του Percy Francisco Alvarado Godoy
Σύμφωνα με έγκυρη πηγή, διάφορα στελέχη της οργάνωσης «Κουβανικό Δημοκρατικό Διευθυντήριο» (Directorio Democrático Cubano – DCC), αντεπαναστατική ομάδα με έδρα το Μαϊάμι, έχουν στείλει μυστικές οδηγίες σε διάφορους εκ των μισθοφόρων αντεπαναστατών τους μέσα στην Κούβα – όπως οι Άνχελ Μόγια Ακόστα, συντονιστής του λεγόμενου «Κινήματος Δημοκρατικής Ελευθερίας της Κούβας», και Χόρχε Λουίς Γκαρσία (Αντούνες), επικεφαλής του «Μετώπου Πολιτικής Αντίστασης Ορλάντο Σαπάτα», μεταξύ άλλων– με σκοπό να ριζοσπαστικοποιήσουν τις αποκαλούμενες «ειρηνικές» δράσεις μέσα στο Νησί, κάτω από το σύνθημα «οι κουβανοί ποτέ δεν φοβόμαστε» (Los cubanos nunca hemos tenido miedo).
Μεταξύ των οδηγιών που έχουν δοθεί συγκαταλέγονται η υποκίνηση παράλυσης της δημόσιας συγκοινωνίας μέσω πράξεων σαμποτάζ, όπως σκάσιμο των ελαστικών λεωφορείων δημόσιας μεταφοράς και τοποθέτηση ζάχαρης και άμμου σε αυτά τα οχήματα και άλλα κρατικά μέσα μεταφοράς έτσι ώστε να ακινητοποιηθούν.
Επιπλέον, αυτά τα μέτρα συμπληρώνονται με άλλες ενέργειες όπως η τοποθέτηση αφισών και η προώθηση βίαιων διαμαρτυριών τύπου guarimbas [1] στους δρόμους και σε δημόσιους χώρους. Η βασική ιδέα θα ήταν να πουλήσουν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης την πλαστή εικόνα μιας αισθητής πολιτικής ανυπακοής και κρίσης διακυβέρνησης μέσα στο νησί, καθώς και η παρουσίαση ως αντιλαϊκού οποιουδήποτε κυβερνητικού μέτρου.
Η προώθηση τέτοιων ανατρεπτικών ενεργειών –κάθε φορά και πιο βίαιων– έχει στόχο να προσελκύσει νέους πιθανούς οπαδούς, να σπείρει το χάος και τη δυσαρέσκεια των πολιτών και να ευνοήσει ένα δρόμο ουτοπικού εναλλακτικού πρωταγωνιστικού ρόλου εν όψει των επικείμενων εκλογών του 2018.
Το DCC έχει στο «ενεργητικό» του ένα εκτενές ιστορικό προκλήσεων κατά της Κούβας, τόσο από το εξωτερικό όσο και χρησιμοποιώντας την εσωτερική αντεπανάσταση. Αυτές οι ενέργειες, φυσικά, έχουν επίσης στόχο να αποκτήσουν πηγές χρηματοδότησης εκ μέρους της κυβέρνησης Τραμπ και από άλλους παραδοσιακούς εχθρούς της Επανάστασης, εις βάρος του κυρίαρχου ρόλου του FNCA [2] ως λήπτη και διοχετευτή χρημάτων από τις ΗΠΑ για την ανατροπή στην Κούβα.
Επιπλέον, αυτά τα μέτρα συμπληρώνονται με άλλες ενέργειες όπως η τοποθέτηση αφισών και η προώθηση βίαιων διαμαρτυριών τύπου guarimbas [1] στους δρόμους και σε δημόσιους χώρους. Η βασική ιδέα θα ήταν να πουλήσουν στα διεθνή μέσα ενημέρωσης την πλαστή εικόνα μιας αισθητής πολιτικής ανυπακοής και κρίσης διακυβέρνησης μέσα στο νησί, καθώς και η παρουσίαση ως αντιλαϊκού οποιουδήποτε κυβερνητικού μέτρου.
Η προώθηση τέτοιων ανατρεπτικών ενεργειών –κάθε φορά και πιο βίαιων– έχει στόχο να προσελκύσει νέους πιθανούς οπαδούς, να σπείρει το χάος και τη δυσαρέσκεια των πολιτών και να ευνοήσει ένα δρόμο ουτοπικού εναλλακτικού πρωταγωνιστικού ρόλου εν όψει των επικείμενων εκλογών του 2018.
Το DCC έχει στο «ενεργητικό» του ένα εκτενές ιστορικό προκλήσεων κατά της Κούβας, τόσο από το εξωτερικό όσο και χρησιμοποιώντας την εσωτερική αντεπανάσταση. Αυτές οι ενέργειες, φυσικά, έχουν επίσης στόχο να αποκτήσουν πηγές χρηματοδότησης εκ μέρους της κυβέρνησης Τραμπ και από άλλους παραδοσιακούς εχθρούς της Επανάστασης, εις βάρος του κυρίαρχου ρόλου του FNCA [2] ως λήπτη και διοχετευτή χρημάτων από τις ΗΠΑ για την ανατροπή στην Κούβα.
[1] Guarimba: Οδόφραγμα που συνοδεύεται με βίαιες ενέργειες, όπως τοποθέτηση εκρηκτικών και επιθέσεις κατά πολιτών. Χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον κατά τη διάρκεια των βίαιων επεισοδίων στη Βενεζουέλα το 2014 με πάνω από 40 θύματα.
[2] Fundación Nacional Cubano Americana (Εθνικό Κουβανοαμερικανικό Ίδρυμα). Οργάνωση εξόριστων κουβανών με έδρα το Μαϊάμι και βασικός συντονιστής αντικαθεστωτικής δράσης κατά της κυβέρνησης της Κούβας. Μετά το θάνατο του ιδρυτή της οργάνωσης Χόρχε Μας Κανόσα το 1997 ακολούθησε πιο μετριοπαθή στάση.
[2] Fundación Nacional Cubano Americana (Εθνικό Κουβανοαμερικανικό Ίδρυμα). Οργάνωση εξόριστων κουβανών με έδρα το Μαϊάμι και βασικός συντονιστής αντικαθεστωτικής δράσης κατά της κυβέρνησης της Κούβας. Μετά το θάνατο του ιδρυτή της οργάνωσης Χόρχε Μας Κανόσα το 1997 ακολούθησε πιο μετριοπαθή στάση.