Πηγή: Telesur
Επιστρέφουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων η Γενική Εργατική (Συνομοσπονδία) Βολιβίας - COB - και η κυβέρνηση της χώρας, μετά από απεργία δύο εβδομάδων με μεγάλο οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο. Βασικό αίτημα των απεργών, κατά κύριο λόγο στα ορυχεία αλλά και τη δημόσια εκπαίδευση, είναι η αύξηση των συντάξεων.
Μετά από βελτιωμένη αντιπρόταση της κυβέρνησης η COB αποφάσισε αναστολή των κινητοποιήσεων για 48 ώρες, και επιφυλάσσεται μελλοντικά ανάλογα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Αν και οι απεργοί δεν είναι πλήρως ικανοποιημένοι από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης, συμφώνησαν να αναστείλουν την απεργία. Ανάμεσά τους και οι περίπου 5.000 εργαζόμενοι στο Ουανούνι, το μεγαλύτερο ορυχείο κασσίτερου της χώρας. Σήμερα θα ξαναγίνει συνάντηση μεταξύ 40 ηγετών των σημαντικότερων συνδικάτων για να καθορίσουν τη μετέπειτα στάση τους.
Στις συνομιλίες από την πλευρά της κυβέρνησης συμμετέχουν οι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Λουίς Άρσε, Κυβερνήσεως, Κάρλος Ρομέρο, και Εργασίας, Ντανιέλ Σαντάγια. Τα συνδικάτα εκπροσωπεί ο γραμματέας της COB, Χουάν Κάρλος Τρουχίγιο. Οι πρώτες ενδείξεις φανερώνουν θετικό κλίμα και διάθεση εκατέρωθεν για συμβιβαστική συμφωνία.
Μετά από βελτιωμένη αντιπρόταση της κυβέρνησης η COB αποφάσισε αναστολή των κινητοποιήσεων για 48 ώρες, και επιφυλάσσεται μελλοντικά ανάλογα με την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Αν και οι απεργοί δεν είναι πλήρως ικανοποιημένοι από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης, συμφώνησαν να αναστείλουν την απεργία. Ανάμεσά τους και οι περίπου 5.000 εργαζόμενοι στο Ουανούνι, το μεγαλύτερο ορυχείο κασσίτερου της χώρας. Σήμερα θα ξαναγίνει συνάντηση μεταξύ 40 ηγετών των σημαντικότερων συνδικάτων για να καθορίσουν τη μετέπειτα στάση τους.
Στις συνομιλίες από την πλευρά της κυβέρνησης συμμετέχουν οι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών, Λουίς Άρσε, Κυβερνήσεως, Κάρλος Ρομέρο, και Εργασίας, Ντανιέλ Σαντάγια. Τα συνδικάτα εκπροσωπεί ο γραμματέας της COB, Χουάν Κάρλος Τρουχίγιο. Οι πρώτες ενδείξεις φανερώνουν θετικό κλίμα και διάθεση εκατέρωθεν για συμβιβαστική συμφωνία.
Το βασικό αίτημα των απεργών είναι να αυξηθούν οι συντάξεις, φτάνοντας στο 100% του τελικού μισθού, έναντι του 70% που ισχύει σήμερα. Μια τέτοια αύξηση ισοδυναμεί με ετήσια παροχή περίπου 8.000 μπολιβιάνος (1.147 δολαρίων) για τους εργαζόμενους στα ορυχεία και 5.000 μπολιβιάνος (715 δολ.) στους υπόλοιπους κλάδους.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι μια τέτοια αύξηση δεν είναι ρεαλιστική και βάζει σε κίνδυνο το συνταξιοδοτικό οικοδόμημα, ιδιαίτερα τις συντάξεις των μελλοντικών δικαιούχων. Επίσης τονίζει ότι το ισχύον σύστημα προήλθε μετά από διαβούλευση 4 ετών με τα συνδικάτα και μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια που εφαρμόζεται έχει δώσει συντάξεις σε πάνω από 21.700 άτομα, το 80% δηλαδή όσων είχαν συνταξιοδοτηθεί μέσα στα 13 χρόνια ισχύος του προηγούμενου νεοφιλελεύθερου συστήματος. Τέλος, ισχυρίζεται ότι το σύστημα που προτείνει η COB οφελεί λιγότερο από το 15% των εργαζόμενων με τις πιο υψηλές αποδοχές και 35 χρόνια ασφάλισης, εις βάρος του υπόλοιπου 85%.
Το ισχύον σύστημα θεσπίστηκε το 2010. Το γενικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης είναι 58 έτη. Ειδικά για τους μεταλλωρύχους είναι 56 και για τις τρίτεκνες μητέρες 55. Οι βασικοί πόροι του είναι εισφορά 3% επί των μικτών αποδοχών για τον εργοδότη και 0,5% για τον εργαζόμενο. Δεν προβλέπεται κοινωνική εισφορά του κράτους. Οι περισσότεροι συνταξιούχοι βγαίνουν στην σύνταξη με 25 έτη ασφάλισης, ελάχιστοι φτάνουν τα 35. Γι' αυτό η βελτίωση στη σύνταξη για όσους έχουν πάνω από 25 χρόνια είναι μικρή. Ομοίως και για όσους είχαν μεγάλη αύξηση μισθού προς το τέλος του εργασιακού βίου.
Οικονομολόγοι προτείνουν να προστεθεί κρατική συμμετοχή στο ασφαλιστικό σύστημα και να αυξηθεί το ποσοστό "αναπλήρωσης" σαν κίνητρο για παραμονή στην εργασία περισσότερα χρόνια. Ωστόσο, με δεδομένες τις ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες εργασίες στα περισσότερα επαγγέλματα - ιδιαίτερα στα ορυχεία - είναι εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο να εργάζεται κάποιος πάνω από 25-30 χρόνια. Επίσης σημειωτέον ότι το προσδόκιμο ζωής στη Βολιβία είναι περίπου 65 χρόνια για τους άνδρες και 70 για τις γυναίκες, 10 χρόνια δηλαδή λιγότερο από ότι στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
Το οικονομικό πλήγμα από την απεργία των δύο εβδομάδων υπολογίζεται σε τουλάχιστον 5 εκ. δολλάρια (6,5 εκ δολ. σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις). Κατά τη διάρκεια της πρώτης βδομάδας καταγράφηκαν τουλάχιστο 30 τραυματισμοί και πάνω από 300 συλλήψεις, με τους περισσότερους συλληφθέντες να αφεθούν στη συνέχεια ελέυθεροι. Αναφέρθηκαν επίσης καταστροφές στο οδικό δίκτυο και σε καλλιέργειες.
Η Βολιβία είναι χώρα με παράδοση στους εργατικούς αγώνες και τα επαναστατικά κινήματα. Το 1952 μεγάλο αντίκτυπο στην υποήπειρο είχε η επανάσταση των "σοβιέτ" των μεταλλωρύχων, το σημαντικότερο ίσως επαναστατικό γεγονός στη Λατινική Αμερική πριν την Κουβανική Επανάσταση. Το αποτέλεσμά της ήταν η επαναστατική κυβέρνηση του Βίκτορ Πας Εστενσόρο, η οποία έκανε πολλές προοδευτικές μεταρρυθμίσεις μέχρι το πραξικόπημα του Ρενέ Μπαριέντος (1964) που ανέκοψε βάναυσα τις δημοκρατικές ελευθερίες και τις φιλοεργατικές αλλαγές. Πιο πρόσφατα, στις αρχές της νέας χιλιετίας, οι εξεγέρσεις στην Κοτσαμπάμπα και άλλες πόλεις έβαλαν φρένο στις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού και της ενέργειας και έφεραν στην εξουσία τον συνδικαλιστή "κοκαλέρο" Έβο Μοράλες το 2006.
Συμπληρωματικές πηγές: