Πηγή: Cubadebate
Η υπόθεση των Πέντε Κουβανών πατριωτών που καταδικάστηκαν άδικα και φυλακίστηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι λίγο ως πολύ γνωστή στους φίλους της Κούβας και της Λατινικής Αμερικής, και έχει προβληθεί συστηματικά και από το δικό μας ιστολόγιο. Λιγότερο γνωστή είναι η υπόθεση του Πορτορικανού Όσκαρ Λόπες Ριβέρα, του μακροβιότερου πολιτικού κρατούμενου στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο. Ο Ριβέρα, 70 ετών σήμερα, συμπλήρωσε στις 29 Μαΐου 32 χρόνια στη φυλακή.
Γεννήθηκε στο Πουέρτο Ρίκο και σε ηλικία 9 ετών μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του. Πολέμησε στον πόλεμο του Βιετνάμ και ανέπτυξε δράση ως ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ισπανόφωνων και ιδιαίτερα της πορτορικάνικης κοινότητας στο Σικάγο. Συνελήφθη το 1980 κατηγορούμενος για συνωμοσία και συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις και ένοπλες ληστείες που έγιναν σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του ’70, μαζί με μέλη της οργάνωσης Ένοπλες Δυνάμεις Εθνικής Απελευθέρωσης του Πουέρτο Ρίκο (FALN). Ο Ριβέρα και οι σύντροφοί του επικαλέστηκαν το καθεστώς του πολιτικού κρατούμενου και του μαχητή του αντιαποικιακού αγώνα για την απελευθέρωση του Πουέρτο Ρίκο από τις ΗΠΑ και ζήτησαν να δικαστούν σε διεθνές δικαστήριο. Οι αρχές των ΗΠΑ δεν έκαναν δεκτό αυτό το αίτημα και παρόλο που στη δίκη δεν παρουσιάστηκαν συγκεκριμένες αποδείξεις, οι πορτορικανοί καταδικάστηκαν το 1981 σε ποινές μέχρι και 90 χρόνια φυλακή. Ο Λόπες Ριβέρα ειδικά καταδικάστηκε σε 70 χρόνια κάθειρξη.
Κατά τη διάρκεια της κράτησης του Ριβέρα και των συντρόφων του έγιναν καταγγελίες για παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων από οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστεία, και εκκλήσεις για την απελευθέρωση τους, ακόμα και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Το 1999 ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον απένειμε χάρη στον Ριβέρα και στους περισσότερους καταδικασθέντες, θεωρώντας ότι η ποινή ήταν «δυσανάλογα μεγάλη». Ο Λόπες Ριβέρα όμως αρνήθηκε την αμνήστευση θεωρώντας ότι ελεύθερος υπό καθεστώς επιτήρησης θα ήταν σαν «φυλακισμένος έξω από τη φυλακή».
Στις 29 Μαΐου, επέτειο των 32 χρόνων από τη φυλάκισή του, έλαβαν χώρα στο Πουέρτο Ρίκο διάφορες εκδηλώσεις υπέρ της απελευθέρωσής του, ενώ πολιτικοί – ανάμεσά τους και ο κυβερνήτης του Πουέρτο Ρίκο Αλεχάνδρο Γκαρσία Παδίγια – διανοούμενοι, καλλιτέχνες και άλλες προσωπικότητες, ζήτησαν από τον πρόεδρο Ομπάμα να εγκρίνει την αποφυλάκισή του.
Γεννήθηκε στο Πουέρτο Ρίκο και σε ηλικία 9 ετών μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά του. Πολέμησε στον πόλεμο του Βιετνάμ και ανέπτυξε δράση ως ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των ισπανόφωνων και ιδιαίτερα της πορτορικάνικης κοινότητας στο Σικάγο. Συνελήφθη το 1980 κατηγορούμενος για συνωμοσία και συμμετοχή σε βομβιστικές επιθέσεις και ένοπλες ληστείες που έγιναν σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του ’70, μαζί με μέλη της οργάνωσης Ένοπλες Δυνάμεις Εθνικής Απελευθέρωσης του Πουέρτο Ρίκο (FALN). Ο Ριβέρα και οι σύντροφοί του επικαλέστηκαν το καθεστώς του πολιτικού κρατούμενου και του μαχητή του αντιαποικιακού αγώνα για την απελευθέρωση του Πουέρτο Ρίκο από τις ΗΠΑ και ζήτησαν να δικαστούν σε διεθνές δικαστήριο. Οι αρχές των ΗΠΑ δεν έκαναν δεκτό αυτό το αίτημα και παρόλο που στη δίκη δεν παρουσιάστηκαν συγκεκριμένες αποδείξεις, οι πορτορικανοί καταδικάστηκαν το 1981 σε ποινές μέχρι και 90 χρόνια φυλακή. Ο Λόπες Ριβέρα ειδικά καταδικάστηκε σε 70 χρόνια κάθειρξη.
Κατά τη διάρκεια της κράτησης του Ριβέρα και των συντρόφων του έγιναν καταγγελίες για παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων από οργανώσεις όπως η Διεθνής Αμνηστεία, και εκκλήσεις για την απελευθέρωση τους, ακόμα και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Το 1999 ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον απένειμε χάρη στον Ριβέρα και στους περισσότερους καταδικασθέντες, θεωρώντας ότι η ποινή ήταν «δυσανάλογα μεγάλη». Ο Λόπες Ριβέρα όμως αρνήθηκε την αμνήστευση θεωρώντας ότι ελεύθερος υπό καθεστώς επιτήρησης θα ήταν σαν «φυλακισμένος έξω από τη φυλακή».
Στις 29 Μαΐου, επέτειο των 32 χρόνων από τη φυλάκισή του, έλαβαν χώρα στο Πουέρτο Ρίκο διάφορες εκδηλώσεις υπέρ της απελευθέρωσής του, ενώ πολιτικοί – ανάμεσά τους και ο κυβερνήτης του Πουέρτο Ρίκο Αλεχάνδρο Γκαρσία Παδίγια – διανοούμενοι, καλλιτέχνες και άλλες προσωπικότητες, ζήτησαν από τον πρόεδρο Ομπάμα να εγκρίνει την αποφυλάκισή του.
Ο πρώην πρόεδρος της κουβανικής εθνοσυνέλευσης, Ρικάρντο Αλαρκόν ντε Κεσάδα, έγραψε την παρακάτω επιστολή υπέρ της απελευθέρωσης του πορτορικάνου αγωνιστή.
Λευτεριά στον Όσκαρ Λόπες Ριβέρα
Ο Όσκαρ Λόπες Ριβέρα πρέπει να απελευθερωθεί άμεσα και χωρίς όρους. Αυτή είναι μια απόφαση που πρέπει να πάρει ο πρόεδρος Ομπάμα, τώρα αμέσως και πρέπει να τους το ζητήσουμε να το κάνει χωρίς άλλη καθυστέρηση. Δεν πρέπει να είναι δύσκολο γι’ αυτόν.
Πάνω απ’ όλα, αυτή την απόφαση την πήρε ο Μπιλ Κλίντον το 1999, εδώ και 14 χρόνια. Αν τότε ο Όσκαρ δε βγήκε από τη φυλακή ήταν γιατί το αρνήθηκε αν δεν απελευθερώνονταν επίσης οι υπόλοιποι σύντροφοί του, οι οποίον πλέον έχουν ανακτήσει την ελευθερία τους.
Θα ήταν επίσης εύκολο να έχει πρόσβαση σε ένα αίτημα που του έχουν κάνει όλες οι πολιτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές οργανώσεις, το πορτορικάνικο έθνος. Του το είπαν καθαρά όταν ο νυν ένοικος του Λευκού Οίκου επισκέφτηκε το νησί, με την ταχύτητα αστεροειδούς πριν δύο χρόνια.
Με άλλα λόγια, ναι, μπορεί. [1]
Όχι μόνο μπορεί να το κάνει ο Ομπάμα, αλλά και πρέπει να το κάνει για να δείξει έναν ελάχιστο σεβασμό στις πορτορικάνες και τους πορτορικάνους.
Ο Όσκαρ ενσαρκώνει σήμερα έναν ολόκληρο λαό. Το είπε ο Ραφαέλ Κάνσελ Μιράντα, άλλος aνυπότακτος ήρωας του Μπορινκέν [2]: «Γιατί σε φοβούνται τόσο Όσκαρ; Γιατί είσαι o Μπετάνσε, γιατί είσαι o Φιλιμπέρτο, γιατί είσαι o Κορετιέρ, γιατί είσαι o Αλμπίσου [3], γιατί είσαι κάθε πορτορικάνος και πορτορικάνα που δεν παραδίδεται. Είσαι αυτή η δύναμη εναντίον της οποίας δεν υπάρχει άλλη δύναμη, η δύναμη της αξιοπρέπειας, της σταθερότητας, της ακεραιότητας».
Ο Όσκαρ συγκεντρώνει τις ίδιες αρετές των Πέντε δικών μας συντρόφων που φυλακίστηκαν επειδή υπερασπίστηκαν το λαό τους από την τρομοκρατία. Εναντίον του και εναντίον του Χεράρδο, του Ραμόν, του Αντόνιο, του Φερνάντο και του Ρενέ σηκώθηκε το μίσος, η απόγνωση και η μνησικακία της Ουάσινγκτον μπροστά στην εξέγερση των αδελφών λαών που ποτέ δεν απαρνήθηκαν την ανεξαρτησία.
Το 1999 ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισε ότι η ποινή του Όσκαρ ήταν δυσανάλογα μεγάλη και γι’ αυτό έπρεπε να αποφυλακιστεί. Πώς δικαιολογεί ο Λευκός Οίκος σήμερα, το 2013, να παραμένει στη φυλακή και να είναι ο πολιτικός κρατούμενος για περισσότερα χρόνια φυλακισμένος στην ιστορία του Πουέρτο Ρίκο;
Τριάντα δύο χρόνια είναι πάρα πολύς καιρός. Έχοντας συλληφθεί στο άνθος της ηλικίας του, χωρίς να έχει διαπράξει κανένα έγκλημα, έχοντας υποβληθεί σε ένα άδικο καθεστώς απομόνωσης και διακρίσεων, ο Όσκαρ βγαίνει νικητής πάνω από τους δήμιους του. Ας τον ακούσουμε: «Μπόρεσα να επιβιώσω σ’ αυτόν τον τοξικό κόσμο, απάνθρωπο και βίαιο, χωρίς να χάσω την αίσθηση του χιούμορ μου, με το πνεύμα και τη θέλησή μου για να αγωνιστώ και να αντισταθώ ανέπαφα, με την καρδιά μου γεμάτη αγάπη για το λαό μου και για τη δικαιοσύνη και την ελευθερία, και με πολλή πίστη στην ικανότητα του ανθρώπινου είδους να κάνει τον κόσμο καλύτερο και πιο δίκαιο».
Όποιος μιλά έτσι δεν πρέπει να είναι φυλακή. Όποιος έχει αφιερώσει όλη τη ζωή του σε τόσο ευγενή ιδανικά αξίζει τιμή και ελευθερία. Κάθε μέρα που ο Όσκαρ περνά στη φυλακή είναι προσβολή για την ανθρωπότητα. Πρέπει να μπει τέλος σ’ αυτή την αδικία που προσβάλει κάθε έντιμο άνθρωπο. Να κάνουμε αυτή η επέτειος να ανοίξει το αποφασιστικό στάδιο ώστε, μια για πάντα, να φτάσουμε στη νίκη. Να είναι η αρχή μιας μόνιμης επετείου αλληλεγγύης που πολλαπλασιάζεται και ενισχύεται κάθε μέρα.
Να λέμε για τον Όσκαρ: «Θα συνεχίσουμε μπροστά με πολλή ελπίδα και γενναιότητα».
Και να φωνάζουμε μαζί του
Ζήτω το ελεύθερο Πουέρτο Ρίκο.
Αβάνα, 29 Μαΐου 2013
Πράξη αλληλεγγύης στον
Όσκαρ Λόπες Ριβέρα με τη συμπλήρωση
32 χρόνων από τον εγκλεισμό του.
[1] Λογοπαίγνιο με το σύνθημα Yes, we can της προεκλογικής εκστρατείας του Ομπάμα.
[2] Borinquén: Αρχαία ονομασία του Πουέρτο Ρίκο, στη γλώσσα των ιθαγενών Ταϊνο. Boriqua: Ο (ιθαγενής) κάτοικος του Πουέρτο Ρίκο. Χρησιμοποιείται εμβληματικά και από τα κινήματα υπέρ της ανεξαρτησίας του νησιού από την ηγεμονία των ΗΠΑ, για να χαρακτηρίσει τους στρατευμένους σ' αυτό το σκοπό.
[3] Ramón Emeterio Betance (1827 - 1898), Filiberto Inocencio Ojeda Río (1933 - 2005), Juan Antonio Corretjer (1908 - 1985), Pedro Albizu Campos (1891 - 1965). Αγωνιστές υπέρ της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.
[2] Borinquén: Αρχαία ονομασία του Πουέρτο Ρίκο, στη γλώσσα των ιθαγενών Ταϊνο. Boriqua: Ο (ιθαγενής) κάτοικος του Πουέρτο Ρίκο. Χρησιμοποιείται εμβληματικά και από τα κινήματα υπέρ της ανεξαρτησίας του νησιού από την ηγεμονία των ΗΠΑ, για να χαρακτηρίσει τους στρατευμένους σ' αυτό το σκοπό.
[3] Ramón Emeterio Betance (1827 - 1898), Filiberto Inocencio Ojeda Río (1933 - 2005), Juan Antonio Corretjer (1908 - 1985), Pedro Albizu Campos (1891 - 1965). Αγωνιστές υπέρ της ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο.
Συμπληρωματικές πηγές: libertadparaoscar.org, Wikipedia