρ όλα αυτά όμως , εντυπωσιαστήκαμε.

Υ.Γ "To θέμα έχει κλείσει" , όσο αφορά τα κρούσματα χολέρας στην Αβάνα, σύμφωνα με ανακοίνωση των κουβανικών αρχών (20/1/2013)