 |
Ο Oswando Ramos είναι Εθνικός Γραμματέας Ιδεολογικής Μόρφωσης του K.Κ Βενεζουέλας (PCV) |
"Αυτή η εγκληματική συμπεριφορά της φασιστικής δεξιάς έχει να κάνει με την αντεπίθεση που έχει εξαπολύσει ο ιμπεριαλισμός – ειδικότερα ο βορειοαμερικάνικος - για να ανακτήσει τον πολιτικό έλεγχο στην λατινοαμερικάνικη ήπειρό μας και να πάρει πίσω τις κατακτήσεις στη διαδικασία εθνικής απελευθέρωσης των λαών. Γι αυτό αυτή η σύγκρουση έχει ξεκάθαρο διεθνή και πατριωτικό χαρακτήρα.
Η αύξηση των σχεδίων πραξικοπήματος - που γεννιούνται και υποστηρίζονται από το εξωτερικό – προβλέπει, αν είναι απαραίτητο, την άμεση στρατιωτική δράση του ιμπεριαλισμού, προς όφελος της μεγάλης αστικής τάξης και ενάντια στα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Επομένως και αυτή η αντιπαράθεση αποκτά επίσης ένα καθορισμένο ταξικό χαρακτήρα.
Για όλα αυτά, είναι απαραίτητη η πιο ευρεία πατριωτική και αντιιμπεριαλιστική ενότητα, ιδιαίτερα των επαναστατών, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Καθώς επίσης και η υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων που έχουμε επιτύχει ιστορικά, αλλά και μέσα στην μπολιβαριανή διαδικασία και στις συγκεκριμένες εκφράσεις της προόδου της ενοποίησης των λαών στον αγώνα για ανεξαρτησία και κυρίαρχη ανάπτυξη".
του Oswando
Ramos
Η πολιτική κατάσταση της Βενεζουέλας έχει φτάσει σε ένα νέο επίπεδο αντιπαράθεσης. όχι γιατί το θέλησαν οι ηγεμονικές δυνάμεις μέσα στην Μπολιβαριανή διαδικασία, αλλά γιατί τα σχέδια πραξικοπήματος – τα οποία υφίστανται από την αρχή της διαδικασίας – έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες.
Αυτά τα σχέδια, στα οποία συμπεριλαμβάνονται πράξεις τρομοκρατικής βίας μέσω μισθοφορικών και φασιστικών ομάδων, απέτυχαν στους στόχους που έθεσε ο ιμπεριαλισμός και υλοποιήθηκαν με την συμμετοχή των λακέδων της αντιπατριωτικής δεξιάς που η πλειοψηφία της συνενώνεται στη ΜUD (Τράπεζα Δημοκρατικής Ενότητας).
Μέσω του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Νότιας Διοίκησης (του στρατού των ΗΠΑ) σχεδιάζονται και διευθύνονται αυτά τα σχέδια, επιδιώκοντας την αναπαραγωγή αποσταθεροποιητικών σεναρίων που εφαρμόστηκαν με επιτυχία σε άλλες χώρες.
Ο λαός της Βενεζουέλας έχει δει και υποστεί την χρησιμοποίηση των πιο διαφορετικών μορφών πραξικοπηματικών ενεργειών , σε επικοινωνιακό, ψυχολογικό, οικονομικό, θεσμικό και διεθνές επίπεδο, επιτυγχάνοντας προόδους με την εφαρμογή κάθε μίας από αυτές.
Έχουν επιβάλει ως κυρίαρχη άποψη ότι δεν υπάρχει στη Βενεζουέλα γεωγραφικός χώρος χωρίς διαδηλώσεις και ότι ο λαός συμμετέχει σε αυτές, όταν στην πραγματικότητα μειώνονται καθημερινά οι τομείς που τους υποστηρίζουν, αφού και οι δικοί τους οπαδοί είναι υπό πολιορκία, “πληρώνουν (και αυτοί) το μάρμαρο” και υποφέρουν από τις δολοφονικές και τρομοκρατικές τους επιθέσεις.
Πολιτική Αντίληψη και σαφήνεια
Τα τρομοκρατικά τμήματα της MUD, αλλά και οι εκτός της MUD που δρουν από κοινού, κατηύθυναν τις επιθέσεις τους ευθέως στο θεσμικό μέτωπο, επιδιώκοντας την κατάρρευση του μηχανισμού διακυβέρνησης και της ικανότητας αντίδρασης της Κυβέρνησης, για να αποδυναμώσουν και να σπάσουν το ηθικό του μπολιβαριάνικου λαού.
Δεδομένου ότι δεν έχουν επαρκή λαϊκή υποστήριξη, επέλεξαν να πιέσουν στην οικονομία, πραγματοποιώντας επιθέσεις σε εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς τροφίμων, προκειμένου να οξύνουν την έλλειψη τροφίμων και την αύξηση των τιμών, με στόχο να υποκινήσουν την συμμετοχή στις λεηλασίες , που αυτοί προκαλούν πολλές φορές, σε σιδηροπωλεία, καταστήματα αλκοολούχων ποτών και άλλων εγκαταστάσεων που δεν έχουν καμία σχέση με την προμήθεια τροφίμων.
Αφιερώνονται σε πολύωρες επιχειρήσεις πολιορκίας του πληθυσμού εξαπολύοντας μισθοφορικές ομάδες που άφηναν πίσω τους νεκρούς, τραυματίες, καταστροφές και λεηλασίες, φωτιές και τρόμο, με εικόνες που χτυπάνε και τρομοκρατούν το ατομικό και συλλογικό θυμικό του λαού της Βενεζουέλας και της διεθνούς κοινής γνώμης.
Αυτή η εγκληματική συμπεριφορά της φασιστικής δεξιάς έχει να κάνει με την αντεπίθεση που έχει εξαπολύσει ο ιμπεριαλισμός – ειδικότερα ο βορειοαμερικάνικος - για να ανακτήσει τον πολιτικό έλεγχο στην λατινοαμερικάνικη ήπειρό μας και να πάρει πίσω τις κατακτήσεις στη διαδικασία εθνικής απελευθέρωσης των λαών. Γι αυτό αυτή η σύγκρουση έχει ξεκάθαρο διεθνή και πατριωτικό χαρακτήρα.
Η αύξηση των σχεδίων πραξικοπήματος - που γεννιούνται και υποστηρίζονται από το εξωτερικό – προβλέπει, αν είναι απαραίτητο, την άμεση στρατιωτική δράση του ιμπεριαλισμού, προς όφελος της μεγάλης αστικής τάξης και ενάντια στα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Επομένως και αυτή η αντιπαράθεση αποκτά επίσης ένα καθορισμένο ταξικό χαρακτήρα.
Για όλα αυτά, είναι απαραίτητη η πιο ευρεία πατριωτική και αντιιμπεριαλιστική ενότητα, ιδιαίτερα των επαναστατών, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Καθώς επίσης και η υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων που έχουμε επιτύχει ιστορικά, αλλά και μέσα στην μπολιβαριανή διαδικασία και στις συγκεκριμένες εκφράσεις της προόδου της ενοποίησης των λαών στον αγώνα για ανεξαρτησία και κυρίαρχη ανάπτυξη.
Επιπλέον, στα πλαίσια της Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης (ANC) , είναι επίσης απαραίτητο να βαθύνει η πάλη ενάντια στον ταξικό εχθρό, έχοντας καθαρό ότι ο συσχετισμός δυνάμεων μέσα στην Συντακτική Συνέλευση – από μόνος του- δεν είναι ευνοϊκός για την επαναστατική εμβάθυνση της μπολιβαριανής διαδικασίας, αλλά για επιτευχθεί πρόοδος και πολιτικές πραγματικά προς όφελος των συμφερόντων του λαού, που να απαντούν στα αιτήματα και τις ανάγκες του κόσμου, απαιτείται η συνειδητή, οργανωμένη και μαχητική κινητοποίηση, με εργατική – αγροτική και λαϊκή ενότητα, που θα προωθεί επαναστατικές προγραμματικές προτάσεις.
