Πηγή • TrabajadoresΤο μοντέλο της Γερμανίας έχει εξαντληθεί. Η ατμομηχανή της Ευρώπης έμεινε πίσω: αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα του βιβλίου «Kaput (σπασμένο): το τέλος του γερμανικού οικονομικού θαύματος» του Γερμανού δημοσιογράφου Βόλφραμ Μουνκχάου.
Στο αποκορύφωμα της παγκοσμιοποίησης ήταν ο «παγκόσμιος πρωταθλητής των εξαγωγών», το ρωσικό φυσικό αέριο παρείχε φθηνά καύσιμα για τις βιομηχανίες της και η Κίνα ήταν σημαντικός εμπορικός εταίρος ως αγορά, ενώ τα αυτοκίνητα, τα χημικά και οι μηχανολογικές εταιρείες απολάμβαναν ευχάριστες στιγμές, αναφέρει το BBC World σε μια μακροσκελή ανάλυση.
Ο κόσμος στον οποίο κυριαρχούσε η Γερμανία δεν υπάρχει πλέον. Γεγονότα όπως το
Brexit, οι αυξήσεις των δασμών του τότε προέδρου Ντόναλντ Τραμπ (2017-2021), ο πόλεμος στην Ουκρανία και η άνοδος της Κίνας από αγοραστή σε ανταγωνιστή έχουν πλήξει το βιομηχανικό της μοντέλο, αναφέρεται.
Αυτές δεν ήταν οι μόνες αιτίες. «Ίσως το μεγαλύτερο σοκ απ' όλα προήλθε από την τεχνολογία», αναφέρει ο Μουνκχάου στο βιβλίο. «Η σημερινή Γερμανία έχει ένα από τα χειρότερα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας στην Ευρώπη. Το φαξ εξακολουθεί να κυριαρχεί στον στρατό και στα ιατρεία. Και υπάρχουν πολλά καταστήματα που εξακολουθούν να δέχονται μόνο μετρητά».
Όταν η αυτοκινητοβιομηχανία άρχισε να ασχολείται με τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οι Γερμανοί μάνατζερ αυτοκινήτων τα θεωρούσαν «παιχνίδια για κορίτσια», αναφέρει ως παράδειγμα ο επίσης διευθυντής του εξειδικευμένου μέσου ενημέρωσης EuroIntelligence, για να επιβεβαιώσει ότι η τεχνολογική παλαίωση ήταν ένας σημαντικός παράγοντας της πτώσης.
Ευθύνη της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ
Στη δεκαετία του 2010, η χώρα αύξησε την εξάρτησή της από το (φθηνότερο) ρωσικό φυσικό αέριο, επένδυσε λιγότερο σε οπτικές ίνες και ψηφιακές υποδομές και αύξησε την εξάρτησή της από τις εξαγωγές, αποφάσεις για τις οποίες ο Μουνκχάου κατηγορεί τη «μακρά βασιλεία της (πρώην καγκελαρίου) Άνγκελα Μέρκελ» (2005-2021).
 |
| Οι παραγγελίες προς τα γερμανικά εργοστάσια αυτοκινήτων κατέρρευσαν κατά 11,7% τον Ιούλιο. Foto DW |
Η κάποτε ζηλευτή χώρα του δυτικού κόσμου, στερήθηκε ουσιαστικών οικονομικών μεταρρυθμίσεων και επικεντρώθηκε υπερβολικά στην εξωτερική πολιτική εις βάρος της καινοτομίας και του μακροπρόθεσμου οικονομικού σχεδιασμού, γεγονός που οδήγησε στην ταλαιπωρία των μεγάλων παραγωγών στους τομείς της χημικής βιομηχανίας και της αυτοκινητοβιομηχανίας, παρασύροντας τις μικρές επιχειρήσεις που προμηθεύουν εξαρτήματα.
Το BBC ρώτησε τον Μουνκχάου αν η Γερμανία έχει σήμερα μια οικονομία με πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, την οποία κανείς δεν έχει συνηθίσει. «Τι πρόκειται να συμβεί στην Ευρώπη;»
Η πρώτη απάντηση ήταν λακωνική: «Η Ευρώπη θα υποφέρει». Συνέχισε εξηγώντας ότι αν η χώρα δεν αναπτύσσεται οικονομικά, δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος για να επεκτείνει τον προϋπολογισμό και θα είναι λιγότερο πρόθυμη να στηρίξει την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία είναι μεγάλος καθαρός χορηγός - επίσης ότι θα είναι απρόθυμη να χρηματοδοτήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η επιτυχία της Γερμανίας προκάλεσε την κρίση της
Φαίνεται παράδοξο, αλλά αυτό που ήταν δύναμη σε μια περίοδο είναι η βάση για την αδυναμία τώρα, είπε. Ήταν πολύ εξαρτημένη από τη Ρωσία και την Κίνα και, όσο η γεωπολιτική πήγαινε καλά, αυτό ήταν ένα σπουδαίο μοντέλο που παρήγαγε ανάπτυξη και ευημερία. Το ίδιο και με την τεχνολογία.
 |
Αισιοδοξία για σημάδια ανάκαμψης της γερμανικής χημικής βιομηχανίας. Foto Prensa Latina
|
Αλλά και οι δύο αυτοί παράγοντες έχουν αλλάξει, ενώ οι εταιρείες παραμένουν οι ίδιες, προσπαθώντας ακόμη να δραστηριοποιηθούν σε αυτές τις παραδοσιακές αγορές. Ωστόσο, τα πρώην περιθώρια κέρδους των καλών εταιρειών μηχανικών κατασκευών πραγματοποιούνται πλέον στην τεχνητή νοημοσύνη και τις ψηφιακές τεχνολογίες.
«Η Γερμανία δεν προσαρμόστηκε και γι' αυτό βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση», κατέληξε ο Μουνκχάου.
Η οικονομική άνθηση της χώρας ξεκίνησε στην πραγματικότητα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στα τέλη της δεκαετίας του 1940 υπήρξε μια περίοδος νέων εταιρειών με μεγάλη δυναμική στην οικονομία, οι οποίες βασίζονταν στη μηχανική και τη βιομηχανία.
Οι αγωγοί και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ήταν τα γρανάζια που κινούσαν τη γερμανική οικονομία και η ζωογόνος δύναμη του βιομηχανικού της μοντέλου. Αυτοί οι αγωγοί ήταν που αργότερα θα παρείχαν πρόσβαση στο νορβηγικό πετρέλαιο και το ρωσικό φυσικό αέριο. Αυτή η πρώτη φάση του «θαύματος» διήρκεσε μέχρι και τη δεκαετία του 1970, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Η περίοδος από το 1980 έως το 1990 ήταν πιο προβληματική επειδή η ενοποίηση κόστισε πολλά χρήματα. Αλλά μια δεύτερη φάση θα ερχόταν το 2005, η οποία διήρκεσε μέχρι περίπου το 2018.
Η Γερμανία γνώρισε μια περίοδο επιτυχίας μεταξύ 2005 και 2015, η οποία είναι γνωστή ως «σύγχρονο γερμανικό θαύμα», δήλωσε ο Η περίοδος από το 1980 έως το 1990 ήταν πιο προβληματική επειδή η ενοποίηση κόστισε πολλά χρήματα. Αλλά μια δεύτερη φάση θα ερχόταν το 2005, η οποία διήρκεσε μέχρι περίπου το 2018.
Η Γερμανία γνώρισε μια περίοδο επιτυχίας μεταξύ 2005 και 2015, η οποία είναι γνωστή ως «σύγχρονο γερμανικό θαύμα», δήλωσε ο Η περίοδος από το 1980 έως το 1990 ήταν πιο προβληματική επειδή η ενοποίηση κόστισε πολλά χρήματα. Αλλά μια δεύτερη φάση θα ερχόταν το 2005, η οποία διήρκεσε μέχρι περίπου το 2018.
Η Γερμανία γνώρισε μια περίοδο επιτυχίας μεταξύ 2005 και 2015, η οποία είναι γνωστή ως «σύγχρονο γερμανικό θαύμα», δηλώνει ο Μουνκχάου .
Πιθανή ανάκαμψη;
Ο αναλυτής είναι απαισιόδοξος ότι η Γερμανία θα αναγεννηθεί από τις στάχτες της, όπως έκανε στο παρελθόν, όταν τα προβλήματα ήταν η ανταγωνιστικότητα και το κόστος, επειδή πουλάει παρωχημένα προϊόντα που δεν βρίσκονται στην αιχμή της τεχνολογίας.
«Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η χώρα έχασε τον 21ο αιώνα όσον αφορά την όλη ψηφιακή επανάσταση. Ξόδεψε χρόνια επενδύοντας σε λάθος τεχνολογίες. Στα αυτοκίνητα, αυτό είναι προφανές γιατί μπορούμε να το δούμε. Αλλά είδαμε επίσης μια αργή ψηφιοποίηση των υφιστάμενων βιομηχανιών. Η ψηφιακή τεχνολογία εισέβαλε στις μηχανικές συσκευές στις οποίες η χώρα ήταν πρωτοπόρος και δεν κατάφερε να προσαρμοστεί», υποστήριξε.
Στο βιβλίο Kaput, αναφέρεται η αποστροφή των Γερμανών στην ψηφιοποίηση, ενώ η έλλειψη διαφοροποίησης της οικονομίας επιβάρυνε την ηγετική τους θέση, και κατά τη γνώμη του, η οπισθοδρόμηση είναι απίθανο να ανατραπεί.
«Σήμερα, η Γερμανία έχει μια οικονομία με πολύ χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και ο κόσμος αναρωτιέται τι συνέβη. Και αυτό που υποστηρίζω στο βιβλίο μου είναι ότι αυτές οι κακές αποφάσεις ελήφθησαν τις προηγούμενες δεκαετίες», δήλωσε.
