Πηγή: Telesur
Δύο
τουλάχιστον δεκαετίες μετά το τέλος των τοπικών συρράξεων στην Κεντρική
Αμερική, η βίαιες εκτοπίσεις συνεχίζουν να είναι μόνιμη ανησυχία, για
όλες σχεδόν τις χώρες τις περιοχής.
Κατά
42% αυξήθηκε ο αριθμός των προσφύγων στην Κεντρική Αμερική το 2015, για
διάφορους λόγους, κυρίως λόγω της κρίσης που μαστίζει τις χώρες της
περιοχής, σύμφωνα με το Γραφείο της
Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (ACNUR).
Ο
συνολικός αριθμός των αιτούντων άσυλο από το Ελ Σαλβαδόρ, τη Γουατεμάλα
και την Ονδούρα έφτασε τις 109.800 για το 2015, αριθμός πέντε φορές
μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο προ τριών
ετών.
Οι
τρεις προαναφερθείσες χώρες, που σχηματίζουν το λεγόμενο Βόρειο Τρίγωνο
της Κεντρικής Αμερικής, εμφανίζουν γενικευμένη βία εξαιτίας της δράσης
οργανωμένων και βαριά οπλισμένων εγκληματικών
ομάδων κατά μήκος των συνόρων.
Ο
πιο εμφανής αντίκτυπος της βίας είναι στη συχνότητα ανθρωποκτονιών, ενώ και από άλλους δείκτες διαφαίνεται η δύσκολη κατάσταση από
ανθρωπιστικής άποψης στο «Βόρειο Τρίγωνο». Πρόσφατες
έρευνες προσφέρουν ενδεικτικά στοιχεία για τη βία από τον αριθμό των
τραυματιών, τη στρατολόγηση ανηλίκων και τις δολοφονίες παιδιών και
εφήβων.
Άλλες
αιτίες των βίαιων εκτοπίσεων είναι προβλήματα στην πρόσβαση σε υγεία και
εκπαίδευση, η αυξανόμενη σεξουαλική βία, το εμπόριο ναρκωτικών και το
υψηλό κοινωνικό και οικονομικό κόστος
για τον πληθυσμό της Κεντρικής Αμερικής γενικότερα.
Για
να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση στην περιοχή, η Ύπατη Αρμοστεία
και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) πραγματοποίησαν στο Σαν Χοσέ
της Κόστα Ρίκα ένα «στρογγυλό τραπέζι»
σε υψηλό επίπεδο για να καταλήξουν σε μια σειρά μέτρων.
Ορισμένα
από τα μέτρα είναι: η εξασφάλιση και βελτίωση της υποδοχής για τους
αιτούντες άσυλο και τους πρόσφυγες, η δημιουργία ευκαιριών και ένταξη
των εκτοπισμένων προσώπων, η βελτίωση των περιφερειακών συμμαχιών σε
επίπεδο διαχείρισης ξενώνων, προσφορά νομικής υποστήριξης, κ.α.
Η
συνάντηση στο Σαν Χοσέ ήταν η πρώτη αυτού του τύπου που εστιάζει στην
σημερινή κατάσταση της βίαιης εκτόπισης σ’ αυτή την περιοχή της ηπείρου,
και χρησίμευσε ως προθάλαμος για τη
Σύνοδο περί «Απάντησης στις Μεγάλες Μετακινήσεις Προσφύγων και
Μεταναστών» που πρόκειται να διεξαχθεί το Σεπτέμβρη.
Εκθέσεις
δείχνουν ότι η θεσμική λύση μπροστά στο μέγεθος και την πολυπλοκότητα
αυτής της νέας δυναμικής εκτοπίσεων, είναι ελάχιστα αποτελεσματική και η
προστασία περιορισμένη. Σε επίπεδο
διασυνοριακών μετακινήσεων, μόνο ένα μικρό μέρος των ανθρώπων που
χρειάζονται προστασία αναγνωρίζεται με το στάτους του πρόσφυγα ή
επωφελείται με κάποιο τρόπο από συμπληρωματική προστασία.