Πηγή:
Tribuna de La Habana
του Elías
Argudín Sánchez
Έχουμε την
τύχη να παρουσιάσουμε την βιογραφία
ενός εξαιρετικού ανθρώπου που ωστόσο,
ποτέ δεν το αντιλήφθηκε, γι' αυτό φερόταν
σαν ένας ταπεινός κοινός θνητός. Το
βιβλίο, γραμμένο από τον Φερνάντο
Ντίας Μαρίνες, καλλιεργημένο κτηνοτρόφο
από την επαρχία Λας Βίγιας, κυκλοφόρησε
από τις εκδόσεις Editora Política
και παρουσιάζει την ζωή του “Mongo”,
όπως ξεκίνησαν να τον φωνάζουν μια
μέρα οι οικείοι του και με το πέρασμα
του χρόνου, όλοι σχεδόν οι συμπατριώτες
του, βλέποντας σε αυτόν έναν συγγενή,
ένα στενό φίλο, με τον οποίον μπορούσαν
να συζητήσουν με εμπιστοσύνη, ξεκάθαρα
και χωρίς πονηριές.
Το κείμενο
αποτελείται από πέντε κεφάλαια, που
περιλαμβάνουν συνεντεύξεις του ίδιου
του Ραμόν και πολλών άλλων που τον
γνώρισαν από κοντά, ανέκδοτα οικογενειακά
βιώματα και αρκετές ιστορίες. Όλα αυτά
μαζί, δίνουν την πιο πλήρη εικόνα αυτού,
που το χάρισμα και η φυσικότητά αρκούσε
για να κερδίσει τον συνομιλητή του και
βεβαίως, τις εμπειρίες του ως καλλιεργητή
ζαχαροκάλαμου.
Λόγω επαγγέλματος
είχα το προνόμιο να τον ακούσω να μιλάει,
καθώς και να συζητήσω μαζί του από κοντά
και πάντα μου άφηνε την εντύπωση ότι
άκουγα έναν σοφό πατέρα.
Με την πρώτη
ματιά, ο Ραμόν εντυπωσίαζε με την μεγάλη
του ομοιότητα με τον Φιντέλ, όμως μετά,
κατέληγε να μαγνητίζει με την λαμπρή
του προσωπικότητα και τον τρόπο που
ενεργούσε και μιλούσε στον κουβανό.
Το Κόμμα δεν
διοικεί, αλλά “χώνει τη μύτη του”, έλεγε
συχνά ο Mongo. “Eίμαι
πολιτοφύλακας και αν και θα μου άρεσε,
όχι από τους καλύτερους”, ξεκαθάρισε
μια φορά σε μια ομάδα ξένων που τον είπαν
Κομαντάντε. Έτσι ήταν, ντόπιος, αυθεντικός,
φυσικός, καλαμπουρτζής ανάλογα την
περίσταση, δίνοντας πάντα την γεμάτη
υγεία και φροντίδα συμβουλή του.
Ο Ραμόν, πέρα
από το ότι είναι αδερφός του Φιντέλ και
του Ραούλ, είναι ο Ήρωας της Εργασίας
στο ζαχαροκάλαμο και στην κτηνοτροφία
της Κούβας. Έτσι μας τον αποκαλύπτει
αυτό το βιβλίο.
Σημ: Ο
Ραμόν Κάστρο Ρους πέθανε στις 23/2/2016
στην Αβάνα, σε ηλικία 91 ετών. Γεννήθηκε
στις 14 Οκτώβρη 1924 στο Μπιράν της επαρχίας
Ολγίν στην Ανατολική Κούβα. Το 1953
φυλακίστηκε από τη δικτατορία του
Μπατίστα. Στη διάρκεια του απελευθερωτικού
πολέμου, έδρασε με το Κίνημα 26 Ιουλίου
και οργάνωσε ένα από τα δίκτυα ανεφοδιασμού
του 2ου Ανατολικού Μετώπου Φράνκ Παίς.
Μετά τη νίκη της Επανάστασης δούλεψε
σε διάφορους τομείς και από διάφορες
θέσεις την αγροτική οικονομία, κυρίως
στο ζαχαροκάλαμο. Ήταν διευθυντής του
Ειδικού Σχεδίου Γενετικής στην κοιλάδα
Πικαδούρα και σύμβουλος του Υπουργείου
Αγροτικής Οικονομίας και του Υπουργείου
Ζάχαρης. Για τις υπηρεσίες του έλαβε
διάφορες διακρίσεις και του απονεμήθηκε
ο τίτλος του Ήρωα της Εργασίας της
Δημοκρατίας της Κούβας. Η σoρός του
αποτεφρώθηκε και οι στάχτες του
μεταφέρθηκαν στον τόπο καταγωγής του.
