Πηγή: cubadebate
Aπό τις 9 Μαίου στις 12 μ.μ ο René González Sewherert είναι μόνο Κουβανός πατριώτης.
Όπως ανακοινώθηκε σε συνέντευξη στο Διεθνές
Κέντρο Τύπου στην Αβάνα ο Ρενέ παρέλαβε από το Γραφείο Αμερικανικών Συμφερόντων
των ΗΠΑ στην Αβάνα το έγγραφο που πιστοποιεί την παραίτησή του από την
Βορειοαμερικάνικη υπηκοότητα.
Ο René παρέμεινε για 13 χρόνια σε φυλακή των ΗΠΑ
(καταδικασμένος στην γνωστή υπόθεση των 5 και από τον Οκτώβριο του 2012 που
αποφυλακίστηκε παραμένει στις ΗΠΑ σε καθεστώς ελεγχόμενης απελευθέρωσης
(παραμονή στις ΗΠΑ για 3 χρόνια, και άλλοι περιορισμοί). Τώρα θα μπορέσει να
εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής στην πατρίδα του μαζί με την οικογένειά του
χωρίς να χρειαστεί να επιστρέψει στις ΗΠΑ.
Πέρα από την χαρά για την δυνατότητα να ζει πια στην Αβάνα, ο
θεωρούμενος ήρωας στην πατρίδα του, ένας
από τους 5 ήρωες κρατούμενους στις ΗΠΑ, δεν
θεωρείται τυπικά και νομικά ελεύθερος.
«Ο δικαστής αποφάνθηκε θετικά στο αίτημα της παραίτησης (από την
βορειοαμερικάνικη υπηκοότητα) όμως ισχύει ακόμα η ελεγχόμενη απελευθέρωση. Γι αυτό
λέω ότι δεν είμαι ακόμα ελεύθερος, ο δικαστής θα πρέπει να πάρει και άλλη
απόφαση, αν και οι δικηγόροι μου πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Επίσης
δεν θα είμαι πραγματικά ελεύθερος, μέχρι οι 4 αδερφοί μου, οι ήρωες Antonio,
Fernando, Ramon και Gerardo να βρεθούν εδώ μαζί μας», δήλωσε ο René González.
«Θα αγωνιστώ από οποιοδήποτε χαράκωμα για την υπόθεσή μας , πρέπει να
συνεχίσουμε για να αποκατασταθεί αυτή η αδικία, και πάνω απ΄ όλα να τεθεί το
θέμα στην κοινή γνώμη των ΗΠΑ».
Όταν ρωτήθηκε αν ο δικαστής Joan
Α. Lenard έχει χρονικό όριο για την έκδοση απόφασης, δήλωσε ότι ο δικηγόρος του θα
υποβάλει μία έκθεση για την υπόθεση και από κει και πέρα απλά θα περιμένουν την
δικαστική απόφαση.
Ο Ρενέ είπε ακόμα, ότι δεν
αισθάνεται κάποια ιδιαίτερη ευχαρίστηση που αποκήρυξε την αμερικάνικη
υπηκοότητα όμως η απόφασή του οφείλεται σε δύο βασικούς λόγους.
Πρώτο, γιατί η ελευθερία του στο Μαϊάμι
ήταν πολύ σχετική, καθώς ήταν αναγκασμένος να ζει σε ένα «χρυσό κλουβί» χωρίς
καμιά εγγύηση για την σωματική και ηθική του ακεραιότητα.
Δεύτερο, και πιο σημαντικό, να προσπαθήσει να καλύψει τα χρόνια που τον χώρισαν από την
σύζυγο και τις κόρες του. Αυτό – είπε – «ήταν μια προτεραιότητα στη ζωή μου».
Στην περίπτωσή μου υπήρξε μια ανθρωπιστική χειρονομία της αμερικάνικης
δικαιοσύνης, σε αντίθεση με την μέχρι τώρα στάση της, καθώς οδηγηθήκαμε σε μια δίκη
επειδή κάποιοι αποφάσισαν ότι για να προστατευθούν από τους τρομοκράτες τους έπρεπε
να μας βάλουν στην φυλακή. Δεν αισθάνομαι μεταμέλεια για τις ενέργειές μου,
ποτέ δεν έβλαψα τις ΗΠΑ, όπως και κανένας άλλος σε αυτή τη χώρα.
Υπάρχει κόσμος εκεί στις ΗΠΑ, που δεν θα ησυχάσει αν δεν δημιουργήσει
σύγκρουση ανάμεσα στην Κούβα και τις ΗΠΑ, και αυτό που θέλω να πω σε αυτούς τους
ανθρώπους είναι ότι αυτό που αναζητούν είναι μία τραγωδία, και ελπίζω με τον
καιρό αυτοί οι άνθρωποι ολοένα και να λιγοστεύουν.
Με την ευκαιρία αυτής της συνέντευξης
ο René González θέλησε να ευχαριστήσει τον κουβανικό λαό: H αγάπη
του λαού εκδηλώνεται με ένα τρόπο εκπληκτικό, δεν πιστεύω ότι αξίζω τόσο, αλλά
αυτή η Κούβα μου έχει ένα λαό που με αγκάλιασε τόσο πολύ !
Τέλος, με αφορμή την επιστροφή
του στην Κούβα, θέλησε να διαχωρίσει την υπόθεση του Alan Gross (Βορειοαμερικάνου
κατάσκοπου που εκτίει ποινή φυλάκισης στην Κούβα) από την υπόθεση των 5, και
τόνισε την ανάγκη η κυβέρνηση των ΗΠΑ να
καθίσει στο τραπέζι και να προσπαθήσει
να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Κούβα καθώς και να εξηγήσει την στάση των
βορειοαμερικάνικων ΜΜΕ στην υπόθεση των 5, από το 1998 μέχρι τώρα.
Η συνέντευξη έκλεισε με την
ανάγνωση επιστολής του Gerardo Hernández (ενός από τους 5 φυλακισμένους στις ΗΠΑ) που δημοσιεύτηκε την προηγούμενη στο
Cubadebate.