Πηγές: Granma, Cubadebate
Παρόλο που Κουβανοί γιατροί πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην Αϊτή εδώ και πολλά χρόνια πριν το σεισμό του 2010, και οι περισσότεροι από αυτούς παραμένουν στο γειτονικό νησί της Καραϊβικής, αυτή η ιστορία δεν έχει προβληθεί σχεδόν καθόλου από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Επιπλέον, όταν - μετά το χτύπημα του Εγκέλαδου - οι πλούσιες χώρες του κόσμου έστελναν στην Αϊτή κυρίως στρατιωτικό και διοικητικό προσωπικό και οικονομική βοήθεια που ακόμα δεν γνωρίζουμε που πήγε, η Κούβα έστειλε ό,τι διαθέτει και είναι το πιο απαραίτητο για να ανακουφιστεί ο ανθρώπινος πόνος σε τόσο ακραίες συνθήκες: ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Τελευταία έχουν αρχίσει και οι διεθνείς οργανισμοί να αναγνωρίζουν αυτή την ανθρωπιστική προσφορά της Κούβας.
Πριν λίγες μέρες, η αναπληρώτρια γεν. γραμματέας του ΟΗΕ, Ρεμπέκα Γκρίνσπαν, δήλωσε στο Κίτο του Εκουαδόρ ότι χωρίς τους Κουβανούς γιατρούς θα ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστεί η χολέρα στην Αϊτή. Η αξιωματούχος του οργανισμού από την Κόστα Ρίκα, η οποία είναι επίσης αναπληρώτρια του Προγράμματος του ΟΗΕ για την Ανάπτυξη, είπε χαρακτηριστικά ότι "από τα πιο ελπιδοφόρα πράγματα που είδα στην Αϊτή ήταν η κουβανική βοήθεια και η εκτίμηση τους λαού (της Αϊτής) προς τους Κουβανούς γιατρούς".
"Ήδη πριν το σεισμό υπήρχε ιατρική βοήθεια στην Αϊτή, και ακόμα περισσότερο, ένα από τα πιο απίστευτα πράγματα είναι ότι για πολλούς από τους Αϊτινούς που σπούδασαν ιατρική στην Κούβα ήταν οι Κουβανοί γιατροί αυτοί που τους έπεισαν να ασκήσουν την ιατρική στην Αϊτή", πρόσθεσε η Γκρίνσπαν.
Σχολίασε επίσης ότι γνωρίζει πολύ καλά αυτό το λαό της Καραϊβικής, λόγω της ανάμιξής της μετά το σεισμό του Ιανουαρίου του 2010 και έζησε εκεί μόνιμα για δύο χρόνια, ως μέλος της Επιτροπής Συνεργασίας που δημιουργήθηκε τότε. Τόνισε ακόμα ότι ήταν "ένα νέο στοιχείο στη δύσκολη αϊτινή πραγματικότητα η ανάμιξη της Λατινικής Αμερικής, κάτι που δεν υπήρχε στο παρελθόν".
O Κουβανός δημοσιογράφος Abdiel Bermúdez, περιγράφει sto blog του Misión Cuba τις εμπειρίες του από το τρίμηνο οδοιπορικό του στην Αϊτή με τα παρακάτω λόγια:
Για μένα τουλάχιστον, η πιο σκληρή εικόνα της Αϊτής παραμένει αυτή των παιδιών μέσα από το τζάμι, να θέλουν να καθαρίσουν τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων για μόνο πέντε γκουρντ [1]. Επίσης η εικόνα των πωλητών οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς, που δε θέλουν να τους τραβήξεις, γιατί είναι βέβαιοι ότι τα ξένα μέσα ενημέρωσης έχουν πλουτίσει από την τραγωδία αυτού του λαού και έχουν ευτελίσει το πνεύμα των παιδιών τους.Όλοι θέλουν μια νέα τύχη για την Αϊτή. Κανείς δεν ξεχνά τους σπασμούς της γης ούτε τα φαντάσματα της επιδημίας της χολέρας, που πήραν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. Αλλά οι Αϊτινοί θέλουν να ξαναρχίσουν.Οι γυναίκες παραδοσιακά εμπνεύουν αυτή την επιθυμία, μέσα από την προσωπική τους θυσία, και οι άντρες μεταφέρουν την ωμή τους δύναμη σε κάθε μέρος, και τη θέληση να επιβιώσουν επίσης. Υπάρχει λόγος που έχουμε δει χαρούμενες γιορτές και ανθρώπους περήφανους για την ιστορία του έθνους τους. Και έχουμε παρουσιάσει τη μάχη για τη ζωή των Κουβανών γιατρών, και την χαρούμενη ματιά των Αϊτινών που ποτέ δεν είχαν πει ευχαριστώ, γιατί ποτέ πριν δεν είχαν ένα γιατρό για να τον ευχαριστήσουν.
[1] Το νόμισμα της Αϊτής. 1 Euro = 60 Gourde περίπου.