Zelmys Maria Dominguez Cortina: "Ο Φιντέλ συνεχίζει να καλπάζει μαζί μας"

Oμιλία στην Εκδήλωση Μνήμης και Τιμής  - Τρία Χρόνια από το θάνατο του  Comandante en Jefe  FIDEL CASTRO RUZ  που διοργάνωσε η STUDIO new star art cinema 

Ευχαριστώ πολύ τον φίλο Βελισσάριο Κοσσιβάκη, για την διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης. Ευχαριστώ τον καθηγητή Μοντέρνας Ιστορίας του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κο Γιώργο Μαργαρίτη, για την συνεισφορά του. Ευχαριστώ και όλους εσάς που είστε παρόντες εδώ σήμερα μαζί μας, σε αυτήν την εκδήλωση-φόρο τιμής για τον άνθρωπο όλων των εποχών. 

Ο Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους, πιο γνωστός ως Φιντέλ Κάστρο, ο Φιντέλ όπως τον αποκαλούμε πάντα εμείς οι κουβανοί, γεννήθηκε στο Μπιράν, επαρχία του Ολγκίν, Κούβα, στις 13 Αυγούστου του 1926 και πέθανε στην Αβάνα, στις 25 Νοεμβρίου του 2016. Γιός γαιοκτήμονα, δικηγόρος ο ίδιος, ανώτερης κοινωνικής τάξης, άφησε την οικονομική του άνεση και ηγήθηκε του αγώνα του κουβανικού λαού για την πραγματική του ανεξαρτησία. 

Συνεχιστής των ιδεών του εθνικού ήρωα της Κούβας, Χοσέ Μαρτί, «Δεν κοίταξε σε ποια πλευρά ζει κανείς καλύτερα, αλλά σε ποια πλευρά είναι το καθήκον». Αφιέρωσε τη ζωή του στο καθήκον, με τον λαό της Κούβας και καθοδήγησε την επανάσταση που θριάμβευσε τον Γενάρη του 1959. Όλα αυτά τα χρόνια της Επανάστασης προώθησε και καθοδήγησε τον αγώνα του κουβανικού λαού για την σταθεροποίηση της επαναστατικής διαδικασίας, την πορεία της προς τον Σοσιαλισμό, την ενότητα των επαναστατικών δυνάμεων, αλλά και όλου του λαού, τους οικονομικούς και κοινωνικούς μετασχηματισμούς της χώρας, την ανάπτυξη της εκπαίδευσης, της υγείας, του αθλητισμού, του πολιτισμού και της επιστήμης, καθώς και την αντιμετώπιση των εξωτερικών επιθέσεων και την καθοδήγηση μιας δραστήριας εξωτερικής πολιτικής αρχών. 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της επαναστατικής ζωής του, οι υπηρεσίες Ασφάλειας του Κουβανικού Κράτους υπολόγισαν, μέχρι το 2007, 638 στο σύνολο, απόπειρες δολοφονίας στο πρόσωπό του, στις διάφορες φάσεις ανάπτυξης, φτάνοντας τις πάνω από εκατό όσες μπήκαν σε εφαρμογή και οι οποίες εξουδετερώθηκαν. Έχοντας τα μέσα, τις ευκαιρίες και αποφασισμένους εκτελεστές, απέτυχαν εξαιτίας της δράσης των υπηρεσιών ασφάλειας, τη δειλία των επίδοξων εκτελεστών, ή την λαϊκή συμμετοχή για την εξουδετέρωσή τους, γεγονός πολύ σημαντικό. Σε αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε τη διαίσθηση του Φιντέλ να ανακαλύπτει τις ενέδρες, πράγμα που όχι λίγες φορές τον γλύτωσε από το έγκλημα που είχε σχεδιαστεί. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για να τον σκοτώσουν ήταν πολλαπλές, αν και απέτυχαν όλες: ελεύθεροι σκοπευτές, εκρηκτικά τοποθετημένα στα παπούτσια του, δηλητήριο που έβαλαν με ένεση σε κάποιο πούρο, μια μικρή ποσότητα εκρηκτικών μέσα σε μια μπάλα του μπέιζμπολ, μαλάκια παγιδευμένα με εκρηκτικά, στολές κατάδυσης μολυσμένες με μύκητες, στυλό με υποδερμική ένεση, πληρωμένες ερωμένες, δηλητήριο βακτηρίων και εκρηκτικά κάτω από το βήμα του ομιλητή σε εκδηλώσεις, μεταξύ πολλών άλλων. 

Όχι μόνο προσπάθησαν να τον δολοφονήσουν με φυσικό τρόπο, αλλά και ηθικά και διανοητικά, να επηρεάσουν την εικόνα του και να δυσφημίσουν τις ιδέες του: χρησιμοποίησαν σκόνη με ναρκωτικά που επηρέαζαν τις αισθήσεις του, μιντιακές εκστρατείες για να δυσφημίσουν τη σκέψη του και την κρίση του, ταινίες, ντοκιμαντέρ, κινούμενα σχέδια, διαλέξεις σε Πανεπιστήμια σε όλα τα μήκη και πλάτη, ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκστρατείες, με άλλα λόγια, χρησιμοποίησαν όλη τη δημιουργικότητα και την τεχνολογική και επιστημονική ισχύ της μεγαλύτερης παγκόσμιας υπερδύναμης στην υπηρεσία αυτού του στόχου. Όμως ο Φιντέλ επέζησε από όλα και συνέχισε μπροστά, μαζί με τον κουβανικό λαό μέχρι το τέλος της ζωής του. 

Παρευρέθηκε στη συνεδρίαση του κλεισίματος των εργασιών του 7ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, στις 19 Απριλίου του 2016, όπου έγινε δεκτός από τους αντιπροσώπους και τους προσκεκλημένους με ζητωκραυγές και επευφημίες. Μοιράστηκε μαζί με τους αντιπροσώπους που παρευρίσκονταν αυτές τις στιγμές και εκφώνησε μια ιστορική ομιλία, όπου εξέθεσε την ιδιαίτερη προσήλωση των πράξεών του στις ιδέες του και έκανε έναν ουσιαστικό απολογισμό μιας ζωής, μάχης και αρετής. Σε ένα σημείο των σκέψεών του, ανέφερε: 

«Σύντομα θα συμπληρώσω τα ενενήντα μου χρόνια, όμως ποτέ δεν μου πέρασε αυτή η ιδέα από το μυαλό, ούτε και ήταν καρπός προσπάθειας. Ήταν καπρίτσιο της τύχης. Σύντομα θα είμαι πια και εγώ όπως όλοι οι υπόλοιποι. Για όλους θα έρθει η σειρά μας, όμως θα μείνουν οι ιδέες των κουβανών κομμουνιστών ως απόδειξη ότι, σε αυτόν τον πλανήτη, αν δουλεύεις με πάθος και με αξιοπρέπεια, μπορούν να παραχθούν τα υλικά και πολιτιστικά αγαθά που χρειάζονται οι άνθρωποι, και οφείλουμε να αγωνιστούμε χωρίς ανάπαυλα για να τα αποκτήσουμε. Στα αδέρφια μας στην Λατινική Αμερική και στον κόσμο ολόκληρο οφείλουμε να τους μεταφέρουμε το μήνυμα ότι ο κουβανικός λαός θα νικήσει». 

Κι έτσι έγινε, ο κουβανικός λαός συνεχίζει να είναι παράδειγμα αγώνα και αντίστασης ενάντια στον ιμπεριαλισμό. 

Ο Φιντέλ, αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Επανάστασης, ομοίως αποτέλεσε φάρο στον αγώνα ενάντια στις στρατηγικές που εφάρμοσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον της Κούβας. Ήδη, από την εποχή του αγώνα στα βουνά έλεγε ότι, όταν κερδηθεί η επανάσταση, θα ξεκινούσε ο πιο επίπονος αγώνας ενάντια στην όρεξη του γείτονα από το βορρά, που ήθελε να διατηρήσει την Κούβα κάτω από την κυριαρχία του. Δήλωσε επανειλημμένα σε διάφορες περιστάσεις ότι ο οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός των ΗΠΑ ενάντια στην Κούβα «είναι το βασικό εμπόδιο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας». Και πρόσθετε: 

«Για εμάς είναι απαράδεκτο να τίθεται το θέμα της άρσης του αποκλεισμού με αντάλλαγμα πολιτικές παραχωρήσεις, παραχωρήσεις που αντιστοιχούν στην κυριαρχία της χώρας μας. Είναι εντελώς απαράδεκτο, μας γεμίζει αγανάκτηση, είναι εξοργιστικό και πραγματικά, προτιμούμε να αφανιστούμε, από το να παραιτηθούμε από την κυριαρχία μας». 

Ο Φιντέλ αποτέλεσε τον ήρωα των αγώνων για κοινωνική δικαιοσύνη, ενέπνευσε τους κουβανούς και όλους εκείνους τους λαούς του κόσμου που αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά, την ελευθερία και την εθνική κυριαρχία τους. 

Αυτός ο άνθρωπος παγκοσμίου αναστήματος, αντάρτης, διανοούμενος, πολιτικός με κύρος, ανησυχούσε για το μέλλον της ανθρωπότητας και για την ειρήνη. Ποτέ δεν θα κουραστώ να υπενθυμίζω την ιστορική του ομιλία στα Ηνωμένα Έθνη, όταν είπε: 

«Ο ήχος των όπλων, η απειλητική γλώσσα, η επιβολή της υπεροχής στην διεθνή σκηνή, πρέπει να σταματήσει. Φτάνει πια με την αυταπάτη ότι τα προβλήματα του κόσμου μπορούν να επιλυθούν με πυρηνικά όπλα. Οι βόμβες μπορούν να σκοτώσουν τους πεινασμένους, τους αρρώστους, τους αδαείς, αλλά δεν μπορούν να σκοτώσουν την πείνα, τις αρρώστιες, την άγνοια. Ούτε και μπορούν να σκοτώσουν την δίκαιη εξέγερση των λαών. Και στο ολοκαύτωμα, θα πεθάνουν επίσης και οι πλούσιοι, που είναι αυτοί που έχουν να χάσουν τα περισσότερα σε αυτόν τον κόσμο. Ας πούμε αντίο στα όπλα και ας αφιερωθούμε πολιτισμένα στα πιο πιεστικά προβλήματα της Εποχής μας. Αυτή είναι η ευθύνη και το πιο ιερό καθήκον όλων των πολιτικών του κόσμου. Αυτή είναι, επίσης, η απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση του ανθρώπου». 

Σε αυτήν την Τρίτη επέτειο από το θάνατό του, η σκέψη του συνεχίζει να είναι επίκαιρη. Τα λόγια του αντηχούν με δύναμη σε αυτόν τον ταραγμένο και συγκλονισμένο κόσμο του σήμερα. 

Ο δόκτωρ Εουσέμπιο Λεάλ, ο ιστορικός της Αβάνας, η οποία μόλις συμπλήρωσε τα 500 χρόνια από την ίδρυσή της, έλεγε για τον Φιντέλ ότι: «η ηγεσία αυτού του παγκόσμιου κουβανού, ήταν εμπνευσμένη από τις ιδέες του Μαρτί. Ο Φιντέλ απέρριψε κάθε δόγμα, ερμήνευε ξανά και συνεχώς την πραγματικότητα και πίστευε ειλικρινά στις ικανότητες του ανθρώπου, στην λυτρωτική κλίση κάθε επαναστάτη». 

Ας θυμηθούμε ότι ο Μαρτί είπε «ο θάνατος δεν είναι αλήθεια, όταν έχει εκπληρωθεί καλά το έργο της ζωής». Και ο Φιντέλ ήξερε πώς να εκπληρώσει πλήρως το έργο της ζωής του. 

Ο Φιντέλ συνεχίζει να καλπάζει μαζί μας παντού, στις καθημερινές ασχολίες, σε κάθε έργο, σε κάθε επίτευγμα της Επανάστασης, σε κάθε παιδί που χαμογελά, σε κάθε κουβανό γιατρό διεθνιστή που σώζει μια ζωή, σε κάθε φίλο της Κούβας που τον θυμάται, όπως εσείς εδώ σήμερα. 

Ζήτω ο Φιντέλ! 

Ευχαριστώ πολύ.

fotos: Oriol Marrero