Πηγή: Prensa-latina.cu
Αυτή η πολιτική φυλάκιση στη Φυλακή Μοντέλο ακολούθησε τη δίκη για τις επιθέσεις στους στρατώνες Μονκάδα, στο Σαντιάγο της Κούβας, και Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεδες, στο Μπαγιάμο, οι οποίες, με επικεφαλής τον Φιντέλ το 1953, ξεκίνησαντην εξέγερση εναντίον της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα (1952-1959).
Η απελευθέρωση από την Εθνική Φυλακή Ανδρών της Νήσου των Πεύκων (Isla de los Pinos), με όνομα Φυλακή Μοντέλο, ήταν δυνατή χάρη σε ένα ισχυρό κίνημα υπέρ της αμνηστίας που κέρδισε δύναμη σε όλη τη χώρα και έγινε η μεγαλύτερη κινητοποίηση υπέρ αυτού του σκοπού που πραγματοποιήθηκε έως τότε.
Με την έξοδό του από τη φυλακή, ο Φιντέλ παραχώρησε συνέντευξη τύπου στο ξενοδοχείο Νήσος των Πεύκων, στην οδό Μαρτί της Νουέβα Χερόνα, και παρέδωσε στα μέσα ενημέρωσης το Μανιφέστο στον κουβανικό λαό, στο οποίο ανακοίνωσε τη συνέχεια του αγώνα:
"Η ελευθερία μας δεν θα είναι από γιορτή ή ανάπαυση, αλλά από πάλη και καθήκον, από αδιάκοπο αγώνα από την πρώτη μέρα, ένθερμο έργο για μια χώρα χωρίς δεσποτισμό ή δυστυχία, της οποίας το καλύτερο πεπρωμένο τίποτα και κανείς δεν θα μπορεί να αλλάξει".
"Η χώρα στέκεται θαυμάσια εναντίον εκείνων που την κακοποιούν, βλέπουμε να αναδύεται μια νέα πίστη, μια ασυνήθιστη αφύπνιση στην εθνική συνείδηση.
Να προσπαθείς να την πνίξεις είναι σαν να προκαλείς μια άνευ προηγουμένου καταστροφή της οποίας τα ζοφερά αποτελέσματα θα πέσουν στα κεφάλια των ενόχων", τόνισε.
Λιγότερο από δύο μήνες μετά, ο Φιντέλ Κάστρο έφυγε για το Μεξικό όπου ετοίμασε την εκστρατεία του πλοιάριου Γκράνμα που αποβιβάστηκε στην ανατολική Κούβα για να ξεκινήσει τον ανταρτικό αγώνα στη Σιέρα Μαέστρα, η οποία κατέληξε στη νίκη των επαναστατικών δυνάμεων την 1η Γενάρη 1959.
