Σε μια δύσκολη κατάσταση ουρών, πληθωρισμού, κούρασης και απελπισίας, η CIA
και το State Department ενεργοποίησαν ένα πρωτοφανές πρόγραμμα επικοινωνιακού
πολέμου, χρησιμοποιώντας τα ψηφιακά μέσα που χρηματοδοτούν και εξειδικευμένους εργολάβους στον βομβαρδισμό των κοινωνικών
δικτύων.
Στις 11 Ιουλίου έκαναν μια μικρή πρόοδο. Κάποιες χιλιάδες άνθρωποι στο νησί
βγήκαν για να διαμαρτυρηθούν για την οικονομική δυσπραγία και κάποιοι από
αυτούς κατά της κυβέρνησης.
Προσπάθησαν να αναβαθμίσουν την 11η Ιουλίου καλώντας σε μια νέα
πορεία για τη 15η Νοεμβρίου. Και απέτυχαν. Η María Elvira Salazar, βουλευτής
της Φλόριντα που υποστήριξε τη διαμαρτυρία, απηύθυνε πάνω από 20 εκκλήσεις στο
Twitter. Όμως στις 16 Νοεμβρίου δεν έγραψε ούτε ένα μήνυμα. Δεν ήθελε να είναι ο
χρονογράφος του δικού του φιάσκου.
Και ναι, τα ΜΜΕ και τα δίκτυα μπορούν να διαστρεβλώσουν την
πραγματικότητα. Όχι όμως να την αλλάξουν. Και ο κουβανικός λαός είπε όχι σε μια
προφανή απόπειρα παρέμβασης και ένα πραξικόπημα.
Σε αυτόν τον κρυφό πόλεμο, η Ουάσιγκτον έχει κατακτήσει ορισμένους νέους
χώρους και θα το συνεχίσει σε ένα σκηνικό μέγιστης οικονομικής αδυναμίας,
η οποία δεν θα εξαφανιστεί σύντομα.
Αλλά και η Κούβα έχει επίσης πάρει τα δικά της μαθήματα σε αυτό το προκλητικό νέο πεδίο μάχης.