Η κυβέρνηση του
πραξικοπηματία επιχειρεί να επιβάλει
μια μεταρρύθμιση στο εργασιακό και
συνταξιοδοτικό σύστημα που επιτίθεται
στα βασικά δικαιώματα των εργαζόμενων.
Στις μεγάλες διαδηλώσεις που ξέσπασαν
στις μεγάλες πόλεις, η ντε φάκτο κυβέρνηση
απάντησε με βίαιη καταστολή.
Η κυβέρνηση του
πραξικοπηματία Μισέλ Τέμερ αντιμετώπισε
μια επιβλητική γενική απεργία κατά την
οποία οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν ενάντια
στις νεοφιλελεύθερες προσαρμογές που
υλοποιεί ο ντε φάκτο πρόεδρος και πολλοί
αναλυτές την χαρακτήρισαν ως ιστορική.
Οι προωθούμενες
προσαρμογές περιλαμβάνουν μια μεταρρύθμιση
στο εργασιακό και το συνταξιοδοτικό
που αυξάνει τα όρια συνταξιοδότησης
για άνδρες και γυναίκες στα 65 χρόνια.
Αυτά τα μέτρα εντάσσονται σε ένα πλαίσιο
ιδιωτικοποιήσεων, αύξησης της ανεργίας,
πάγωμα των δημόσιων δαπανών για την
υγεία και την εκπαίδευση, αυξάνοντας
την φτώχεια και την ανέχεια.
Η απεργία παρέλυσε
όλες τις μεγάλες πόλεις της Βραζιλίας
(Σαν Πάολο, Ρίο ντε Τζανέιρο, Μπραζίλια
κλπ) και αγκάλιασε τις επίγειες και
εναέριες μεταφορές, τους γιατρούς, τους
εκπαιδευτικούς και όλους τους κλάδους,
οι εργαζόμενοι των οποίων απέρριψαν
τις νεοφιλελεύθερη πολιτική του
πραξικοπηματία προέδρου.
Ο διεθνής πολιτικός
αναλυτής Χόρχε Κρεγιένες, δήλωσε ότι
“οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν
τον Μάριο και η γενική απεργία στις 6
Απρίλη στην Αργεντινή, μαζί με αυτήν
την γενική απεργία στη Βραζιλία και
τους άλλους αγώνες που πραγματοποιούνται
στην ήπειρο, είναι το σημάδι μιας πολύ
ισχυρής λαϊκής αφύπνισης. Αφύπνισης
που πραγματοποιείται για να αντιμετωπιστεί
η επάνοδος της δεξιάς και των
νεοφιλελεύθερων πολιτικών που θέλει
να επιβάλει η αυτοκρατορία στην περιοχή.
Πρόκειται για μια επαναφορά στο προσκήνιο
του λαϊκού κινήματος και ιδιαίτερα της
εργατικής τάξης”.
Ο Κρεγιένες επεσήμανε
ότι “αυτή η μαζική απεργία αποτελεί
αναμφισβήτητα, μεγάλο πρόβλημα για την
πραξικοπηματική κυβέρνηση της Βραζιλίας.
Ο Τέμερ κατάφερε κάτι που δεν είχε
επιτευχθεί εδώ και πολλά χρόνια, να
ενώσει όλα τα συνδικάτα, τα ένωσε όμως
εναντίον του”.
Τέλος, όσον αφορά το
προφίλ του πρώην προέδρου Λουίς Ιγνάσιο
“Λούλα” ντα Σίλβα, ο Κρεγιένες σημείωσε
ότι “είναι αναπόφευκτο, ο Λούλα να
είναι πρώτος στις δημοσκοπήσεις για
τις προεδρικές εκλογές, και η δεξιά να
προσπαθεί να τον αποκλείσει. Ο Λούλα
έχει μεγάλη επιρροή στο εργατικό και
λαϊκό κίνημα της Βραζιλίας, και σε
συνδυασμό με την απαξίωση του Τέμερ
και την αδυναμία της κυβέρνησης της
Βραζιλίας, τη στιγμή που δείχνει πιθανό
ένα νέο κύμα λαϊκών κυβερνήσεων, όχι
μόνο στη Βραζιλία αλλά και σε ολόκληρη
την περιοχή”.