Καλώς ήρθατε στη Mπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός στη γεωπολιτική για να αντιληφθεί ότι η Μπολιβαριανή Δημοκρατία είναι θύμα ενός υβριδικού πολέμου. Οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει διάφορους μηχανισμούς για να νικήσουν την Μπολιβαριανή επανάσταση, αλλά προς έκπληξή τους, έχουν ηττηθεί σχεδόν σε κάθε μάχη που ενεπλάκησαν.
Πιθανώς, η αυτοκρατορία της εποχής μας δεν έχει καταλάβει ότι ο Μπολιβαριανισμός είναι ένα Δόγμα αντίστασης και απελευθέρωσης, είναι το αντίδοτο στο αποικιοκρατικό δόγμα Μονρόε, ότι ο Μπολιβαριανισμός, μεταξύ άλλων, ήταν ιστορικά και είναι αντιιμπεριαλιστικός.
Σε αυτή την αντιπαράθεση, η Βενεζουέλα έχει καταφέρει να εδραιώσει τις ικανότητες αντίστασής της σε πολλούς τομείς, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε ακόμη ευάλωτοι στον νομισματικό και οικονομικό τομέα. Όπως επίσης πρέπει να αναγνωριστεί ότι αυτή η ευπάθεια δεν αφορά μόνο τη Βενεζουέλα, αλλά επηρεάζει σχεδόν όλα τα έθνη που βρίσκονται στο στόχαστρο της αυτοκρατορίας, αλλά δεν θεωρούνται έθνη εφεδρείας.
Αυτή η πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα του παγκόσμιου νομισματικού συστήματος που εφαρμόστηκε μετά τις συμφωνίες Breton Wood I και II, όπου οι ΗΠΑ κατάφεραν να συγκεντρώσουν και να εδραιώσουν τον έλεγχο του νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτή η συγκέντρωση εξουσίας σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν τόσο δραματική που σήμερα ολόκληρες κοινωνίες μπορούν να αποσταθεροποιηθούν και να οδηγηθούν σε οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό χάος, μέσω απλών φημών και χειρισμών ενός μόνο οικονομικού δείκτη, όπως η νομισματική συναλλαγματική ισοτιμία, ή το επιτόκιο του δολαρίου, ή η τιμή ενός εμπορεύματος όπως το πετρέλαιο, όπως ακριβώς συνέβη το 2014.
Γι’ αυτό, θεωρούμε ότι ένα από τα πιο εξελιγμένα και αποτελεσματικά μέσα των αυτοκρατορικών υβριδικών πολέμων εναντίον κυρίαρχων κρατών, ήταν το σαμποτάζ και οι αποσταθεροποιήσεις μέσω της χειραγώγησης κάποιων δεικτών και της εκμετάλλευσης της δυναμικής ρευστότητας της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ και της ελεύθερης ροής κεφαλαίων, οι οποίες διαφθείρουν τις παραγωγικές και διανεμητικές σχέσεις μιας κοινωνίας και οδηγούν στην ανάδειξη των φυσικών κακών της αγοράς, όπως η κερδοσκοπία, ο αποθησαυρισμός, η αστάθεια των τιμών, η μαύρη αγορά, η διακίνηση απαγορευμένων αγαθών, το λαθρεμπόριο, η φυγή κεφαλαίων και η επίθεση στο εθνικό νόμισμα και, τέλος, ως συνέπεια, η αποδυνάμωση της αγοραστικής δύναμης και η απώλεια της εμπιστοσύνης του πληθυσμού στο κοινωνικό κράτος που μπορεί να οδηγήσει σε χάος και αποσταθεροποίηση.
Τολμώ να σκεφτώ ότι πιθανώς μια από τις βασικές πρακτικές της αυτοκρατορίας είναι να είναι οι "διαχειριστές του χάους" ως μηχανισμός αποικισμού.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του ΔΝΤ, σχεδόν 60 χώρες θα έχουν φέτος οικονομικά προβλήματα ως αποτέλεσμα της αύξησης του επιτοκίου του δολαρίου ΗΠΑ.
Η Βενεζουέλα, η Αργεντινή, η Τουρκία, το Πακιστάν, ο Λίβανος, η Αίγυπτος και άλλες χώρες, δεν μπορούν να να κατανοήσουν πώς τα νομίσματά τους μπορούν να υποτιμώνται έναντι του δολαρίου σε καθημερινή βάση, ούτε μπορούν να οραματιστούν εναλλακτικές λύσεις που να λειτουργούν. Φυσικά, το ΔΝΤ έχει πάντα τις λύσεις, μειώνοντας το κοινωνικό κράτος και παραδίδοντας τα περιουσιακά του στοιχεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο, κυρίως στο χρηματοπιστωτικό, με αντάλλαγμα δάνεια.
Στη περίπτωση της Βενεζουέλας, μέσω ιστότοπων που διαχειρίζονται από τις ΗΠΑ, οι οποίες υπαγορεύουν την υποτιθέμενη τιμή του εθνικού νομίσματος και, ως εκ τούτου, τον πληθωριστικό δείκτη, έχουν συχνά καταφέρει να πλήξουν την αγοραστική δύναμη των εργαζόμενων στρωμάτων, να μειώσουν τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών προτεραιοτήτων και, φυσικά, να προωθήσουν τη δυσπιστία στην εξουσία του κράτους, απειλώντας έτσι τη μπολιβαριανή διαδικασία.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, μετά την κρίση του 2007-2008, η Κίνα, η Ρωσία και άλλοι, κατανόησαν την επείγουσα ανάγκη επανεξέτασης του διεθνούς νομισματικού συστήματος, αλλά το 2022, μετά την απόφαση του ΝΑΤΟ να στρατιωτικοποιήσει το διεθνές νομισματικό σύστημα, με την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία, η ιδέα της απο-δολαριοποίησης επανέρχεται με μεγαλύτερη ισχύ και αναδεικνύεται η σημασία της ψηφιακής τεχνολογίας, που εφαρμόζεται στο κρατικό χρήμα και σε άλλους συμπληρωματικούς τομείς.
Ο επανασχεδιασμός του διεθνούς νομισματικού συστήματος θα είναι μια συλλογική προσπάθεια των εθνών που πλήττονται από την κατάχρηση της αυτοκρατορίας σε αυτόν τον τομέα. Ταυτόχρονα, όμως, επανέρχεται η συνειδητοποίηση ότι η λογική της ελεύθερης αγοράς επέτρεψε την αυτοκρατορική διείσδυση μέσω του χάους.
Από αυτή τη συνειδητοποίηση προκύπτει η ανάγκη να ελεγχθεί το χάος και σε αντάλλαγμα να αναπτυχθούν συστηματικές λύσεις που θα επιτρέψουν στο εθνικό κράτος να έχει την ικανότητα να διαχειρίζεται τη δυναμική των αγορών και των κοινωνικο-παραγωγικών ανταλλαγών, ως αμυντικό σύστημα- και να κλείσει την πόρτα στο σαμποτάζ της αυτοκρατορίας.
Ψηφιακή υποδομή κατά του οικονομικού σαμποτάζ από την αυτοκρατορία
Τεχνολογικά, έχει σημειωθεί πρόοδος στην ικανότητα διαχείρισης των απαραίτητων ελέγχων των παραγωγικών και διανεμητικών διαδικασιών μέσω ψηφιακών συστημάτων επεξεργασίας πληροφοριών και επικοινωνιών.
Αυτά καθιστούν δυνατή την επανεξέταση της χρήσης του συγκεντρωτικού σχεδιασμού, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα διάφανο αποτελεσματικό και ολοκληρωμένο σύστημα ως υποδομή για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού και να προωθηθεί έτσι η οικοδόμηση μιας περιεκτικής και συνεκτικής κοινωνικής τάξης.
Ιστορική προοπτική: Ψηφιακός τρόπος παραγωγής και ελέγχου
Από τη σκοπιά του ιστορικού υλισμού, εκείνοι που ελέγχουν την ψηφιακή τεχνολογία θεωρείται ότι ελέγχουν τις παραγωγικές σχέσεις.
Η δυναμική αυτής της σύγκρουσης μπορεί να εκδηλωθεί μεταξύ:
1) της κυριαρχίας του κοινωνικού κράτους και.
2) της νεοαποικιοκρατίας που εκφράζεται με την επιβολή της ηγεμονίας του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος και της τεχνο- φεουδαρχίας.
Ένας τομέας αυτής της σύγκρουσης έγκειται στον έλεγχο του νομισματικού συστήματος - της κεντρικής τεχνολογίας ψηφιακού χρήματος - μεταξύ 1) των κεντρικών τραπεζών των εθνικών κρατών και 2) της ηγεμονικής τραπεζικής ηγεμονίας του Παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος.
Ένας άλλος χώρος αυτής της σύγκρουσης έγκειται στον έλεγχο της διανομής της κοινωνικής παραγωγικότητας: 1) αν τα εθνικά κράτη θα καταφέρουν να δημιουργήσουν ένα έξυπνο, χωρίς αποκλεισμούς και δίκαιο ψηφιακό σύστημα μέσω ενός διαφανούς συστήματος διάρθρωσης του κόστους και των τιμών και αλυσιδωτής διαχείρισης της πραγματικής οικονομίας και ελέγχου των αποθεμάτων ή 2) αν οι κερδοσκόποι του ιδιωτικού κεφαλαίου θα συνεχίσουν να λεηλατούν την κοινωνική παραγωγικότητα.
Η πρόταση
Το προτεινόμενο σύστημα εξετάζει και τα δύο πεδία σύγκρουσης και αποσκοπεί στο σχεδιασμό μιας υποδομής για την καθιέρωση της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας που είναι απαραίτητες για ένα σοσιαλιστικό κράτος. Το σύστημα τείνει να είναι σε μεγάλο βαθμό ψηφιακό, στο οποίο μειώνεται η πιθανότητα διαφθοράς. Βασίζεται στις τελευταίες εξελίξεις στα ψηφιακά συστήματα, τα gran data και τις τηλεπικοινωνίες.
Το σύστημα είναι οργανωμένο σε δύο υποσυστήματα:
Ψηφιακό χρήμα (εννοείται το ψηφιακό χρήμα της Κεντρικής Τράπεζας)
Ψηφιακό, καθολικό, ενιαίο και συγκεντρωτικό λογιστικό σύστημα (νοούμενο ως σύστημα συνεχούς ελέγχου των συναλλαγών).
Τα υποσυστήματα αυτά θα πρέπει να είναι συμπληρωματικά και ολοκληρωμένα μεταξύ τους, μέσω του φορολογικού-ψηφιακού τιμολογίου, προκειμένου να δημιουργηθεί μια συστηματική υποδομή διαφάνειας.
Καθιερώνεται ένα διασυνδεμένο σύστημα
1) του προγραμματιζόμενου ψηφιακού χρήματος
α. ως σταθερής λογιστικής μονάδας
β. και ως ψηφιακός μηχανισμός ελέγχου,
2) του ψηφιακού-φορολογικού τιμολογίου
α. ως ψηφιακή εγγραφή της κοινωνικοοικονομικής συναλλαγής
και
3. ενός κεντρικού λογιστικού συστήματος που
α. καταγράφει και επεξεργάζεται όλες τις κοινωνικοοικονομικές συναλλαγές
Ψηφιακό χρήμα
Το χρήμα, για την εσωτερική του χρήση στο πλαίσιο μιας οικονομίας, προκειμένου να μην καταστεί το ίδιο ένα εμπορεύσιμο και ευμετάβλητο περιουσιακό στοιχείο, δεν χρειάζεται απαραίτητα να αντιπροσωπεύεται από οποιοδήποτε φυσικό μέσο, ούτε απαιτεί κάποια υλική υποστήριξη, ούτε χρειάζεται να έχει δική του αξία. Το χρήμα μπορεί να προσαρμοστεί σε άλλες τεχνολογικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της αφηρημένης και διαδικτυακής ψηφιακής τεχνολογίας.
Όταν το χρήμα είναι ψηφιακό, ΔΕΝ απαιτείται να είναι ένα μέσο ανταλλαγής και/ή ένα απόθεμα αξίας, ή για να ειπωθεί διαφορετικά, ένα κερδοσκοπικό εμπόρευμα, απαιτείται όμως να είναι πρωτίστως μια λογιστική μονάδα. Το ψηφιακό χρήμα απαιτεί μια υποδομή ή/και τεχνολογική ικανότητα για την επεξεργασία δεδομένων και τις επικοινωνίες, που διαχειρίζεται εξ ολοκλήρου υπό εθνική κυριαρχία και απαιτεί θεσμική και λειτουργική διαφάνεια και αποτελεσματικότητα.
Η ψηφιοποίηση διευκολύνει την αυτοματοποίηση της διαφανούς διαχείρισης των λειτουργιών του χρήματος ως λογιστικής μονάδας και ως ψηφιακού συστήματος ελέγχου για τη διαφανή μέτρηση και τη δίκαιη διανομή του κοινωνικού πλούτου, εξαλείφοντας τη στρέβλωση που προκύπτει από την αντιμετώπιση του χρήματος ως εμπορεύματος, αυτόνομου, ανώνυμου, αποκομμένου από την κοινωνικο-παραγωγική πράξη.
Ένα ψηφιακό χρήμα θα έχει την ικανότητα για ψηφιακά προγραμματισμένη κλιμάκωση, ώστε να επιτρέπει ή να αρνείται συναλλαγές ανταλλαγής σύμφωνα με προκαθορισμένα πρότυπα και σε πραγματικό χρόνο. Θα είναι δυνατόν να ΣΥΝΔΕΕΙ και να ΔΕΣΜΕΥΕΙ ένα συγκεκριμένο προϊόν σε μια ζώνη τιμών. Το προγραμματιζόμενο ψηφιακό χρήμα θα είναι ο διακόπτης στο πλαίσιο του συστήματος ψηφιακής διακυβέρνησης και θα αποτελεί διαρθρωτικό μέσο για τη διαφανή και αποτελεσματική εφαρμογή των κοινωνικοοικονομικών πολιτικών.
Φορολογικό-ψηφιακό τιμολόγιο
Το φορολογικό-ψηφιακό τιμολόγιο είναι το μέσο που παράγεται ηλεκτρονικά, από το κεντρικό σύστημα τιμολόγησης, ενσωματωμένο στο κεντρικό λογιστικό σύστημα. Έτσι, κανένα άλλο νόμιμο σύστημα τιμολόγησης δεν θα μπορεί να εγκρίνει πληρωμές με ψηφιακό χρήμα. Το φορολογικό-ψηφιακό τιμολόγιο θα απαιτείται σε όλες τις πράξεις ανταλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των χρηματοπιστωτικών τραπεζικών πράξεων, όπου δημιουργείται και διακινείται η μεγάλη μάζα του χρήματος με τη μορφή πιστώσεων.
Το φορολογικό-ψηφιακό τιμολόγιο αποτυπώνει και αντανακλά την άρθρωση μεταξύ της πραγματικής οικονομίας και της κατασκευής της εντός της κεντρικής λογιστικής πλατφόρμας ψηφιακής εικόνας. Αλληλεπιδρά επίσης σε πραγματικό χρόνο με την κεντρική πλατφόρμα για τον έλεγχο, την επαλήθευση, την έγκριση και, αν χρειαστεί, τη ρύθμιση της ανταλλαγής, μέσω της κλιμάκωσης του ψηφιακού χρήματος.
Ψηφιακό λογιστικό σύστημα καθολικό, ενιαίο και συγκεντρωτικό
Ένα καθολικό, ενιαίο και συγκεντρωτικό ψηφιακό λογιστικό σύστημα, το οποίο θα βασίζεται στη διασυνδεδεμένη και σωρευτική χρήση φορολογικών-ψηφιακών τιμολογίων, θα εξυπηρετούσε τη λήψη ακριβών στοιχείων για όλες τις κοινωνικές ανταλλαγές. Το σύστημα πρέπει να είναι καθολικό και μοναδικό, όχι εθελοντικό αλλά υποχρεωτικό.
Το σύστημα απαιτεί την επιλογή λογισμικού προγραμματισμού κυβερνητικών πόρων (GRP), συμπεριλαμβανομένου λογιστικού λογισμικού, το οποίο μπορεί να μεταφορτώνεται δωρεάν και να πιστοποιείται για κάθε χρήστη από την αρχή είσπραξης φόρων. Απαιτείται η μετάβαση από τις φορολογικές δηλώσεις σε ένα πλήρες, ολοκληρωμένο και διαφανές λογιστικό αρχείο, σε πραγματικό χρόνο- και η μόνιμη διασύνδεση με την ψηφιακή τιμολόγηση , με την κεντρική λογιστική πλατφόρμα. ΔΕΝ θα υπάρχουν εναλλακτικά ή αυτοτελή λογιστικά βιβλία που να είναι νόμιμα.
Η κατασκευή της πλατφόρμας μπορεί να είναι ευέλικτη λόγω της αλληλεξάρτησης και της ενσωμάτωσης 1) της διαδοχικής αλυσιδωτής σύνδεσης των φορολογικών-ψηφιακών τιμολογίων εντός του κεντρικού λογιστικού συστήματος και 2) της μαζικοποίησης της χρήσης του ψηφιακού χρήματος. Το σύστημα θα αποτελέσει την πληροφοριακή υποδομή που θα παρέχει διαφανή και αποτελεσματική πρόσβαση σε όλα τα δεδομένα που σχετίζονται με τις κοινωνικοοικονομικές ανταλλαγές.
Συστήματα αναγνώρισης, τυποποίησης, σειριοποίησης, παρακολούθησης, εντοπισμού και ιχνηλάτισης
Το σύστημα απαιτεί ένα προσωπικό, ψηφιακό σύστημα ταυτοποίησης ενσωματωμένο στο ψηφιακό σύστημα διαχείρισης μετρητών και στο φορολογικό σύστημα. Απαιτεί επίσης τυποποίηση και κωδικοποίηση κάθε προϊόντος και υπηρεσίας σύμφωνα με ένα σύστημα εναρμονισμένο με άλλα διεθνή συστήματα. Η τυποποίηση των χαρακτηριστικών και των προδιαγραφών των προϊόντων και των υπηρεσιών διευκολύνει τη διαφανή, δίκαιη και αποτελεσματική ανταλλαγή. Επιπλέον, διευκολύνει τη σειριοποίηση, την παρακολούθηση και τον εντοπισμό από την πρώτη ύλη έως τον τελικό χρήστη, ενώ οι κινήσεις του συνδέονται με φορολογικά-ψηφιακά τιμολόγια, που εξαρτώνται και ελέγχονται από την έγκριση του κεντρικού λογιστικού συστήματος και τον διακανονισμό του ψηφιακού χρήματος.
Σωρευτική κατασκευή των δεσμών παραγωγής
Το σύστημα θα οικοδομηθεί σωρευτικά, επιτυγχάνοντας στα πρώτα στάδια στατιστικές αναφορές των δομών κόστους, και σταδιακά, καθώς παγιώνεται με μεγαλύτερη γνώση των δεσμών, θα αποσαφηνίζονται και θα εξειδικεύονται οι ιδιαιτερότητες των πιθανών διαφορών στις διαδικασίες και το σχετικό κόστος.
Το σύστημα θα αρχίσει να εφαρμόζεται στους πρωτογενείς τομείς της οικονομίας και σε ορισμένους άλλους καλά δομημένους τομείς, όπως ο τομέας των φαρμάκων, οι οποίοι είναι σχετικά καλύτερα κωδικοποιημένοι, διασυνδεμένοι και ρυθμιζόμενοι. Με το ίδιο σύστημα αλυσιδωτής παραγωγής, θα σημειωθεί πρόοδος για την επέκταση της εφαρμογής του στους δευτερογενείς τομείς και πέραν αυτών.
Προοδευτική ένταξη των οικονομικών φορέων
Προβλέπεται η ένταξη της αγροτικής οικονομίας και η σταδιακή επισημοποίηση της παραοικονομίας, ανάλογα με την πρόσβαση στην τεχνολογία του ψηφιακού χρήματος. Προκειμένου να είναι δυνατή η τιμολόγηση, η είσπραξη ή/και η πληρωμή, το σύστημα ενσωματώνεται ψηφιακά:
1) τις φορολογικές ταυτότητες των μερών,
2) την τιμολόγηση από τη λογιστική πλατφόρμα, και
3) την διακίνηση του χρήματος.
Η λογιστική πλατφόρμα διευκολύνει την ανταλλαγή, διότι αναγνωρίζει και συνδέει αυτόματα τους χρήστες, που εκτελούν την ίδια πράξη, χρησιμοποιώντας το ίδιο εργαλείο εργασίας. Οι πράξεις καταγράφονται ψηφιακά με διπλές εγγραφές στους συγκεκριμένους λογαριασμούς κάθε φορολογικής ταυτότητας εντός της λογιστικής πλατφόρμας, δημιουργώντας τα λογιστικά υπόλοιπα και αφαιρώντας τους φόρους σε πραγματικό χρόνο.
Λειτουργία και δυναμική του συστήματος
Το σύστημα έχει τη δυνατότητα να εγκρίνει ή να απορρίπτει συναλλαγές, μετά από επανεξέταση με το κεντρικό λογιστικό σύστημα, όπου συγκρίνονται με τις καθιερωμένες αναφορές που προκύπτουν από τη μόνιμη ανάλυση των δομών κόστους και τιμών και να τις επικυρώνει με τις μόνιμες κινήσεις των αποθεμάτων.
Με την κλιμάκωση του ψηφιακού χρήματος, κάθε προϊόν ή υπηρεσία μπορεί να ΔΕΣΜΕΥΤΕΙ ψηφιακά σε μια ζώνη τιμών, χωρίς να υπερβαίνει το προσυμφωνημένο ανώτατο όριο, μέσω ενός συστήματος ελέγχου αποθεμάτων και αυτόματης εξουσιοδότησης επεξεργασίας πληρωμών, που βασίζεται στη χρήση προγραμματιζόμενου ψηφιακού χρήματος.
Μόνο με την έγκριση του ψηφιακού φορολογικού τιμολογίου πραγματοποιείται η πληρωμή με ψηφιακό χρήμα και, κατά συνέπεια, η ανταλλαγή. ΔΕΝ είναι δυνατή η πραγματοποίοηση της συναλλαγής , χωρίς το προηγουμένως εγκεκριμένο ψηφιακό φορολογικό-ψηφιακό τιμολόγιο, προκειμένου να εκπληρωθούν οι φορολογικές υποχρεώσεις και οι υποχρεώσεις διαχείρισης τιμών.
Εάν οι τιμές που θα τιμολογηθούν ΔΕΝ είναι σύμφωνες με τις καθορισμένες κλίμακες ή εάν τα προς ανταλλαγή εμπορεύματα ΔΕΝ είναι σύμφωνα με τη δηλωθείσα απογραφή, η συναλλαγή μπλοκάρεται και δεν μπορεί να εκτελεστεί. Κατά συνέπεια, ΔΕΝ θα υπάρξει ανταλλαγή ψηφιακού χρήματος με αγαθά, δημιουργώντας συναγερμό για πιθανή επανεξέταση ή έλεγχο.
Εάν διαπιστωθεί αδικαιολόγητη ασυμφωνία, μπλοκάρεται η προμήθεια αγαθών ή υπηρεσιών εντός της αλυσίδας παραγωγής. ΔΕΝ είναι δυνατή η τιμολόγηση, η παραλαβή ή η προμήθεια αγαθών για περαιτέρω κυκλοφορία. Επίσης απαγορεύεται για καθορισμένο χρονικό διάστημα, η χρήση του συστήματος για την τιμολόγηση και την είσπραξη ως τιμωρητικό και αποτρεπτικό μέτρο στο μέλλον.
Με τον ψηφιακό τρόπο παραγωγής και ελέγχου, ενισχύεται η ικανότητα άμυνας κατά του σαμποτάζ από την αυτοκρατορία
Με τη συστηματική και ολοκληρωμένη χρήση των τεχνολογιών επεξεργασίας δεδομένων και επικοινωνιών, μπορεί να δημιουργηθεί ένα κεντρικό ψηφιακό σύστημα που θα ελέγχει τη δυναμική της ελεύθερης αγοράς και θα αντιμετωπίζει τις επιθέσεις κατά της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής σταθερότητας και θα επιτρέπει την οριστική μετάβαση από την αποκλειστική κατανομή της ελεύθερης αγοράς στην κοινωνική διαχείριση των διαδικασιών παραγωγής και διανομής.
Η πρόταση βασίζεται στην υπάρχουσα, δοκιμασμένη και προσιτή τεχνολογία και μηχανική. Η υποδομή για το σοσιαλισμό μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή ως αμυντικό σύστημα κατά του οικονομικού σαμποτάζ από την αυτοκρατορία.
