 |
| Delcy Rodríguez (ΥπΕξ Βενεζουέλας) |
Πηγή: Cubadebate
Ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) ενέκρινε την προηγούμενη Τετάρτη αίτημα της Βενεζουέλας, να γίνει σύσταση στον Γενικό Γραμματέα του οργανισμού, Λουίς Αλμάγκρο, να σέβεται τους θεσμούς της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας. Η πρόταση εγκρίθηκε με 19 ψήφους υπέρ, 12 κατά, 2 λευκά και 1 αποχή κατά τη διάρκεια της 46ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΑΚ, που ξεκίνησε στις 13 Ιουνίου και ολοκληρώθηκε την Τετάρτη 15 Ιουνίου στο Σάντο Ντομίνγκο, πρωτεύουσα της Δομινικανής Δημοκρατίας.
Η 46η Γενική Συνέλευση του ΟΑΚ για τρεις ημέρες συγκέντρωσε τους υπουργούς εξωτερικών και τους πρέσβεις όλων των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής, μαζί με τους ομολόγους τους των ΗΠΑ και του Καναδά.
Το άρθρο του δημοσιογράφου Juan Manuel Karg στην ιστοσελίδα της κρατικής τηλεόρασης της Βενεζουέλας (vtv.gov.ve) εστιάζει σε πέντε σημεία που ερμηνεύουν τις αποφάσεις της συνόδου του ΟΑΚ και τον αντίκτυπο αυτών για τους επόμενους μήνες.
1) Ο οικοδεσπότης πρόεδρος της Δομινικανής Δημοκρατίας, Ντανίλο Μεδίνα, πρόσφατα επανεκλεγείς στο αξίωμα του, αξίωσε ο οργανισμός να ζητήσει συγγνώμη για την εισβολή των ΗΠΑ στη χώρα του το 1965. Επίσης, ζήτησε το διάλογο στη Βενεζουέλα να τον εγγυηθεί ο οργανισμός UNASUR (Ένωση Κρατών Νοτίου Αμερικής), αντί του ΟΑΚ που επηρεάζεται από τις ΗΠΑ.
2) Η απάντηση σε αυστηρό τόνο της Υπ.Εξ. της Βενεζουέλας, Ντέλσι Ροντρίγκες, στον ομόλογό της των ΗΠΑ, Τζον Κέρι. Ο Κέρι προσπάθησε να "σπάσει τον πάγο" για να υποστηρίξει τις γνωστές θέσεις της χώρας του στα ζητήματα της Βενεζουέλας, αλλά η Ροντρίγκες του υπενθύμισε την υπόθεση του Όσκαρ Λόπες Ριβέρα, πορτορικάνου αγωνιστή που κρατείται 35 χρόνια σε φυλακές των ΗΠΑ εξαιτίας του αγώνα του για την ανεξαρτησία του Πουέρτο Ρίκο. Οι δύο υπουργοί είχαν λίγο πριν τη σύνοδο κατ' ιδίαν συνάντηση, η οποία πιθανότατα θα επαναληφθεί προσεχώς.
3) Ο γραμματέας του οργανισμού Λουίς Αλμάγκρο, για άλλη μια φορά στην ομιλία του δεν κράτησε τα προσχήματα μεροληπτώντας υπέρ της μίας πλευράς, σε σημείο ώστε η αντιπροσωπεία της Νικαράγουας να του ζητήσει να πάρει πίσω τις θέσεις του. Επικράτησε όμως η πρόταση της αντιπροσωπείας της Βενεζουέλας, με ψήφους 19 υπέρ και 12 κατά, να τεθεί υπόψιν του Διαρκούς Συμβουλίου του ΟΑΚ η στάση του Αλμάγκρο. Επίσης, η Βενεζουέλα πέτυχε να οριστεί για τις 21 Ιουνίου συνάντηση του Διαρκούς Συμβουλίου με τους πρώην προέδρους Θαπατέρο, Τορίχος και Φερνάντες, που έχει προσκαλέσει η UNASUR για να μεσολαβήσουν στο διάλογο μεταξύ των πολιτικών παρατάξεων της Βενεζουέλας. Τα δύο αυτά γεγονότα αποτελούν σαφείς ήττες του ουρουγουανού γραμματέα του οργανισμού.
4) Τα μπλοκ χωρών-μελών της ALBA και της CARICOM (Κοινότητα Καραϊβικής) εμφανίστηκαν στη σύνοδο συμπαγή, υπέρ της Βενεζουέλας φυσικά. Αυτό φάνηκε τόσο στις ομιλίες των εκπροσώπων Νικαράγουας, Βενεζουέλας, Βολιβίας και Εκουαδόρ, όσο και στη στάση των χωρών της Καραϊβικής, όπως είχε διαφανεί και πριν μερικές βδομάδες σε σύνοδο των -νησιωτικών στην πλειοψηφία τους- κρατών στην Αβάνα. Η ενότητα Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής ενισχύεται επίσης από τη σταθερότητα του οικονομικού μπλοκ της Petrocaribe. Τα παραπάνω έχουν ιδιάζουσα σημασία, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη την μερική αλλαγή συσχετισμών δυνάμεων στην περιοχή, εξαιτίας της αλλαγής κυβερνήσεων σε Αργεντινή και Βραζιλία και της συρρίκνωσης της MERCOSUR, λόγω της αποχώρησης της Αργεντινής που έχει εξαγγελθεί από τον Μαουρίσιο Μάκρι.
5) Ποιο είναι το μέλλον του ΟΑΚ; Ιστορικά, ο οργανισμός με έδρα την Ουάσινγκτον είχε πάντα χαρακτηριστικό την ισχυρή παρουσία των ΗΠΑ. Αυτό φάνηκε πιο εμφατικά με την αποβολή της Κούβας το 1962, λόγω της ιδεολογικής της κατεύθυνσης, και από την εισβολή στη Δομινικανή Δημοκρατία το 1965. Πιο πρόσφατα, η ίδρυση της CELAC (Κοινότητα Κρατών Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής), πρόσφερε ένα χώρο όπου οι 33 χώρες της περιοχής μπορούν να συζητούν τα ζητήματα τους χωρίς εξωτερικές επιρροές. Παράλληλα λειτουργούσε και ο ΟΑΚ, με στάσεις που αντανακλούσαν περισσότερο την προοπτική των Ηνωμένων Πολιτειών.
Πρόσφατα, η κατακριτέα στάση του Αλμάγκρο προκάλεσε διχασμό στον οργανισμό και δημιούργησε ερωτηματικά σχετικά με το ρόλο που μπορεί να παίξει μέσα στα επόμενα χρόνια. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Έβο Μοράλες, προέδρου της Βολιβίας, προ λόγων ημερών, ότι η χώρα του ενδέχεται να αποχωρήσει από τον ΟΑΚ αν αυτός συνεχίσει την παρεμβατική πολιτική του. Γι' αυτό τα όργανα του ΟΑΚ θα έπρεπε να λάβουν σοβαρά υπόψη τη δυσαρέσκεια που έχει προκαλέσει ο οργανισμός τους και ιδιαίτερα η στάση του Γενικού Γραμματέα του.
Σχόλιο Prensa Rebelde:
Η στήριξη των περισσότερων χωρών-μελών του ΟΑΚ προς την κυβέρνηση της Βενεζουέλας, παρά το αμαρτωλό παρελθόν ενός οργανισμού που έχει χαρακτηριστεί και "Υπουργείο Αποικιών" των ΗΠΑ, δείχνει ότι η λατινοαμερικάνικη ενότητα παραμένει ισχυρή, ακόμα και μετά την αλλαγή κυβερνήσεων σε Αργεντινή και Βραζιλία και με δεδομένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Βενεζουέλα. Δείχνει επίσης ότι η πολιτική κληρονομιά που άφησε αρχικά η Κουβανική Επανάσταση και αργότερα ο Τσάβες, για την ενότητα της υπο-ηπείρου, παραμένει ζωντανή και έχει γερά θεμέλια. Απέναντι σ' αυτό, το μόνο χαρτί που είχαν -μέχρι στιγμής- οι ΗΠΑ ήταν να βασιστούν σε "καλοθελητές" τύπου Αλμάγκρο, ενός πρώην στελέχους του Frente Amplio της Ουρουγουάης που είχε λάβει μεταξύ άλλων και τη στήριξη του Πέπε Μουχίκα για να ανέλθει στο αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΟΑΚ.
Σχετική ανάρτηση
Μαδούρο προς Αλμάγρο: "Η ιστορία θα σε κρίνει αυστηρά!"