Αναρτήσεις ανά χώρα

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Η οδύσσεια του “αμερικάνικου ονείρου” (Μέρος Πρώτο)

Πηγή: Granma

Η κατάσταση  σχετικά με τους  2.837 κουβανούς -σύμφωνα με δηλώσεις των αρχών της Κόστα Ρίκα- που έχουν ξεμείνει στη χώρα συνεχίζει να ανησυχεί αρκετές χώρες της περιοχής που κάνουν συντονισμένες προσπάθειες για να προσεγγίσουν με ενιαίο τρόπο το πρόβλημα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε πρόσφατα το Υπουργείο Εξωτερικών  της Κούβας, η Αβάνα διατηρεί  επίσης επαφές με τις κυβερνήσεις που εμπλέκονται στο θέμα. Ο Υπουργός Εξωτερικών της Κούβας Μπρούνο Ροντρίγκες, πραγματοποίησε στις 19 και 20 Νοέμβρη  επισκέψεις εργασίας στο Εκουαδόρ και στη Νικαράγουα, στα πλαίσια των οποίων συναντήθηκε και με τους Προέδρους των δύο χωρών Ραφαέλ Κορέα και Ντανιέλ Ορτέγκα.


Η Συντονίστρια του Συμβουλίου Επικοινωνιών και  Ιθαγένειας της Νικαράγουα Ροσάριο Μουρίγιο, ζήτησε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με συνεργασία και διακήρυξε ότι θα εισάγει το θέμα στην συνάντηση των Yπουργών Εξωτερικών  του οργανισμού Σύστημα Κεντροαμερικανικής Oλοκλήρωσης (SICA).

Στο ίδιο πνεύμα, η Μουρίγιο ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνησή της έχει προτείνει, οι χώρες της Κεντρικής Αμερικής “να αναλάβουμε την ευθύνη διακήρυξης της θέση μας προς τις ΗΠΑ με σταθερότητα στη βάση της αμοιβαιότητας”  δηλαδή να έχουν την  ίδια “ανθρωπιστική μεταχείριση οι δικοί μας μετανάστες, οι οποίοι συνεχίζουν  να κατατάσσονται ως  πολίτες δεύτερης και τρίτης κατηγορίας”.

Σε ένα έγγραφο που εκδόθηκε από την Μανάγκουα επισημαίνεται ότι “η Κυβέρνηση της Νικαράγουα θεωρεί ότι αυτοί οι κουβανοί πολίτες έχουν τόσα δικαιώματα, σε μια κακώς λεγόμενη ανθρωπιστική συνεργασία, όσα θα είχαν και έχουν όλοι οι πολίτες της Κεντρικής Αμερικής, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, που διατρέχουν κάθε είδους κινδύνους, ακόμα και να πεθάνουν, με τη σφοδρή επιθυμία  να πάνε στις Ηνωμένες Πολιτείες”.

Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στη έδρα του οργανισμού στο Ελ Σαλβαδόρ, έκτακτη σύνοδος των χωρών του Συστήματος Ενσωμάτωσης Κεντρικής Αμερικής (SICA)  με προσκεκλημένες χώρες την Κούβα, την Κολομβία, το Εκουαδόρ και το Μεξικό. 


Στα πλαίσια των μέτρων που αποφάσισαν να πάρουν οι χώρες της περιοχής για τον έλεγχο της παράτυπης μετανάστευσης, η κυβέρνηση του Εκουαδόρ αποφάσισε από 1 Δεκέμβρη  οι κουβανοί πολίτες που εισέρχονται στη χώρα  να χρειάζονται βίζα, όπως δήλωσε σε συνέντευξη τύπου στις 26 Νοέμβρη, ο υφυπουργός Εξωτερικών του Εκουαδόρ Χαβιέρ Λάσο.  Επεσήμανε επίσης ότι σκοπός του μέτρου είναι η προστασία των κουβανών πολιτών που πέφτουν στα χέρια της μαφίας και ο έλεγχος του μεταναστευτικού κύματος που έχει δημιουργηθεί στα σύνορα Κόστα Ρίκα και Νικαράγουα. Το πρόβλημα, ανέφερε μεταξύ άλλων, δεν είναι του Εκουαδόρ αλλά των ΗΠΑ και της πολιτικής τους. Το Εκουαδόρ δεν κλείνει τις πόρτες στους Κουβανούς, γιατί η Κούβα στο Εκουαδόρ, δεν έχει ούτε πόρτες ούτε τοίχους. Υπάρχει μια σημαντική κουβανική κοινότητα στη χώρα, που έχει οικογένειες και παιδιά.



Επίσης στις 30 Νοέμβρη ξεκίνησε στην Ουάσινγκτον, ένας νέος γύρος διαπραγματεύσεων για μεταναστευτικά θέματα, ανάμεσα στις αντιπροσωπείες της Κούβας και των ΗΠΑ, που διεξάγουν τις συνομιλίες για την επανέναρξη των διμερών σχέσεων, μετά τις εξαγγελίες των προέδρων των δύο χωρών πέρσι το Δεκέμβρη.
 

ΟΙ ΚΟΥΒΑΝΟΙ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ

Ένα ανακοινωθέν  του κουβανικού Υπουργείου Εξωτερικών (MINREX) που εκδόθηκε στις 17 Νοέμβρη εξηγεί ότι: Τις τελευταίες ημέρες έχει δημιουργηθεί μια περίπλοκη κατάσταση, λόγω του ότι πάνω από 1.000 κουβανοί πολίτες έχουν φθάσει από διάφορες χώρες της περιοχής στην Κόστα Ρίκα με σκοπό να ταξιδέψουν μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εν λόγω κουβανοί εγκατέλειψαν το νησί με νόμιμο τρόπο προς διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής,  έχοντας τηρήσει τις  κουβανικές μεταναστευτικές ρυθμίσεις και νόμους. Ωστόσο, στο βωμό της εκπλήρωσης του λεγόμενου “αμερικάνικου ονείρου” μετατράπηκαν σε θύματα διακινητών και  εγκληματικών συμμοριών που κερδίζουν μέσω της διακίνησης αυτών των ανθρώπων από την  Νότια Αμερική, την  Κεντρική Αμερική και το Μεξικό.

Η ροή ανακόπηκε αιφνιδιαστικά την περασμένη εβδομάδα όταν οι αρχές της Κόστα Ρίκα εξάρθρωσαν μια συμμορία διακίνησης προσώπων. Αρχικά, πάνω από 1.000 κουβανοί ξέμειναν στο Πάσο Κονόα, περιοχή στα σύνορα με τον Παναμά, στο οποίο  παρ όλα αυτά  συνεχίστηκε η ροή των κουβανών μέσω άλλων συμμοριών φτάνοντας σχεδόν τις 3.000.

Τοπικά μέσα μετέδωσαν ότι μετά από αρκετές μέρες πιέσεων και διαμαρτυριών οι αρχές της Κόστα Ρίκα αποφάσισαν να δώσουν μία άδεια ασφαλούς διέλευσης έξι ημερών στους κουβανούς για να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέχρι το βορρά μέσω της Νικαράγουα.

Οι αρχές της Μανάγκουα ερμήνευσαν την ενέργεια της Κόστα Ρίκα ως μια επίθεση και σαν  προσπάθεια μετάθεσης του προβλήματος στα δικά τους σύνορά χωρίς να έχει προηγηθεί  καμιά συνεργασία και γι αυτό χρησιμοποιώντας   αστυνομική  δύναμη  απαγόρευσαν τη διέλευση  των κουβανών.

Κόστα Ρίκα και Νικαράγουα, βρίσκονται  βυθισμένες σε μια ιστορική συνοριακή διαμάχη, που ακόμα και αν επιλυθεί, οι αμέσως εμπλεκόμενες χώρες είναι η Ονδούρα, η Γουατεμάλα και το Μεξικό.

(Συμπληρωματικές πηγές: Juventud Rebelde, Trabajadores, Cubavision)