Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

OI βενεζολάνοι τιμούν τoν Σιμόν Μπολίβαρ στην επέτειο των 233 χρόνων από την γέννησή του


Οι βενεζολάνοι τίμησαν την Κυριακή τα 233 χρόνια από την γέννηση του Απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ, του ήρωα που χειραφέτησε από την ισπανικό ζυγό, την Βολιβία, την Κολομβία, το Εκουαδόρ, τον Παναμά και την Βενεζουέλα.
Ο αντιπρόεδρος της Βενεζουέλας Αριστόβουλο Ιστούρις συμμετείχε στις εορταστικές εκδηλώσεις για την γέννηση του Μπολίβαρ, αλλά επίσης και για τα 193 χρόνια από την μάχη της λίμνης Μαρακαίμπο και την Ημέρας του Μπολιβαριανού Ναυτικού.
Η Ανώτατη Διοίκηση των Εθνικών Μπολιβαριανών Ένοπλων Δυνάμεων (FANB) παραβρέθηκε επίσης στις εκδηλώσεις, όπου έγινε έπαρση της σημαίας και κατάθεση στεφανιού στο Εθνικό Πάνθεο.

Σιμόν Μπολίβαρ, ο Απελευθερωτής

Ο Σιμόν Χοσέ Αντόνιο ντε λα Σαντίσιμα Τρινιδάδ Μπολίβαρ Παλάσιος ι Μπλάνκο, γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου του 1783 στο Καράκας της Βενεζουέλας. Γονείς του ήταν ο Χουάν Βισέντε Μπολίβαρ και η Μαρία ντε λα Κονσεπσιόν Παλάσιος ι Μπλάνκο, κρεολοί και οι δύο.

Έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του κάτω από την ιδιαίτερη φροντίδα της Νέγρας Ματέα και είχε σπουδαίους δασκάλους, όπως τον Αντρές Μπέγιο, τον Χοσέ Αντόνιο Νεγρέτε, τον Ουίλιαμ Πελγρόν και τον πατέρα Φρανσίσκο Αντουχάρ, αλλά αυτός που άσκησε την μεγαλύτερη επιρροή τα πρώτα χρόνια της διαμόρφωσής του ήταν ο Σιμόν Ροντρίγκες.

Από την δράση και τις ιδέες του ο Μπολίβαρ θεωρήθηκε ως ο “Άνδρας της Αμερικής”. Στη ζωή είχε ως θεμελιώδη αξία την ένωση των αμερικάνικων λαών και να δώσει τέλος στις καταπιεστικές αλυσίδες της ισπανικής εξουσίας. Το 1813 του αποδόθηκε ο τίτλος “Ο Απελευθερωτής” (El Libertador).

Tον Αύγουστο του 1805, περνώντας από την Ευρώπη, ο Απελευθερωτής έδωσε τον όρκο του Μόντε Σάκρο, ο οποίος έλεγε : “Ορκίζομαι ενώπιόν σας, ορκίζομαι στον Θεό των γονιών μου, ορκίζομαι σε αυτούς, ορκίζομαι στην τιμή μου και ορκίζομαι στην πατρίδα μου, ότι δεν θα αναπαυθεί το σώμα και η ψυχή μου, μέχρι να σπάσουν οι αλυσίδες της ισπανικής εξουσίας που μας καταπιέζουν”.

Στις 17 Δεκέμβρη 1830, ο Πατέρας της Πατρίδας πέθανε στην Σάντα Μάρτα της Κολομβίας, ωστόσο, 184 χρόνια από την θάνατό του η μνήμη του παραμένει στους λατινοαμερικάνους, στους οποίους είναι παρών ο βασικό του στόχος, η ενοποίηση της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.