 |
Φωτογραφία: Rebel Youth |
Συγγραφέας: Raúl Antonio Capote | internacionales@granma.cu
Mετάφραση: Dimitris Babakos
Η διαφθορά είναι κανονικότητα των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων στην ήπειρο και όχι των προοδευτικών κυβερνήσεων
Η άνοδος στην εξουσία προοδευτικών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα επέφερε σοβαρό πλήγμα στα νεοφιλελεύθερα σχέδια στην περιοχή.
Η κρατικοποίηση στρατηγικών εταιρειών όπως αυτές των ενεργειακών πόρων, η αναδιανομή του πλούτου και η μεγαλύτερη παρουσία του κράτους στα κοινωνικά ζητήματα, επέτρεψαν την πρόσβαση σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα στην εκπαίδευση, την υγεία και τη στέγαση.
Αυτές οι πολιτικές επηρέασαν ιδιωτικά και ξένα συμφέροντα, κυρίως Αμερικανούς.
Η Ουάσιγκτον και οι τοπικοί σύμμαχοί της έπρεπε να ενισχύσουν μια νομική αρχιτεκτονική που θα θωράκιζε και θα παρείχε προνόμια στο διεθνικοποιημένο κεφάλαιο, που θα απομακρύνει τους εχθρούς της από την εξουσία, μέσω της χρήσης του νόμου, και που θα τους ακινητοποιούσε πολιτικά.
Σύμφωνα με το Λατινικό Στρατηγικό Κέντρο για τη Γεωπολιτική της Λατινικής Αμερικής (Celag), ο νόμος είναι «η υπεροχή και η κατάχρηση του δικαστικού μηχανισμού, που αρθρώνεται για τη χειραγώγηση της γνώμης, και λειτουργεί μαζί με τα μέσα ενημέρωσης, για την αποβολή ορισμένων ηγετών και ομάδων από την πολιτική, με στόχο την άμεση αποκατάστασης της νεοφιλελεύθερης τάξης.
Η άδικη ποινή της Cristina Fernández de Kirchner σε έξι χρόνια φυλάκιση και διαρκή αποκλεισμό από το δημόσιο αξίωμα, που επιβλήθηκε μετά τη δίκη για την υπόθεση της Διοίκησης Αυτοκινητοδρόμων, η μόνιμη παρενόχληση από τα μέσα ενημέρωσης, οι ανόητες και συνεχείς κατηγορίες εναντίον της και των συγγενών της, οδηγούν σε αυτού του τύπου λειτουργίες.
Ώρες μετά την καταδίκη της Κριστίνα, ήταν γνωστά τα γεγονότα στο Περού, όπου ο πρόεδρος, Πέδρο Καστίγιο, αποπέμφθηκε και συνελήφθη, ενώ η Εισαγγελία διεξήγαγε επιχειρήσεις στο Κυβερνητικό Μέγαρο για να συγκεντρώσει στοιχεία εναντίον του, κατηγορούμενος για εξέγερση και συνωμοσία, αφού διακήρυξε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη χώρα.
Ο Περουβιανός Πρόεδρος αντιμετώπισε, κατά τη διάρκεια της θητείας του, έξι δικαστικές έρευνες για διαφθορά και έπρεπε να κυβερνά όλη την ώρα υπό την παρενόχληση των μέσων ενημέρωσης και της κομματικής αντιπολίτευσης.
Και στις δύο περιπτώσεις, πρόκειται για νομικές πράξεις που προστίθενται σε εκείνες που πραγματοποιήθηκαν εναντίον των Ραφαέλ Κορέα, Χόρχε Γκλας, Λουίζ Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, Ντίλμα Ρούσεφ, Έβο Μοράλες, Φερνάντο Λούγκο κ.λπ.
Αυτή η μέθοδος είναι μέρος ενός αντισυμβατικού πολέμου, μαζί με οικονομικές κυρώσεις, εκστρατείες συκοφαντικής δυσφήμισης, πολιτικές και διπλωματικές ενέργειες και τόλος την εσωτερική ανατροπή.
Σήμερα είναι γνωστά τα συμβουλευτικά προγράμματα που δίνει η κυβέρνηση των ΗΠΑ σε μέλη του δικαστικού τομέα της περιοχής, όπως το Πρόγραμμα Puentes 30, στο πλαίσιο των δικαστικών μεταρρυθμίσεων, στο οποίο συμμετείχε ο Sergio Moro, ο υπεύθυνος δικαστής της Lava Jato. Βραζιλία.
Καταφεύγοντας σε έναν υποτιθέμενο αγώνα κατά της διαφθοράς, χρησιμοποιούν εξελιγμένες εκστρατείες δημοσίων σχέσεων για να εξαπατήσουν το κοινό, και έτσι καταφέρνουν να παραλύσουν τη λαϊκή δράση σε πολλές περιπτώσεις.
Ωστόσο, η διαφθορά ήταν τακτικό χαρακτηριστικό των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων στην ήπειρο και όχι των προοδευτικών κυβερνήσεων. Η αλήθεια βγαίνει ξανά και ξανά. Δεν θα μπορέσουν να κάνουν τίποτα για να σταματήσουν τον ρου της ιστορίας, που θα αθωώσει τους αθώους και θα βάλει τους αληθινούς ενόχους στη θέση που τους αξίζει.
* Lawfare είναι η χρήση νομικών συστημάτων και θεσμών για να βλάψει ή να απονομιμοποιήσει έναν αντίπαλο ή για να αποτρέψει τη χρήση των νόμιμων δικαιωμάτων του ατόμου. Wikipedia (Αγγλικά)