Autor: Elson Concepción Pérez | internet@granma.cu , 3 de marzo de 2022 00:03:02
Μετάφραση και πρώτη δημοσίευση στα ελληνικά: Kommon
Αυτές δεν είναι απλές εκτιμήσεις για να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση των ΗΠΑ για αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, αλλά υπάρχουν δηλώσεις που εστιάζουν πολύ επιπόλαια στο γεγονός ότι «η Ρωσία ήταν αυτή που επιτέθηκε στην Ουκρανία».
Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν αξιόπιστες πηγές αφιερωμένες στην ειρήνη, να αναφερθούμε στην ιστορία των πολέμων, των επιθέσεων, των βομβαρδισμών και άλλων ενεργειών των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή.
Ο Zhao Lijian, εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Κίνας, προειδοποίησε: «Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ποια είναι η πραγματική απειλή για τον κόσμο.»
Και διευκρίνισε: «Από τις 248 ένοπλες συγκρούσεις που έλαβαν χώρα σε 153 περιοχές του κόσμου μεταξύ 1945 και 2001 αυτές που ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ, αντιπροσωπεύουν το 81% του συνόλου». Δεν νομίζω ότι κανείς μπορεί να έχει καμία αμφιβολία για το ποιος είναι πραγματικά υπεύθυνος για αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία. Οι αποσταθεροποιητικές προσπάθειες της Ουάσιγκτον να επιβάλει την ηγεμονία της στοχεύουν στη Ρωσία.
Επιπροσθέτως, πάνω σε αυτό το σκεπτικό - στην προκειμένη περίπτωση - η ίδια η δύναμη των Γιάνκηδων έχει μετατρέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, καθώς και αρκετούς από τους βασικούς ηγέτες της, σε εκφραστές των όσων λέει και κάνει η Αυτοκρατορία.
Τι νόημα έχει όμως μια ήπειρος - η ευρωπαϊκή- που τιμωρήθηκε σκληρά από δύο παγκόσμιους πολέμους οι οποίοι σκότωσαν, τραυμάτισαν και ακρωτηρίασαν εκατομμύρια παιδιά της και κατέστρεψαν ολόκληρες πόλεις, να πρέπει να ευθυγραμμίζεται ξανά με αυτούς που ήταν οι πρώτοι και μοναδικοί σε αυτόν τον κόσμο που χρησιμοποίησαν την ατομική βόμβα, και με εκείνον που πρόσφατα και χωρίς καμία διαβούλευση βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαβία;
Γιατί δεν δεσμεύονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη να απαιτήσουν την απόσυρση όλων των αμερικανικών πυρηνικών όπλων ή των δεκάδων στρατιωτικών βάσεων και εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών που έχουν εγκατασταθεί στην επικράτειά της;
Ποια άλλη χώρα στον κόσμο έχει τόσο αμφισβητήσιμη ιστορία όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες; Ποια άλλη δύναμη έχει εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις διάσπαρτες σε όλο τον κόσμο;
Δεν θα έπρεπε να γίνει πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά δυστυχώς υπάρχει.
Επομένως, όλες οι δυνάμεις και τα αποθέματα του κόσμου πρέπει να στοχεύουν στο τέλος, το συντομότερο δυνατό, της αντιπαράθεσης. Στο να πάψουν οι Ουκρανοί, οι Ρώσοι ή άλλες εθνικότητες να πεθαίνουν συνέχεια. Στο ό,τι μόνο η Ρωσία και η Ουκρανία μπορούν να αναζητούν τον καλύτερο τρόπο να ζήσουν ως γείτονες: ειρηνικά και με αμοιβαίο σεβασμό.
Για μια ουδέτερη Ουκρανία, όπου όλοι οι κάτοικοί της, Ρώσοι ή Ουκρανοί, θα ζουν μαζί σε αρμονία και ηρεμία, ενωμένοι σε μια κοινή επιθυμία να οικοδομήσουν μια χώρα χωρίς αποκλεισμούς και με ευημερία.
Αλλά η στρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας ή η ενθάρρυνση της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ είναι πάνω από όλα μια ιστορική πράξη ανευθυνότητας με απρόβλεπτες συνέπειες. Υπό αυτή την έννοια, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών έχει επισημάνει ότι η χρηματοδότηση της Ουκρανίας και η υποστήριξή της σε στρατιωτικές υποθέσεις παραβιάζει τις αρχές και τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μεταξύ άλλων, αναφέρει το γεγονός ότι το Κίεβο αγνοεί τις υποχρεώσεις του βάσει των συμφωνιών του Μινσκ, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν με το ψήφισμα 2202 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αναφέρει επίσης την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μέσω της χρήσης όπλων που παρέχονται από τη Δύση για συνεχή καταστολή στο Ντονμπάς.
Η Ρωσία προειδοποιεί επίσης για το κίνδυνο κλιμάκωσης της σύγκρουσης από τις περαιτέρω αποστολές όπλων, κλιμάκωση η οποία απειλεί επίσης την περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Επισημαίνει επίσης τον κίνδυνο οι αποστολές αυτών των πολεμικών αντικειμένων να πέσουν σε λάθος χέρια, συμπεριλαμβανομένων των τρομοκρατικών οργανώσεων, καθώς διανέμονται ανεξέλεγκτα στον ουκρανικό πληθυσμό.
Τέλος, η Ρωσία υπενθυμίζει ότι η οικονομία της Ουκρανίας υποφέρει από την ένοπλη σύγκρουση.