Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Τι δε λένε τα μεγάλα ΜΜΕ: Η Κούβα και η Βραζιλία κάνουν περισσότερα για τη μηνιγγίτιδα στην Αφρική από τις πολυεθνικές και τον... Μπιλ Γκέιτς


Ένα μεγάλο θέμα που δεν το έχουν προβάλει καθόλου τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης των πλούσιων χωρών, με εξαίρεση κάποια εξειδικευμένα ιατρικά έντυπα.

Το 2006 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου: ΄Ήταν άμεση ανάγκη να γίνει μαζική παραγωγή και στο χαμηλότερο δυνατό κόστος εμβολίων κατά της μηνιγγίτιδας A και C, για 23 χώρες της υποσαχάριας Αφρικής στη λεγόμενη "Ζώνη της Μηνιγγίτιδας", που εκτείνεται από τη Σενεγάλη μέχρι την Αιθιοπία (βλ. χάρτη). Μια περιοχή όπου κατοικούν 430 εκ. άνθρωποι.

Μόνο μια πολυεθνική φαρμακευτική εταιρία παρασκεύαζε το συμβόλαιο, η Sanofi Pasteur, αλλά λόγω της χαμηλής κερδοφορίας του είχε μειώσει δραστικά την παραγωγή του, με αποτέλεσμα η Αφρική να απειλείται με υγειονομική κρίση. Τότε ο ΠΟΥ απευθύνθηκε σε δημόσια και ιδιωτικά εργαστήρια απ' όλο τον κόσμο. Καμιά πολυεθνική δεν ενδιαφέρθηκε να συνδράμει σε αυτό τον ανθρωπιστικό σκοπό, θεωρώντας προφανώς το συγκεκριμένο εμβόλιο μη "ανταποδοτικό".


Μόνο δύο δημόσια εργαστήρια ανταποκρίθηκαν: Το Ινστιτούτο Finlay από την Κούβα και το Ινστιτούτο Bio-Manguinhos από την Βραζιλία. Η συνεργασία των δύο εργαστηρίων έδωσε το εμβόλιο vax-MEN-AC, σχεδιασμένο ειδικά για τη μηνιγγίτιδα που εμφανίζεται στην Αφρική. Επιπλέον μείωσαν πάνω από 20 φορές την τιμή του: Από τα 20 περίπου δολάρια που ήταν η "τιμής της αγοράς", στα 95 μόλις σεντς.

Συνολικά τα δύο ινστιτούτα παρήγαγαν 19 εκατομμύρια εμβόλια τέτοιου τύπου, τα οποία διέθεσαν σε οργανώσεις όπως ο ΠΟΥ, η UNICEF, ο Ερυθρός Σταυρός και οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα. Η Κούβα και η Βραζιλία εργάζονται από κοινού και σε άλλα προγράμματα υγείας για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπως η επανασύσταση του συστήματος δημόσιας υγείας της Αϊτής. Ένα ακόμα παράδειγμα επιτυχημένης συνεργασίας Νότου-Νότου.

Παρόλα αυτά, τέτοιου είδους ειδήσεις αποσιωπούνται από τα μεγάλα δυτικά μέσα ενημέρωσης, που αντίθετα υπερπροβάλουν μικρότερης κλίμακας και αποτελεσματικότητας προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας από πολυεθνικές εταιρίες ή "φιλάνθρωπους" δισεκατομμυριούχους όπως ο Μπιλ Γκέιτς. Ο βασικός λόγος που το κάνουν αυτό, είναι ότι οι πετυχημένες συνεργασίες Νότου-Νότου καταρρίπτουν δύο βασικούς αστικούς μύθους:

1) Ότι μόνο ο πλούσιος Βορράς μπορεί να βοηθήσει το φτωχό Νότο και
2) Ότι μόνο η "ιδιωτική πρωτοβουλία" μπορεί να δώσει λύσεις σε προβλήματα τόσο σοβαρά.

Το παράδειγμά μας δείχνει ότι οι ιδιωτικές πολυεθνικές εταιρίες, λειτουργώντας με μοναδικό κίνητρο το κέρδος, καθώς και οι περισσότερες κυβερνήσεις των χωρών του λεγόμενου "Πρώτου Κόσμου", αδιαφορούν για τη ζωή και την υγεία εκατομμύριων άνθρωπων στην Αφρική, αλλά και την Ασία και τη Λατινική Αμερική. Για καλή τους τύχη, πολλοί από αυτούς τους ανθρωπους βρήκαν λύση στο πρόβλημά τους χάρη στην πολιτική βούληση δύο χωρών του Νότου, οι οποίες -συμπτωματικά- έχουν αριστερό προσανατολισμό. 

Τα παραπάνω παρουσιάζονται και στο σύντομο ντοκυμανταίρ του Cubainformación